เมื่อวานพึ่งขอกำลังใจในการกลับไปเรียน วันนี้ท้อใหม่แล้วค่ะ อยู่ๆอจ.ก็พึ่งไลน์มานัดคุยแผนการเรียน ซึ่งเป็นอะไรที่ปุ้บปั้บมากค่ะ วันนี้คือวันพฤ แต่อจ.ดันมาบอกว่าถ้าจะกลับไปเรียนต้องกลับไปเรียนวันจันทร์นี้เลย นี้เรื่องจริงเลยค่ะ พึ่งคุยเสร็จเมื่อกี้ เราใจหายมาก
(หลักสูตรที่เรียน เรียนหนัก เหนื่อยและเครียดค่ะ งานค่อนข้างเยอะ …. เราได้ทำการดรอปตอนปี4 )
ขออธิบายวิธีการเรียนก่อนค่ะ
เป็นการเรียนที่เรียนค่อยข้างหนัก โดยแผนการเรียนสาขาที่เราเรียน เป็นการเรียนแบบเป็นบล็อครายวิชา เช่น ในเดือนนี้ จะเรียนแค่2วิชา จบแล้วปิดครอสวิชานั้นเลย ทำให้ทั้งงาน ทั้งเวลาเตรียมตัวในการสอบจะน้อยมาก
คิดดูนะคะ ที่เราเรียนคือ 2 อาทิตย์คือจบวิชานี้ รอตัดเกรดเลย คือดูว่างานจะโหดขนาดไหน
เล่าย้อนไปปีที่เเล้ว เราได้เรียนเป็นบล็อคไป3วิชา ซึ่ง3วิชานี้เรียนอย่างละครึ่ง เพราะอีกครึ่งจะใช้ในการเรียนช่วงไปฝึกงานที่โรงงาน(เรียนในสถานประกอบการณ์นั้นๆเอง โดยอาจจะมีพี่เลี้ยงช่วยสอน เรียนรู้ในโรงงาน)
เราเรียน3วิชานี้เสร็จ ก็ได้ไปฝึกงานที่โรงงาน ด้วยอะไรหลายๆอย่าง เราไปต่อไม่ไหว เลยเลือกที่จะดรอป (ซึมเศร้า สภาพครอบครัว อาจจะเครียดสะสม ปัญหาชีวิตในวัยเด็กที่ส่งผลจนถึงตอนโต สภาพแวดล้อมโรงงานที่ไปฝึก วิธีการฝึกงานแบบสาขาเราเรียน หลายๆอย่างจริงๆค่ะ ขอไม่ลงรายละเอียด )
ตอนทำเรื่องดรอปได้มีการพูดคุยกับอจ. โดยอจ.บอกว่าจะเก็บคะแนน3วิชานี้ไว้ให้
แต่พอมาวันนี้อจ.บอกต้องกลับไปเรียนใหม่หมดเพราะมีการปรับปรุงการเรียน
ฟังแล้วท้อมาก เพราะตอนนั้นกว่าจะผ่านมาได้เราว่าเราค่อนข้างลากเลือดเลยค่ะ เพราะด้วยเราเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน(เพราะเรามีปัญหาบางอย่างค่ะ เราเลยไม่อย่างจะไปสนิทกับใคร กลัวเพื่อนจะไม่คบเรา เราเลยเลือกที่จะไม่คบใครเลยที่สนิทๆ แต่ก็มีแค่นั่งเรียนด้วยกัน แต่ไม่เคยคุยเล่นกันเลยค่ะนั่งกันไปเงียบๆ)
กลับมาเรื่องเดิมค่ะ ด้วยความที่มันปุ้บปั้บมาก เรียนไม่ทันไม่เตรียมตัวเลย ตอนนี้เรามาต่างจังหวัดค่ะ กะว่ากลับไปจะไปรักษาซึมเศร้าที่ตัวเองเป็นเพื่อเตรียมพร้อมไปเรียน
