ด้วยเค้าโครงเรื่องที่น่าตื่นเต้น จากนวนิยาย วิมานไฟ บทประพันธ์ของ กัญญ์ชลา หรือ คุณกฤษณา อโศกสิน
ชายคนหนึ่ง ที่เข้าไปเป็นฉนวนให้หญิงสาว 3 พี่น้อง ตีกัน โดยใช้เสน่ห์ความเป็นชาย
สำหรับความร่วมสมัยและความสวยงามของโปรดั๊กชั่น ขอบอกว่าดีมาก และหยิบเอาธุรกิจอสังหาฯ มาเล่น
ซึ่งก็อินเทรน อยู่พอสมควร แต่...เรารู้สึกเหมือนการดู 4 สาว มากกว่า ชายหนึ่ง - หญิงสาม
เคยประทับใจการแสดงของฟิมล์ ตั้งแต่เมีย 2018 ตอนนั้น รู้สึกว่า กลิ่นผู้ชายมันออกจากตัวฟิมล์ ความเท่ห์ ความแมน ความฉุนเฉียว
business look คือ ไม่มีที่ติ และเราคาดหวังมากว่า ฟิมล์เล่นบทชายรักชายมาสองเรื่อง
ครั้งนี้ เขาน่าจะแสดงฝีมือ ให้เราลืมภาพ soft musculine ในตัวของเขาออกไปได้
แต่เขาทำไม่สำเร็จ ละครขาดเสน่ห์ของความเป็นชาย ที่เป็นหัวใจหลักของละครเรื่องนี้
ผู้ชาย ไม่จำเป็นต้องเนี๊ยบ แต่ให้ความมั่นคง สร้างความเร้าใจแก่สาวๆได้
มีความใส ความตลก หรือ ความเด็ดขาด ที่ทำให้ผู้หญิงใจบางได้
เหมือนทีมงานยังถกกันได้ไม่ลึกพอ ว่า เสน่ห์เกินห้ามใจของภุมเรศ 2024 ควรจะออกมาแนวไหน
สำหรับตัวละคร ทาทอง พี่คนโต การพลิกบท ควรทำอย่างระมัดระวัง เพราะนักแสดงมีขอบเขตทางบุคลิกภาพ
แม้แต่แอน ทองประสม ก็เคยไม่ประสพความสำเร็จนักในบทคุณหญิงอลิสา ซึ่งเป็นบทที่ต้องเล่นน้อยแต่มาก
แต่บุคลิกของคุณแอนไม่ส่ง เช่นเดียวกับแอฟ ทักษอร ร้ายโต้งๆ บุคลิกก็ไม่ส่ง แต่ถ้าร้ายลึก หรือ ร้ายโดยไม่รู้ตัวว่าร้าย
ก็น่าจะพอได้
ตัวละครทาทอง เราว่าเป็นตัวละครที่สวยแบบมาดามแป้ง หรือ มีความเป็นตัวแม่
ผู้หญิงคนนี้คือคนที่ขึ้นเป็นเบอร์ 1 ของบริษัทแทนพ่อ จากอดีต บทนี้เล่นโดยนางเอกเบอร์ต้นๆ
ในช่วงพ้นจุดพีคไปนิดหน่อย อย่าง จริยา นุสบา
เป็นตัวละครที่เหมือนจะแข็งที่สุดจากภายนอก แต่ใจอ่อนที่สุด
ในเวอร์ชั่นนี้
เราได้ความตื่นเต้นของการพลิกบท และสอบผ่าน ความสวยงามด้านบุคลิกลักษณะ
อย่างไรก็ดี ด้วยตัวบท มันเปิดให้แสดงชั้นเชิง และความกร้าน ของผู้หญิงที่คุมบังเหียรธุรกิจ แต่ข้างในมีความเหงา
ต้องการผู้ชายที่เข้ามากระตุ้นให้รู้สึกว่า คุณเป็นหญิง คุณคู่ควรที่จะได้รับการดูแลทะนุถนอมเอาใจ
รวมถึงในด้านที่เป็นพี่คนโด ที่มีความรับผิดชอบสูงออก เป็นเสาหลักของบ้าน มีบารมีที่น้องๆ เคารพเกรงใจ
ผู้หญิงคนนี้ เขาต้องมีความเป็นผู้นำอยู่ในตัว (leadership) สวยแบบกล้าตัดสินใจ
แต่คนที่เอามาเล่น เค้ามีความเป็น soft power ทั้งที่อำนาจของพี่คนโตในเรื่องนี้ คือ hard power
