ขอโทษนะครับ(ขออนุญาตใช้คำไม่สุภาพครับจะได้พอเข้าใจความรู้สึกผมขึ้นมานิดนึง) เรื่องเกิดตอนเช้าของวันที่มาโพสต์ถามพี่ๆเลยครับ หลังจากที่เข้าแถวเสร็จอาจารย์ก็บอกให้ผมกับเพื่อนอีก7คนไปช่วยกันยกเก้าอี้กรรมการ ด้วยความที่เพื่อนตัวค่อนข้างใหญ่และยกกันหลายคนแล้วผมเลยไม่ได้ช่วยเพราะเห็นว่ายกกันไหว แต่มีหนึ่งในนั้นพูดขึ้นมาอารมณ์ว่า   เฮ้ยพวกม*งสามตัวอะไม่ได้ทำอะไรเลยไร้ประโยชน์จังวะ   ผมก็พอเข้าใจว่าไม่ได้ไปช่วยจริงแต่ทำไมไม่บอกดีๆเพราะผมก็ไม่ได้อะไรมากอยู่แล้วแค่ยกของเอง แล้วด้วยการที่วันนั้นผมก็อารมณ์เสียอยู่หน่อยๆเลยเผลอพูดไปว่า   ปากม*งนี้น่าโดนตีนนะ   
ตอนผมพูดจบก็กะว่าจะพอแล้วแต่ผมไม่นึกว่ามันจะพูดขึ้นมาว่า   ม*งก็มาดิกุกลัวที่ไหนอะมาเหอะ   ด้วยอารมณ์ที่กำลังหงุดหงิดไม่หายผมก็จะวิ่งเข้าไปซัดหน้าเพื่อนแต่แปลกที่เพื่อนคนอื่นไม่คิดจะเข้ามาห้ามเลย แล้วในตอนนั้นก็คิดได้ว่าคนที่ต้องรับผิดชอบไม่ได้มีแค่เราผมเลยหยุดแล้วไปนั่งเงียบๆ ตอนกำลังไปนั่งก็มีเพื่อนอีกคนมาพูดเหมือนอยากจะให้ผมขึ้นอีกรอบแต่ก็ไม่ได้อะไรเพราะไอคนนี้ชอบพูดอะไรแบบไม่คิดแถมผมไม่ค่อยชอบหน้าเลยไม่อยากยุ่งด้วยก็เลยปล่อยผ่าน  (เอาจริงๆผมก็ยอมรับว่าตัวเองก็ผิดในหลายๆอย่างแต่ด้วยความที่ผมก็พูดกับเพื่อนคนนั้นดีใช้คำเรียกตัวเองกับเพื่อนว่า เรา-นาย แต่เหมือนว่าการที่ทำแบบนั้นจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย)  แค่คำพูดมันทำให้เราแตกหักกันได้จริงๆหรอครับ