แต่ตอนนี้ดันต้องกลับไปเลย โดยมีเวลาแค่3วัน ในการตัดสินใจ ว่าจะกลับไปเรียนมั้ย (เราได้มีการถามอจ. ถ้าไม่กลับไปตอนนี้ ปีหน้าได้มั้ย จริงๆก็อยู่ที่เรา อจ.บอกมีเวลา3วัน ศ ส อา.นี้ ให้บอกอจ. แล้วแบบตัดสินใจไม่ทันเลย )
ที่ทำให้เราลังเล
1. เราว่าตอนนี้เราไม่พร้อมเลย เพราะด้วยน่าจะป่วยซึมเศร้า ที่ไม่ได้รักษา(กำลังจะไปรักษา)
2. ถ้าเรากลับไปปีนี้ ก็เรียนวิชาที่เคยเรียนใหม่กับรุ่นน้อง แต่ถ้าเราเลือกจะไปเรียนปีหน้า เรียนใหม่เหมือนเดิมแต่จะมีวิชาที่เราต้องไปเรียนคนเดียว1วิชา เพิ่มเพื่อให้เท่าหลักสูตรรุ่นน้อง ถ้ากลับไปเรียนเลยปีนี้อาจจะดีกว่า
เลือกไม่ถูกว่าจะเลือกอะไร ระหว่างตัวเอง กับ กลับไปเรียน จริงๆกลัวใจตัวเองมาก เราคิดสั้นอยู่บ่อยๆ เวลาเราเจอปัญหา เราจะดิ่งมาก แต่ก็พยายามกลับมาให้ได้
ที่สำคัญเลยเราเป็นซึมเศร้าที่บ้านไม่รู้ค่ะ เค้าไม่เข้าใจ การที่เราตัดสินใจจะไม่เรียนต่อ ทุกคนรุมว่าเราหมด เราพยายามอยากจะบอกแต่ก็ทำไมไม่รู้ มันบอกยากมาก
ถ้าทำตามใจ เราคงตอบว่า ดรอปเพิ่มอีกปี ไปรักษาตัวเอง เพราะที่ดรอปมาจากวันที่ดรอป ผ่านมาแค่6เดือนเองค่ะ ก็ต้องกลับไปเรียนแล้ว เพราะที่บอกหลักสูตรเรามันเรียนไม่เป็นระบบเหมือนคนอื่นเลย เราเรียนอย่างนี้มาตั้งแต่ปี2 แล้วยาว แบบไม่มีปิดเทอม! วันหยุดก็ยังต้องมาเรียน เรียนหนักจริงๆค่ะ
แค่คิดก็เครียดแล้วค่ะ จริงๆมีปัญหาภายในครอบครัวเราหลายอย่าง ที่ทำให้เราเป็นแบบนี้(ซึมเศร้า) ถ้ากลับไปเรียนต้องไปอยู่ที่บ้าน เราอาจจะดิ่งกว่าเดิมแน่นอนค่ะ
ตอนนี้เราดรอป เราเลือกที่จะมาอยู่กับแฟน เพื่อหนีสภาพแวดล้อมไม่ดี ทำงานก๊อกๆแก๊กๆ เรารู้สึกเราดีขึ้นมากค่ะ เราอยู่ที่บ้านน่าจะด้วย สภาพแวดล้อมทำให้เราป่วยใจ เราผอมมากค่ะ ต่ำสุด33เลยค่ะ ชีวิตไม่เคยแตะเลข4เลยน้ำหนัก น่าจะเพราะป่วยสะสมมานาน แต่พอมาอยู่กับแฟน แล้วเราน้ำหนักขึ้นมาเลย5โล แตะเลข4ครั้งแรกในชีวิต
ที่พูดมาคือ กำลังจะสื่อว่าตอนนี้เหมือนเรากำลังรักษาตัวเองอยู่ค่ะ เหมือนกำลังดีขึ้น พอต้องกลับไปเรียนปุ้บปั้บแบบนี้ เราเลยกลัวใจตัวเองคิดสั้นมากค่ะ
จริงๆอยากจะเล่าสาเหตุปัญหา ที่ทำให้เรายอมแพ้กับชีวิตมากๆค่ะ เพื่อจะช่วยในการพิมพ์คอมเม้นท์ของคนที่มาเม้นท์ ได้เข้าใจเรามากขึ้น และแนะนำได้ดีขึ้น แต่กลัวมันจะยาวเกินไป
.