คือ อำนาจด้วยตำแหน่งหน้าที่ และการออกคำสั่ง หรือ ถ้าต้องการให้เวอร์ชั่นนี้ พี่คนโต ใช้ soft power
มันก็จะทำให้ contrast & balance ของเรื่องหายไป คือ ผู้หญิงทั้งสามคน คล้ายๆ กัน
ทั้งที่ด้วยการวางหมากตัวละครในการจัดวางโครงเรื่อง
ผู้หญิงสามคนนี้ เหมือน 3 เฉดสี สีเข้ม สีกลางๆ และสีอ่อน อ่อนวัยและอ่อนเหตุผล
แล้วพระเอก ก็เหมือนคันธนู ที่ถูกสถานการณ์ยิงเข้าไปค้นหา
การวิจารณ์ครั้งนี้ ไม่ได้ประสงค์ให้นักแสดงเสียใจ หากเสียใจ ต้องขออภัยอย่างยิ่ง เพียงแต่อยากชี้ให้เห็นว่า ทั้งทีมผู้ผลิต ผู้สร้าง
ผู้กำกับ หากถกด้านคาเรคเตอร์ อย่างลึกซึ้ง ตัวละครจะเป็นแม่เหล็กดึงดูดคนดูได้อย่างเต็มศักยภาพ
ไม่ใช่แค่สบายตา แต่ถึงขั้นติดใจ และทำให้การแสดงเป็นศิลปะ มีรสชาติ ชวนติดตาม
ในภาพรวมเรื่องนี้เราให้ 8 แนะนำดูต่อ อาจจะมีจุดที่น่าสนใจมากขึ้น ในภาพรวม คือ สนุกดี ดูได้เรื่อยๆ
เท่าที่ดูวันแรกๆ เราชอบการแสดงของคุณดวงตา ตุงฯ น้อยแต่มาก
วิธีพูดเป็นธรรมชาติ แต่เล่าเรื่องได้มากมาย แต่ละวลี ดูไม่ต้องพยายาม
แต่มีความเป็นนักแสดง คือ สมจริง แต่ขณะเดียวกัน ก็ถ่ายทอด
sense of art และ มิติของ story ให้คนดูรู้สึกได้
วิมานสีทอง / เล่ห์ภุมเรศ ภาพรวมดีแต่มีสิ่งที่ขาดไป
ชายคนหนึ่ง ที่เข้าไปเป็นฉนวนให้หญิงสาว 3 พี่น้อง ตีกัน โดยใช้เสน่ห์ความเป็นชาย
สำหรับความร่วมสมัยและความสวยงามของโปรดั๊กชั่น ขอบอกว่าดีมาก และหยิบเอาธุรกิจอสังหาฯ มาเล่น
ซึ่งก็อินเทรน อยู่พอสมควร แต่...เรารู้สึกเหมือนการดู 4 สาว มากกว่า ชายหนึ่ง - หญิงสาม
เคยประทับใจการแสดงของฟิมล์ ตั้งแต่เมีย 2018 ตอนนั้น รู้สึกว่า กลิ่นผู้ชายมันออกจากตัวฟิมล์ ความเท่ห์ ความแมน ความฉุนเฉียว
business look คือ ไม่มีที่ติ และเราคาดหวังมากว่า ฟิมล์เล่นบทชายรักชายมาสองเรื่อง
ครั้งนี้ เขาน่าจะแสดงฝีมือ ให้เราลืมภาพ soft musculine ในตัวของเขาออกไปได้
แต่เขาทำไม่สำเร็จ ละครขาดเสน่ห์ของความเป็นชาย ที่เป็นหัวใจหลักของละครเรื่องนี้
ผู้ชาย ไม่จำเป็นต้องเนี๊ยบ แต่ให้ความมั่นคง สร้างความเร้าใจแก่สาวๆได้
มีความใส ความตลก หรือ ความเด็ดขาด ที่ทำให้ผู้หญิงใจบางได้
เหมือนทีมงานยังถกกันได้ไม่ลึกพอ ว่า เสน่ห์เกินห้ามใจของภุมเรศ 2024 ควรจะออกมาแนวไหน
สำหรับตัวละคร ทาทอง พี่คนโต การพลิกบท ควรทำอย่างระมัดระวัง เพราะนักแสดงมีขอบเขตทางบุคลิกภาพ
