ขอเขียนตอนจบของเรื่องนี้อีกครั้งจะได้รึเปล่า?

แสงไฟข้างทางสีส้มอ่อน
ส่องสะท้อนร่างหนึ่งทรุดลงนั่ง
คำบอกเลิกผ่านข้อความถูกบดบัง
ด้วยน้ำตาที่ไหลหลั่งอำพรางความจริง,

ความจริงที่เรื่องนี้ถึงตอนจบ
หนึ่งคนพบเส้นทางที่ถูกทิ้ง
บทประพันธ์กำหนดมาให้อ้างอิง
โศกนาฏกรรมรักยิ่งต้องมลาย,

พอแล้วได้ไหม   ?    กับเนื้อหาที่ซ้ำซาก
จับดินสอกระชากลากเส้นสาย
ขีดขีดขีด---ฆ่าจนกระดาษกระจุยกระจาย


ขอเขียนตอนจบของเรื่องนี้อีกครั้งได้ไหม ?


พบด้วยชะตา---พรากด้วยน้ำตา
จบลงด้วยเนื้อหาเศร้าโศกศัลย์
ความร้าวรานที่งดงาม...ไม่น่าอ่าน
ด้วยขาดเธอท้ายความ... ไม่บริบูรณ์

ก้านกุหลาบจุ่มหมึกแล้วลงละเลง
บรรจงเรขเรื่องราวเก่าก่อนละเลย
กระดาษใหม่แผ่นสีขาวหมดจด
จรดเขียนตอนท้ายให้มีเธอ.....
และฉัน
มีสุขด้วยกัน
มีกันและกัน
อยู่เคียงข้างกันและกัน
ตลอดไป

และตลอดไป



๛ จบบริบูรณ์  ๛


แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่