แต่ปัญหาของเรา เราว่าหนักสำหรับเด็กผู้หญิงคนนึงมากๆค่ะ ต้องเก็บเอาไว้เพื่อรักษาความเป็นครอบครัวของตัวเอง.. ยอมให้ทุกคนด่า เข้าใจผิดเรา..
.
.
สรุป สุดท้ายที่เราต้องการได้คำแนะนำคือ
เราควรเชื่อใจตัวเอง เลือกตัวเองก่อน ไปรักษาตัวเอง ไม่ต้องรีบกับชีวิตมากขนาดนั้น
หรือ
กลับไปเรียนเพื่อรีบเรียนให้จบแต่คิดว่าไม่น่ารอดแน่ๆ เพราะใจเรามันไม่พร้อมจริงๆ
ใจจริงอยากลาออกไปเลยด้วยซ้ำค่ะ เพราะคิดว่าเราไม่ได้ทำงานที่ใช้วุฒิป.ตรีแน่ๆ เพราะไม่ชอบจริงๆค่ะ เราทำขนมไปขายที่ตลาดเราชอบไปทางนี้ค่ะ แต่ก็นั้นแหละค่ะติดตรงเรียนมา3ปีแล้ว อีกปีเดียว ใครก็ต้องเสียดาย แต่ถ้าถามใจจริงๆเสียดายนะ แต่คิดว่าไม่เสียใจที่จะเรียนไม่จบ
ปล.ถ้าพิมพ์ไม่เข้าใจยังไง อย่าว่า อย่าคอมเม้นท์แนะนำเชิงลบเลยนะคะ โพสนี้ปรึกษาปนระบายค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ค่ะ
เลือกตัวเรา หรือ เลือกวุฒิ ก่อนดี?
(หลักสูตรที่เรียน เรียนหนัก เหนื่อยและเครียดค่ะ งานค่อนข้างเยอะ …. เราได้ทำการดรอปตอนปี4 )
ขออธิบายวิธีการเรียนก่อนค่ะ
เป็นการเรียนที่เรียนค่อยข้างหนัก โดยแผนการเรียนสาขาที่เราเรียน เป็นการเรียนแบบเป็นบล็อครายวิชา เช่น ในเดือนนี้ จะเรียนแค่2วิชา จบแล้วปิดครอสวิชานั้นเลย ทำให้ทั้งงาน ทั้งเวลาเตรียมตัวในการสอบจะน้อยมาก
คิดดูนะคะ ที่เราเรียนคือ 2 อาทิตย์คือจบวิชานี้ รอตัดเกรดเลย คือดูว่างานจะโหดขนาดไหน
เล่าย้อนไปปีที่เเล้ว เราได้เรียนเป็นบล็อคไป3วิชา ซึ่ง3วิชานี้เรียนอย่างละครึ่ง เพราะอีกครึ่งจะใช้ในการเรียนช่วงไปฝึกงานที่โรงงาน(เรียนในสถานประกอบการณ์นั้นๆเอง โดยอาจจะมีพี่เลี้ยงช่วยสอน เรียนรู้ในโรงงาน)
เราเรียน3วิชานี้เสร็จ ก็ได้ไปฝึกงานที่โรงงาน ด้วยอะไรหลายๆอย่าง เราไปต่อไม่ไหว เลยเลือกที่จะดรอป (ซึมเศร้า สภาพครอบครัว อาจจะเครียดสะสม ปัญหาชีวิตในวัยเด็กที่ส่งผลจนถึงตอนโต สภาพแวดล้อมโรงงานที่ไปฝึก วิธีการฝึกงานแบบสาขาเราเรียน หลายๆอย่างจริงๆค่ะ ขอไม่ลงรายละเอียด )
