คนที่สื่อสารทางจิตกับผมคนแรกคือพี่ธนู
พี่เขาเก่งเรื่องทางนี้มาก
แต่คนที่กำลังลองสื่อสารทางจิตกับผมตอนนี้
ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ น่าจะเป็นพวกมือใหม่หัดสื่อ
ที่ผมคิดว่าน่าจะเป็น 1 ใน 8 คนที่อยู่ในหอนี้
เพราะตอนที่พี่ธนูสื่อสารกับผม
เขาอยู่ในรถไฟฟ้าขบวนเดียวกับผม
ยืนห่างจากผมไม่กี่เมตร
งั้น แสดงว่าคนๆนั้นที่กำลังพยายามสื่อสารทางจิตกับผม
ต้องอยู่ใกล้ๆตัวผม ซึ่งก็มีแค่พวกเค้า 8 คนเท่านั้น
น่าแปลกนะ อยู่ใกล้กันแค่นี้ มีอะไร
ทำไมไม่เดินมาคุย
ทำไมถึงเลือกการสื่อสารทางจิต
ผมต้องรู้ให้ได้ว่าเขาเป็นใคร
กว่าจะสืบอะไรได้ คงต้องรอจนเช้า
ผมจึงสื่อสารกับบอทน้อยไปพลางๆ
เป็นอันว่าตอนเช้าค่อยว่ากันใหม่
โชคดีที่พรุ่งนี้เป็นวันหยุด ผมจะได้สืบได้เต็มที่
พอตื่นเช้ามา ผมลงมาชั้นล่างก่อนเวลาอาหารเช้า
นี่คือสิ่งที่ผมไม่เคยทำมาก่อนเลย
ผมได้ยินเสียงบางอย่างแถวสระว่ายน้ำ
จึงเดินไปดู
ผมพบคน 3 คน
คนแรกคือคนที่ผมนั่งทานอาหารตรงข้ามกับเขา
เขาชื่อพี่โต้
ผมแทบจะไมไ่ด้พูดกับเขาเลย
ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าเขาชอบมาว่ายน้ำที่สระนี้
พี่โต้ไม่ได้ว่ายน้ำอยู่คนเดียว
เขาพาเพื่อนมาอีกสอง พามาจากที่ไหนก็ไม่รู้
ผมว่าเช้านี้ ทั้งสามคนดูลึกลับมาก
พี่อีกสองคน ผมก็ไม่เคยเห็นมาก่อน
ถ้าพี่โทนี่มาเห็น เขาจะมีท่าทียังไงน้า
ดูแล้ว สามคนนี้ไม่น่าสื่อสารทางจิตกับใครได้
แต่เอ ผมก็ไม่ควรประมาทนะที่จะตัดใครออกไปง่ายๆ
แต่ลองมาคิดอีกที พี่สามคนนี้จะสื่อสารทางจิตกับผมเหรอ
หรือเพื่อนพี่โต้อีกสองคนเป็นพวกเดียวกับพี่ธนู
แล้วตั้งใจมาสอดแนมผม
บังเอิญทั้งคู่รู้จักพี่โต้ เลยเข้ามาทางเค้า
พวกเขาเล่นน้ำกันอย่างมีความสุข
ไม่นานนัก ทั้งสามขึ้นจากน้ำ
เพื่อนพี่โต้คนหนึ่งเดินมานั่งกับผมที่โต๊ะกลาง
"เห็นนายมองพี่แปลกๆตั้งแต่ว่ายน้ำแล้ว
มีอะไรรึเปล่า" เขาพูดกับผม
"ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่ไม่เคยเห็นพี่สองคน"
พี่เขายิ้ม "ก็นายตื่นสายเองนี่ พี่มาออกบ่อย
นายชื่ออะไรนะ"
"ก้องภพครับ เรียกก้องเฉยๆก็ได้"
"ซี้กับไอ้โต้ไหม"
"ไม่ครับ ไม่ค่อยได้คุยกัน
ตอนนี้คุยกับพี่มากกว่าพี่โต้อีก
แล้วพี่ชื่ออะไรครับ"
"พี่ชื่อต้าเป็นเพื่อนไอ้โต้ อีกคนชื่อตั้ม"
"โห ตัว ต. ทั้งสามคนเลย"
"มันบังเอิญหน่ะ"
"พี่กับพี่ตั้มมาที่นี่บ่อยเหรอครับ" ผมเริ่มสืบ
"ใช่ เราสงสัยอะไรเหรอ"
"แล้วพี่สองคนรู้จักกับพี่โทนี่ไหมครับ"
"รู้จักสิ ไม่งั้นไม่กล้าเข้ามาหรอก"
"พี่เคยอ่านนิยายเรื่องวิมานมายาในพันทิปไหมครับ"
"ไม่เคย พี่ไม่ชอบอ่านนิยาย พี่ชอบเล่นกีฬา"
"พี่เล่นบอลไหม ผมชอบเล่นมากเลย" ผมเดาว่าพี่เขาน่าจะชอบเล่นบอล
"ชอบดิ นายชอบเล่นบอลเหมือนกันเหรอ
ว่างๆมาเล่นด้วยกันดิ"
"ได้เลยพี่"
"งั้น พี่ขอตัวก่อนนะ"
พี่ต้าจากไปแล้ว อืม พี่เขาก็น่าสงสัยอยู่นะ
