สวัดดีครับ นะคับ มีเรื่องมาปรึกษา เอ่อ.
คือว่า เดี๋ยวต้องย้อนความก่อนนะครับ ก่อนผมจะมาเจอผู้หญิงคนนี้ ความเป็นมามันยังไง
คือเมื่อก่อนผมก็เป็นคนที่ชอบเที่ยวนี้เเหละ ครับ ตอนอายุ16-17 จนผมได้มาเจอผู้หญิงคนนึงเค้าเป็นพี่สาวของเพื่อนผมตอนนั้นเราก็คุยกับตามปกตินั้นเเหละ จนเราได้มาเป็นเเฟนกัน เค้าดีกับผมมามาก ตลอดที่เวลาที่ผ่านมา ตั้งเเต่เรายังไม่คบกันเค้าเป็นคนที่ซัพพอร์ตผมตลอด ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เค้าเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากนะ เค้าเเบบให้กำลังใจผมทุกๆเรื่องๆค่อยอยู่ข้างๆ ผม ตอนเเรกผมก็ไม่อยากมีใครเเล้วเเหละ ผมเสียใจมาก จนผมไม่อยากจะมีใคร จนกระทั่งผมได้มาเจอเค้าเค้าเป็นผู้หญิงที่ดีกับผมมาก เเล้วรักผมมาก เเต่เราเเค่ไม่เข้าใจกันเรื่องบ้างเรื่องเองเเค่นั้น ส่วนมากเรื่องที่เราไม่เข้าใจกัน จะเป็นเรื่องที่ผมน้อยใจเค้าเค้าไม่ค่อยสนใจ ทั้งๆที่เราอยู่ด้วยกันอะนะ เเบบพอผมจะออกไปไหน หรืออะไรเค้าจะไม่ให้ผมไปพอผมอยู่บ้านเค้าก็ไม่สนใจผมทั้งๆที่เเรกๆเค้าดีมากดีทุกเรื่องผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมไม่เข้าใจเค้าตรงไหนหรอ ผมพยามปรับตัวเข้าหาเค้า เรื่องบางเรื่องเเค่ผมน้อยใจเท่านั้นเอง ผมเป็นคนที่เวลาน้อยใจอะผมจะเงียบ เพราะผมไม่รู้จะพูดอะไร เค้าก็เอาเเต่ว่าผมด่าผมว่าเออ ผมไร้สาระ น้อยใจอะไีหนักหน่า ทุกคนลองคิดดูนะครับ ถ้าเป็นคุณคุณจะน้อยใจมั้ย ทั้งๆที่เเรกๆ เค้าดีกับคุณทุกอย่าง พอเข้า2-3เดือนหลังเค้าเปลื่ยนไป สุดๆ ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อผมเลยอยากจะมาขอคำปรึกษากับเพื่อนๆ ว่าผมต้องทำยังไง ผมไม่รู้จะพูดกับใครหรืออะไรยังไงเลยนะครับ พอเวลาทะเลาะกัน เรื่องผมเค้าจะโมโหด่าผมตลอด ผมก็เงียบ เพราะผมรู้ว่าผมผิดอะนะ เเต่พอเรื่องเค้าผมบอกเค้าว่า เค้าไม่โอเคตรงนี่นะ อะไรเเบบนี้นะ ผมไม่ชอบเค้าพยามตอบปัดส่วนมากที่ทะเลาะกัน ผมน่าจะเป็นคนฝั่งใจเเหละ มั่งผมเเค่รู้สึกว่าผมน้อยใจกับคนเก่าเค้าทำไมเค้าไม่ต้องพยามอะไรเลย กับคนเก่าเค้าเค้าไม่เคยไล่เลยเเม้เเต่สักผมก็เเค่น้อยใจเเค่นั้นเองเเล้วคนเก่าเค้าเป็นรุ่นน้องผมที่ทำงานผมต้องเอาความรู้สึกตัวเองไปไว้ตรงไหนหรอถึงจะไม่คิดอะไรเลยพอเวลามีเรื่องอะไรเเบบนี้ผมจะกลายเป็นคนผิดตลอด ทั้งๆที่ผมน้อยใจเค้าจะเป็นคนที่ทำเป็นไม่สนใจตลอดเลยผมไม่รู้จะรู้จะทำยังไงเเล้ว สุดท้ายนี้ ผมอยากบอกเค้าว่า ผมรักเค้ามากๆเลยนะ สุดท้ายเเล้วไม่ว่าจะเป็นยังไงต่อผมก็จะรักผมขอโทษที่ ไม่เคยเข้าใจอะไรเลยสักอย่าง