ตอนทำเรื่องดรอปได้มีการพูดคุยกับอจ. โดยอจ.บอกว่าจะเก็บคะแนน3วิชานี้ไว้ให้
แต่พอมาวันนี้อจ.บอกต้องกลับไปเรียนใหม่หมดเพราะมีการปรับปรุงการเรียน
ฟังแล้วท้อมาก เพราะตอนนั้นกว่าจะผ่านมาได้เราว่าเราค่อนข้างลากเลือดเลยค่ะ เพราะด้วยเราเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน(เพราะเรามีปัญหาบางอย่างค่ะ เราเลยไม่อย่างจะไปสนิทกับใคร กลัวเพื่อนจะไม่คบเรา เราเลยเลือกที่จะไม่คบใครเลยที่สนิทๆ แต่ก็มีแค่นั่งเรียนด้วยกัน แต่ไม่เคยคุยเล่นกันเลยค่ะนั่งกันไปเงียบๆ)
กลับมาเรื่องเดิมค่ะ ด้วยความที่มันปุ้บปั้บมาก เรียนไม่ทันไม่เตรียมตัวเลย ตอนนี้เรามาต่างจังหวัดค่ะ กะว่ากลับไปจะไปรักษาซึมเศร้าที่ตัวเองเป็นเพื่อเตรียมพร้อมไปเรียน
แต่ตอนนี้ดันต้องกลับไปเลย โดยมีเวลาแค่3วัน ในการตัดสินใจ ว่าจะกลับไปเรียนมั้ย (เราได้มีการถามอจ. ถ้าไม่กลับไปตอนนี้ ปีหน้าได้มั้ย จริงๆก็อยู่ที่เรา อจ.บอกมีเวลา3วัน ศ ส อา.นี้ ให้บอกอจ. แล้วแบบตัดสินใจไม่ทันเลย )
ที่ทำให้เราลังเล
1. เราว่าตอนนี้เราไม่พร้อมเลย เพราะด้วยน่าจะป่วยซึมเศร้า ที่ไม่ได้รักษา(กำลังจะไปรักษา)
2. ถ้าเรากลับไปปีนี้ ก็เรียนวิชาที่เคยเรียนใหม่กับรุ่นน้อง แต่ถ้าเราเลือกจะไปเรียนปีหน้า เรียนใหม่เหมือนเดิมแต่จะมีวิชาที่เราต้องไปเรียนคนเดียว1วิชา เพิ่มเพื่อให้เท่าหลักสูตรรุ่นน้อง ถ้ากลับไปเรียนเลยปีนี้อาจจะดีกว่า
เลือกไม่ถูกว่าจะเลือกอะไร ระหว่างตัวเอง กับ กลับไปเรียน จริงๆกลัวใจตัวเองมาก เราคิดสั้นอยู่บ่อยๆ เวลาเราเจอปัญหา เราจะดิ่งมาก แต่ก็พยายามกลับมาให้ได้
ที่สำคัญเลยเราเป็นซึมเศร้าที่บ้านไม่รู้ค่ะ เค้าไม่เข้าใจ การที่เราตัดสินใจจะไม่เรียนต่อ ทุกคนรุมว่าเราหมด เราพยายามอยากจะบอกแต่ก็ทำไมไม่รู้ มันบอกยากมาก
ถ้าทำตามใจ เราคงตอบว่า ดรอปเพิ่มอีกปี ไปรักษาตัวเอง เพราะที่ดรอปมาจากวันที่ดรอป ผ่านมาแค่6เดือนเองค่ะ ก็ต้องกลับไปเรียนแล้ว เพราะที่บอกหลักสูตรเรามันเรียนไม่เป็นระบบเหมือนคนอื่นเลย เราเรียนอย่างนี้มาตั้งแต่ปี2 แล้วยาว แบบไม่มีปิดเทอม! วันหยุดก็ยังต้องมาเรียน เรียนหนักจริงๆค่ะ