แม้แต่แอน ทองประสม ก็เคยไม่ประสพความสำเร็จนักในบทคุณหญิงอลิสา ซึ่งเป็นบทที่ต้องเล่นน้อยแต่มาก
แต่บุคลิกของคุณแอนไม่ส่ง เช่นเดียวกับแอฟ ทักษอร ร้ายโต้งๆ บุคลิกก็ไม่ส่ง แต่ถ้าร้ายลึก หรือ ร้ายโดยไม่รู้ตัวว่าร้าย
ก็น่าจะพอได้
ตัวละครทาทอง เราว่าเป็นตัวละครที่สวยแบบมาดามแป้ง หรือ มีความเป็นตัวแม่
ผู้หญิงคนนี้คือคนที่ขึ้นเป็นเบอร์ 1 ของบริษัทแทนพ่อ จากอดีต บทนี้เล่นโดยนางเอกเบอร์ต้นๆ
ในช่วงพ้นจุดพีคไปนิดหน่อย อย่าง จริยา นุสบา
เป็นตัวละครที่เหมือนจะแข็งที่สุดจากภายนอก แต่ใจอ่อนที่สุด
ในเวอร์ชั่นนี้
เราได้ความตื่นเต้นของการพลิกบท และสอบผ่าน ความสวยงามด้านบุคลิกลักษณะ
อย่างไรก็ดี ด้วยตัวบท มันเปิดให้แสดงชั้นเชิง และความกร้าน ของผู้หญิงที่คุมบังเหียรธุรกิจ แต่ข้างในมีความเหงา
ต้องการผู้ชายที่เข้ามากระตุ้นให้รู้สึกว่า คุณเป็นหญิง คุณคู่ควรที่จะได้รับการดูแลทะนุถนอมเอาใจ
รวมถึงในด้านที่เป็นพี่คนโด ที่มีความรับผิดชอบสูงออก เป็นเสาหลักของบ้าน มีบารมีที่น้องๆ เคารพเกรงใจ
ผู้หญิงคนนี้ เขาต้องมีความเป็นผู้นำอยู่ในตัว (leadership) สวยแบบกล้าตัดสินใจ
แต่คนที่เอามาเล่น เค้ามีความเป็น soft power ทั้งที่อำนาจของพี่คนโตในเรื่องนี้ คือ hard power
คือ อำนาจด้วยตำแหน่งหน้าที่ และการออกคำสั่ง หรือ ถ้าต้องการให้เวอร์ชั่นนี้ พี่คนโต ใช้ soft power
มันก็จะทำให้ contrast & balance ของเรื่องหายไป คือ ผู้หญิงทั้งสามคน คล้ายๆ กัน
ทั้งที่ด้วยการวางหมากตัวละครในการจัดวางโครงเรื่อง
ผู้หญิงสามคนนี้ เหมือน 3 เฉดสี สีเข้ม สีกลางๆ และสีอ่อน อ่อนวัยและอ่อนเหตุผล
แล้วพระเอก ก็เหมือนคันธนู ที่ถูกสถานการณ์ยิงเข้าไปค้นหา
การวิจารณ์ครั้งนี้ ไม่ได้ประสงค์ให้นักแสดงเสียใจ หากเสียใจ ต้องขออภัยอย่างยิ่ง เพียงแต่อยากชี้ให้เห็นว่า ทั้งทีมผู้ผลิต ผู้สร้าง
ผู้กำกับ หากถกด้านคาเรคเตอร์ อย่างลึกซึ้ง ตัวละครจะเป็นแม่เหล็กดึงดูดคนดูได้อย่างเต็มศักยภาพ
ไม่ใช่แค่สบายตา แต่ถึงขั้นติดใจ และทำให้การแสดงเป็นศิลปะ มีรสชาติ ชวนติดตาม
ในภาพรวมเรื่องนี้เราให้ 8 แนะนำดูต่อ อาจจะมีจุดที่น่าสนใจมากขึ้น ในภาพรวม คือ สนุกดี ดูได้เรื่อยๆ
เท่าที่ดูวันแรกๆ เราชอบการแสดงของคุณดวงตา ตุงฯ น้อยแต่มาก
วิธีพูดเป็นธรรมชาติ แต่เล่าเรื่องได้มากมาย แต่ละวลี ดูไม่ต้องพยายาม
แต่มีความเป็นนักแสดง คือ สมจริง แต่ขณะเดียวกัน ก็ถ่ายทอด
sense of art และ มิติของ story ให้คนดูรู้สึกได้