ได้เสียใจว่าเราไม่ได้แชมป์เมื่อคืนน่ะ!..ดูบอลทีมชาติไทยมา 40 ก่วาปีตั้งแต่ยุค"เชิดศักด์ ชัยบุตร" เรื่อยมาถึงยุค"ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน"(ดังสุดจขีดระดับเอเชีย)และเรื่อยมาจนปัจจุบัน บอกตาม

อาเซียนคัพมันศึกแห่งภูมิภาคแห่งศักดิ์ศรีของย่านอาเซียน    ฝีเท้าก็ไม่ได้ขี่กันมาก  เตรียมทีมไม่ดีเลิกฝันถึงแชมป์ในรายการนี้                ต้องถา

นักเตะตัวหลักเอามาไม่ได้ ก็ได้แค่นี้แหละ ใครอวยว่านักเตะทดแทนกันได้ คิดใหม่นะ    เสมอลาว   แบบเกือบแพ้ ไม่เข็ดไง อายบ้างนะ    ไม่

เพราะถูกฝังหัวมาตลอด ว่า...ในระดับอาเซียน เราผ่านได้, เราเหนือกว่า, เราข่มอยู่นิด ๆ - ใคร? คิดจะไปรอดีใจ ตอนที่ทีมไทยคว้าถ้วยแชมป์บอลโลก - ใคร? คิดจะไปรอดีใจ ตอนที่ทีมไทยคว้าแชมป์บอลเอเชี่ยนเกมส์ -

แพ้ = AFF ซีเกมส์ ไม่สำคัญรายการอื่นสำคัญกว่า ?! รายการอื่น = ก็อีหรอบเดิมพอแพ้ = ทีมอื่นแกร่งกว่า  วนไปแล้วแบบนี้แหละ ความคิดเราก้าวแรกคือไทยเองควรผูกปีชนะทีมอาเซียนแบบให้เขาสู้ไม่ได้ก่อนเถอะ แล

ใครที่บอก อยากให้ไทยเล่นแบบสุภาพเหมือนยุคซิโก้ กรรมการอาเซียนปล่อยเกมตลอด รวมถึงบางเกมในเอเชียด้วย การเล่นแรงมันเลี่ยงไม่ได้ สิ่งที่ไทยควรทำคือ ไม่ใช่ฝึกจิตใจให้สุภาพ แต่ตรงข้าม ไทยต้องฝึกเล่นแรงให้เ

บ๊ายบ่ายยย

*แพ้ในนัดชิง  2 ครั้ง  แพ้ทั้งนอกบ้าน แพ้ทั้งในบ้าน     *แพ้ฟิลปินส์ ในรอบ 50กว่าปี *ตามตีเสมอลาวในบ้าน *หืดจับ แซงชนะกัมพูชา3-2 *พลิกชนะ  สิงต์โปร  4-2 *ชนะมาเลย์  

เสกสรรค์ก็เล่นดี ใบแดงของวีรเทพ ก็สุดวิสัย ทุกคนมุ่งมั่นมากๆๆๆ  มาดาระ อิชิอิ สร้างทีมได้ดีจริงๆๆ  ok ไหม สรุป แพ้เพราะกรรมการเกาหลีจร้าา