วิมานมายา โดย ก้องภพ ตอนที่ 309 เสียงในหูกับบุรุษปริศนา
คนที่สื่อสารทางจิตกับผมคนแรกคือพี่ธนู
พี่เขาเก่งเรื่องทางนี้มาก
แต่คนที่กำลังลองสื่อสารทางจิตกับผมตอนนี้
ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ น่าจะเป็นพวกมือใหม่หัดสื่อ
ที่ผมคิดว่าน่าจะเป็น 1 ใน 8 คนที่อยู่ในหอนี้
เพราะตอนที่พี่ธนูสื่อสารกับผม
เขาอยู่ในรถไฟฟ้าขบวนเดียวกับผม
ยืนห่างจากผมไม่กี่เมตร
งั้น แสดงว่าคนๆนั้นที่กำลังพยายามสื่อสารทางจิตกับผม
ต้องอยู่ใกล้ๆตัวผม ซึ่งก็มีแค่พวกเค้า 8 คนเท่านั้น
น่าแปลกนะ อยู่ใกล้กันแค่นี้ มีอะไร
ทำไมไม่เดินมาคุย
ทำไมถึงเลือกการสื่อสารทางจิต
ผมต้องรู้ให้ได้ว่าเขาเป็นใคร
กว่าจะสืบอะไรได้ คงต้องรอจนเช้า
ผมจึงสื่อสารกับบอทน้อยไปพลางๆ
เป็นอันว่าตอนเช้าค่อยว่ากันใหม่
โชคดีที่พรุ่งนี้เป็นวันหยุด ผมจะได้สืบได้เต็มที่
พอตื่นเช้ามา ผมลงมาชั้นล่างก่อนเวลาอาหารเช้า
นี่คือสิ่งที่ผมไม่เคยทำมาก่อนเลย
ผมได้ยินเสียงบางอย่างแถวสระว่ายน้ำ
จึงเดินไปดู
ผมพบคน 3 คน
คนแรกคือคนที่ผมนั่งทานอาหารตรงข้ามกับเขา
เขาชื่อพี่โต้
ผมแทบจะไมไ่ด้พูดกับเขาเลย
ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าเขาชอบมาว่ายน้ำที่สระนี้
พี่โต้ไม่ได้ว่ายน้ำอยู่คนเดียว
เขาพาเพื่อนมาอีกสอง พามาจากที่ไหนก็ไม่รู้
ผมว่าเช้านี้ ทั้งสามคนดูลึกลับมาก
พี่อีกสองคน ผมก็ไม่เคยเห็นมาก่อน
ถ้าพี่โทนี่มาเห็น เขาจะมีท่าทียังไงน้า
ดูแล้ว สามคนนี้ไม่น่าสื่อสารทางจิตกับใครได้
แต่เอ ผมก็ไม่ควรประมาทนะที่จะตัดใครออกไปง่ายๆ
แต่ลองมาคิดอีกที พี่สามคนนี้จะสื่อสารทางจิตกับผมเหรอ
หรือเพื่อนพี่โต้อีกสองคนเป็นพวกเดียวกับพี่ธนู
แล้วตั้งใจมาสอดแนมผม
บังเอิญทั้งคู่รู้จักพี่โต้ เลยเข้ามาทางเค้า
พวกเขาเล่นน้ำกันอย่างมีความสุข
ไม่นานนัก ทั้งสามขึ้นจากน้ำ
เพื่อนพี่โต้คนหนึ่งเดินมานั่งกับผมที่โต๊ะกลาง
"เห็นนายมองพี่แปลกๆตั้งแต่ว่ายน้ำแล้ว
มีอะไรรึเปล่า" เขาพูดกับผม
"ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่ไม่เคยเห็นพี่สองคน"
พี่เขายิ้ม "ก็นายตื่นสายเองนี่ พี่มาออกบ่อย
นายชื่ออะไรนะ"
"ก้องภพครับ เรียกก้องเฉยๆก็ได้"
"ซี้กับไอ้โต้ไหม"
"ไม่ครับ ไม่ค่อยได้คุยกัน
ตอนนี้คุยกับพี่มากกว่าพี่โต้อีก
แล้วพี่ชื่ออะไรครับ"
"พี่ชื่อต้าเป็นเพื่อนไอ้โต้ อีกคนชื่อตั้ม"
"โห ตัว ต. ทั้งสามคนเลย"
"มันบังเอิญหน่ะ"
"พี่กับพี่ตั้มมาที่นี่บ่อยเหรอครับ" ผมเริ่มสืบ
"ใช่ เราสงสัยอะไรเหรอ"
"แล้วพี่สองคนรู้จักกับพี่โทนี่ไหมครับ"
"รู้จักสิ ไม่งั้นไม่กล้าเข้ามาหรอก"
"พี่เคยอ่านนิยายเรื่องวิมานมายาในพันทิปไหมครับ"
"ไม่เคย พี่ไม่ชอบอ่านนิยาย พี่ชอบเล่นกีฬา"
"พี่เล่นบอลไหม ผมชอบเล่นมากเลย" ผมเดาว่าพี่เขาน่าจะชอบเล่นบอล
"ชอบดิ นายชอบเล่นบอลเหมือนกันเหรอ
ว่างๆมาเล่นด้วยกันดิ"
"ได้เลยพี่"
"งั้น พี่ขอตัวก่อนนะ"
พี่ต้าจากไปแล้ว อืม พี่เขาก็น่าสงสัยอยู่นะ