ผม อายุ27 ปีแล้ว เรียนจบ บวชเรียน ทำงานหาเช้ากินค่ำมาตลอด4 5 ปี ให้เงินที่บ้านทุกสิ้นเดือน 4,000 เพราะเงินเดือนตัวผมไม่ได้เยอะเลยได้แค่ 12,000+ มาเข้าเรื่องเลย ส่วนตัวผมไม่ได้เป็นคนเที่ยวเล่นอยู่แล้ว ไม่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดไม่สูบบุหรี่ กินเหล้าเบียร์ นานๆทีคครั้ง เพราะแม่ไม่ให้ไปไหน ลืมไปผมอ่ะมีพี่น้อง 3 คน ผมคนเล็ก พ่อผมเสียตอนอายุ 15 ปี พี่สาวคนโตเป็นพิการทางสมอง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ พี่คนที่สองทำงานแต่ยังไม่มีครอบครัว อายุ33 ได้ส่วนผมตั้งนี้อายุ27 อย่างที่บอก แม่ผมตอนนี้อายุ61ผมถูกสะ่งห้าม ไปโน่นไปนี่มาตลอดหลายปี แทบจะไม่ได้เห็นโลกภายนอก พูดแบบนี้ เดี๋ยวหาวาเวอร์ ผมได้ทำงานอยู่ใกล้บ้านไม่ถึงหนึ่งกิโล  พอผมมีแฟนแม่ก็ไม่อยากให้มี ไม่อยากให้ไปหาแฟน กลับบ้านดึกก็ไม่ได้ทะเลาะกันบ่อยมากกก หาว่าผมไม่รักไม่ดูแลแม่ให้ดีก่อน ผมควรทำอย่างไรดีแม่ผมไม่เคยที่ยอมผมเลยผมอยากใช้ชีวิต เหมือนเพื่อนๆ น้องข้างบ้าน พ่อแม่เขาปล่อยให้ใช้ชีวิตตาม อิสระ ขอแค่ไม่
เดือดร้อนภายหลัง ผมว่าผมเก็บกดมากกกก แทบไม่อยากเป็นภาระให้เขาต้องเป็นห่วงผมแล้ว อยู่ติดรูปอยู่ข้างพ่อ หรือไม่ต้องติดก็ได้ ผมอยากรู้ผมควรให้กำลังใจตัวเองยังไง ผมไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่อยากให้แฟนรับรู้ความรู้สึกแย่ ครอบครัวเขาก็ต้องมี เรื่องเครียดเหมือนกัน ผมหมดไฟให้การใช้ชีวิตให้มีความสุขแล้ว เรื่องอกหักเป็นเล็กสำหรับผมมากกก แต่เรื่องในครอบครัวผมอ่ะเกินคำบรรยาย จะให้ยังไงให้แม่ยอมรับในตัวลูกชายคนนี้ได้ค้าบบ