สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของเราเองแต่มันไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเราเอง จขกท.ตั้งกระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ เราสงสัยเรื่องพฤติกรรมของคนที่โดนน้ำมันพรายค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า แม่ของเราอายุเกือบจะเลขสี่แล้วแต่ยังสาวยังสวยอยู่ ตัวขาว ผอม หน้าหวาน หมวยๆหน่อยเลยทำให้ผู้ชายเข้ามาพัวพันค่อนข้างมาก ก่อนหน้านี้หลังจากเลิกกับคุณพ่อของเรา แม่ของเราก็คบหากับแฟนใหม่เกือบสิบปี เขาดูเป็นคนรักแฟนตลอด และเราคิดว่าแม่เราเป็นผู้หญิงที่ดี จนกระทั่งสองปีที่แล้วเขาทำงานพาร์ทไทม์เป็นเด็กปั๊มและได้เจอกับคู่กรณี(ตอนนั้นเราไม่ทราบว่าแม่ของเราเลิกกับแฟนใหม่ที่คบกันมาเกือบสิบกว่าปีหรือยัง เพราะว่าเราพึ่งมาอยู่กับแม่ได้ไม่กี่เดือนหลังจากจบม.ปลายที่ต่างจังหวัด) เพื่อนแม่เล่าให้ฟังว่าตอนที่แม่เจอกับผู้ชายคนนัครั้งแรกและเขาพยายามมาจีบแม่ไม่ได้ชอบเขาค่ะ แม่เราพูดกับเพื่อนเขาว่า "คนดีๆที่ไหนจะมาเอาเมียคนอื่นวะ ทั้งๆที่ตัวเองมีเมียมีลูกแล้ว"  ตอนนั้นเพื่อนเขาก็เห็นด้วยและไม่สนับสนุนผู้ชายคนนี้ จนกระทั่งแม่เราได้ไปทานข้าวกับเขา หลังจากนั้นเพื่อนแม่ก็บอกว่าแม่เราเริ่มเปลี่ยนไป คิดถึง โหยหาแต่เขา เพื่อนของแม่เล่าว่า แม่ของเราจะมีอาการกระวนกระวายเวลาเขาไม่โทรหาและจะและจะสดใสเวลาเขาโทรหาหรือทักมา ครั้งหนึงผู้ชายคนนั้นเคยหายไปไม่ติดต่อแค่ข้ามวัน แม่เรากลับอยู่ไม่ได้และกระวนกระวายจนขอให้เพื่อนของแม่คนนี้ขับรถพาไปหาเขาทั้งที่บ้านและที่ทำงาน  ก่อนที่เราจะรู้เรื่องนี้เรารู้แค่ว่าแม่เราคุยกับผู้ชายหลายคน ในเชิงเดท หรือแค่ดูใจๆกัน ไม่ได้คบหาใคร และเราเคยเห็นแม่คุยกับผู้ชายคนนั เขาเป็นคนปากหวานค่ะ พูดหยอกล้อหรือยกยอเอาใจเก่งแต่เวลาเมาใช้ไม่ได้เลย ตอนแรกเราก็ปล่อยๆไปเพราะแม่รักใครเราไม่ห้าม แต่เวลาแม่เราคุยกับเขาแม่เราพูดเพราะมาก เหมือนเด็กๆคุยกันเลย ไม่มีเค้าโครงของผู้ใหญ่อายุ38ปีเลยสักนิด ซึ่งตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไรมากเพราะเขาก็คงอยู่ในช่วงอินเลิฟก็คงจะธรรมดาคนเห่อของใหม่ ถ้าจะคบเราก็ไม่ได่ว่าอะไร พอเราเวลาได้อยู่กับเพื่อนแม่สองต่อสองเขาก็เริ่มเล่าให้ฟัง ว่าแม่เราเป็นเอามาก จะไปหาเขาให้ได้ เพื่อนแม่เขาก็เล่าให้เราฟังอีกหลายอย่างว่าผู้ชายคนนี้ชวนไปกินเหล้าก็ไป เลี้ยงเขาจนเงินแทบไม่เหลือ เขาชวนกี่ทีก็ไป มีทองก็ขายทอง แฟนเก่าให้มาเท่าไหร่ก็หมดเพราะเลี้ยงผู้ชายคนนี้ เมียเขามาวีนถึงห้องก็ยังคุยกับเขา พอเขาหายก็บ่น เพ้อหาว่าทำไมเขาไม่โทรมา มีช่วงหนึ่งผู้ชายบอกว่าจะเลิกกับเมียเขาแม่เราถึงขั้นโทรไปหาเมียเขา ไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน ตอนแรกเราก็ไม่ค่อยอะไรมากและยังไม่เชื่อว่าจะเป็นมนต์ดำเพราะตัวเราเองก็เกิดในยุคที่เทคโนโลยีก้าวหน้า ประสบการณ์เรื่องแบบนี้ไม่มี แต่มันเป็นเอามากจนเราแอบคิดเพราะตอนที่แม่เราขับรถมอเตอร์ไซค์ไปรับเราจากที่ทำงานตอนสามทุ่ม เราสองคนอยู่บนถนนสี่เลนในเมืองที่เป็นเมืองท่า มีรถบรรทุก รถพ่วง เบียดไปมา พอผู้ชายคนนัโทรหาแม่กลับรับสายผู้ชายคนนี้โดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของตัวเองและลูกสาวเลย..
พอย้อนกลับไป แม่เราที่พบเจอผู้ชายเลวๆมามากมาย และพบเจอความเจ็บปวดมาไม่น้อย อยู่ท่ามกลางโลกกว้างที่ไกลบ้านมานับสิบๆปี เจอผู้คนมากลากหลายรูปแบบ ทำไมแม่เราถึงยังทำตัวเป็นเด็กกับผู้ชายคนนี้ได้ขนาดนี้ เพื่อนแม่เราชวนไปกินเหล้าก็ให้ค้างสายไว้ตลอดเวลา แต่พอบอกให้เลิกกับแฟนและให้ย้ายมาอยู่ด้วย มาก่อร่างสร้างตัวด้วยกันกลับไม่มา และเราคิดว่าเรารู้จักแม่ตัวเองดีพอสมควรที่เราจะมองออกว่าการที่แม่เราหลงผู้ชายคนนี้และถึงขั้นยอมเป็นน้อยเป็นเรื่องที่ไม่ปกติเอาเสียเลย พอเพื่อนแม่เราชวนไปอาบน้ำมนต์ทำบุญและบอกว่าแม่เราอาจโดนของแม่เราก็ไม่ไป ผู้ชายคนนั้นพอรู้ก็ไม่พอใจจะให้แม่เราเลิกคบกับเพื่อนคนนี้ เพื่อนแม่เลยบอกให้แม่เราสวดมนต์และช่วงนั้นแม่ก็ดูเหมือนจะดีขึ้นนะคะ เราก็สังเกตเหมือนกัน วันไหนไม่สวดมนต์ต้องได้โทรหาเขา พอวันไหนสวดมนต์ก่อนนอนก็จะเหมือนใช้ชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องโทรหาเขา และเพื่อนแม่เราก็บอกว่าผู้ชายคนนี้ก็มีของ เราถึงเริ่มนึกแปลกใจ ในเมื่อเราไม่มีทางเลือก และเห็นแล้วว่าบางอย่างมันก็มากเกินไป เราจึงอยากหาวิธีแก้แม้ว่าวิธีนั้นจะไม่ใช่ทางที่เราถนัดก็ตาม เราเป็นแค่เด็กคนนึงที่ไม่มีอะไรเลย เราพึ่งจะเริ่มต้นชีวิตการทำงาน เราเลยอยากช่วยแม่เราจริงๆ เราไม่โอเคเลยที่แม่เราต้องเป็นน้อยคนอื่น เราแค่อยากลองถ้ามันไม่เสียหายอะไร อย่างน้อยก็ได้ลอง เพราะเราเองก็มีแฟนเหมือนกัน แต่เป็นแฟนคนแรก เราก็ยังไม่ได้ทำตัวเป็นเด็กหรือต้องการเขาตลอดเวลาขนาดนั้น เราไม่ได้ทำของใส่เขาและเราคิดว่าผู้ชายคนนี้ก็รักเรา แค่เราพูดว่ามาทำงานที่ประเทศไทยไหมเขาก็เตรียมแผนทำวีซ่าและเรียนต่อที่ไทย การที่เราพบเจอความคิดของผู้ชายคนอื่นมันทำใหเรานึกได้ว่า เขาไม่ได้รักแม่เราเลย และเราไม่อยากให้ครอบครัวเขาแตกแยกเพราะแม่เรา เราสงสารเด็กผู้ชายที่เป็นลูกของผู้ชายคนนี้และเราไม่อยากให้ใครตีตราแม่เราว่าเป็นน้อยเขา