แค่คิดก็เครียดแล้วค่ะ จริงๆมีปัญหาภายในครอบครัวเราหลายอย่าง ที่ทำให้เราเป็นแบบนี้(ซึมเศร้า) ถ้ากลับไปเรียนต้องไปอยู่ที่บ้าน เราอาจจะดิ่งกว่าเดิมแน่นอนค่ะ
ตอนนี้เราดรอป เราเลือกที่จะมาอยู่กับแฟน เพื่อหนีสภาพแวดล้อมไม่ดี ทำงานก๊อกๆแก๊กๆ เรารู้สึกเราดีขึ้นมากค่ะ เราอยู่ที่บ้านน่าจะด้วย สภาพแวดล้อมทำให้เราป่วยใจ เราผอมมากค่ะ ต่ำสุด33เลยค่ะ ชีวิตไม่เคยแตะเลข4เลยน้ำหนัก น่าจะเพราะป่วยสะสมมานาน แต่พอมาอยู่กับแฟน แล้วเราน้ำหนักขึ้นมาเลย5โล แตะเลข4ครั้งแรกในชีวิต
ที่พูดมาคือ กำลังจะสื่อว่าตอนนี้เหมือนเรากำลังรักษาตัวเองอยู่ค่ะ เหมือนกำลังดีขึ้น พอต้องกลับไปเรียนปุ้บปั้บแบบนี้ เราเลยกลัวใจตัวเองคิดสั้นมากค่ะ
จริงๆอยากจะเล่าสาเหตุปัญหา ที่ทำให้เรายอมแพ้กับชีวิตมากๆค่ะ เพื่อจะช่วยในการพิมพ์คอมเม้นท์ของคนที่มาเม้นท์ ได้เข้าใจเรามากขึ้น และแนะนำได้ดีขึ้น แต่กลัวมันจะยาวเกินไป
.
แต่ปัญหาของเรา เราว่าหนักสำหรับเด็กผู้หญิงคนนึงมากๆค่ะ ต้องเก็บเอาไว้เพื่อรักษาความเป็นครอบครัวของตัวเอง.. ยอมให้ทุกคนด่า เข้าใจผิดเรา..
.
.
สรุป สุดท้ายที่เราต้องการได้คำแนะนำคือ
เราควรเชื่อใจตัวเอง เลือกตัวเองก่อน ไปรักษาตัวเอง ไม่ต้องรีบกับชีวิตมากขนาดนั้น
หรือ
กลับไปเรียนเพื่อรีบเรียนให้จบแต่คิดว่าไม่น่ารอดแน่ๆ เพราะใจเรามันไม่พร้อมจริงๆ
ใจจริงอยากลาออกไปเลยด้วยซ้ำค่ะ เพราะคิดว่าเราไม่ได้ทำงานที่ใช้วุฒิป.ตรีแน่ๆ เพราะไม่ชอบจริงๆค่ะ เราทำขนมไปขายที่ตลาดเราชอบไปทางนี้ค่ะ แต่ก็นั้นแหละค่ะติดตรงเรียนมา3ปีแล้ว อีกปีเดียว ใครก็ต้องเสียดาย แต่ถ้าถามใจจริงๆเสียดายนะ แต่คิดว่าไม่เสียใจที่จะเรียนไม่จบ
ปล.ถ้าพิมพ์ไม่เข้าใจยังไง อย่าว่า อย่าคอมเม้นท์แนะนำเชิงลบเลยนะคะ โพสนี้ปรึกษาปนระบายค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ค่ะ