ควรไปต่อหรือพอเเค่นี้
คือว่า เดี๋ยวต้องย้อนความก่อนนะครับ ก่อนผมจะมาเจอผู้หญิงคนนี้ ความเป็นมามันยังไง
คือเมื่อก่อนผมก็เป็นคนที่ชอบเที่ยวนี้เเหละ ครับ ตอนอายุ16-17 จนผมได้มาเจอผู้หญิงคนนึงเค้าเป็นพี่สาวของเพื่อนผมตอนนั้นเราก็คุยกับตามปกตินั้นเเหละ จนเราได้มาเป็นเเฟนกัน เค้าดีกับผมมามาก ตลอดที่เวลาที่ผ่านมา ตั้งเเต่เรายังไม่คบกันเค้าเป็นคนที่ซัพพอร์ตผมตลอด ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เค้าเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากนะ เค้าเเบบให้กำลังใจผมทุกๆเรื่องๆค่อยอยู่ข้างๆ ผม ตอนเเรกผมก็ไม่อยากมีใครเเล้วเเหละ ผมเสียใจมาก จนผมไม่อยากจะมีใคร จนกระทั่งผมได้มาเจอเค้าเค้าเป็นผู้หญิงที่ดีกับผมมาก เเล้วรักผมมาก เเต่เราเเค่ไม่เข้าใจกันเรื่องบ้างเรื่องเองเเค่นั้น ส่วนมากเรื่องที่เราไม่เข้าใจกัน จะเป็นเรื่องที่ผมน้อยใจเค้าเค้าไม่ค่อยสนใจ ทั้งๆที่เราอยู่ด้วยกันอะนะ เเบบพอผมจะออกไปไหน หรืออะไรเค้าจะไม่ให้ผมไปพอผมอยู่บ้านเค้าก็ไม่สนใจผมทั้งๆที่เเรกๆเค้าดีมากดีทุกเรื่องผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมไม่เข้าใจเค้าตรงไหนหรอ ผมพยามปรับตัวเข้าหาเค้า เรื่องบางเรื่องเเค่ผมน้อยใจเท่านั้นเอง ผมเป็นคนที่เวลาน้อยใจอะผมจะเงียบ เพราะผมไม่รู้จะพูดอะไร เค้าก็เอาเเต่ว่าผมด่าผมว่าเออ ผมไร้สาระ น้อยใจอะไีหนักหน่า ทุกคนลองคิดดูนะครับ ถ้าเป็นคุณคุณจะน้อยใจมั้ย ทั้งๆที่เเรกๆ เค้าดีกับคุณทุกอย่าง พอเข้า2-3เดือนหลังเค้าเปลื่ยนไป สุดๆ ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อผมเลยอยากจะมาขอคำปรึกษากับเพื่อนๆ ว่าผมต้องทำยังไง ผมไม่รู้จะพูดกับใครหรืออะไรยังไงเลยนะครับ พอเวลาทะเลาะกัน เรื่องผมเค้าจะโมโหด่าผมตลอด ผมก็เงียบ เพราะผมรู้ว่าผมผิดอะนะ เเต่พอเรื่องเค้าผมบอกเค้าว่า เค้าไม่โอเคตรงนี่นะ อะไรเเบบนี้นะ ผมไม่ชอบเค้าพยามตอบปัดส่วนมากที่ทะเลาะกัน ผมน่าจะเป็นคนฝั่งใจเเหละ มั่งผมเเค่รู้สึกว่าผมน้อยใจกับคนเก่าเค้าทำไมเค้าไม่ต้องพยามอะไรเลย กับคนเก่าเค้าเค้าไม่เคยไล่เลยเเม้เเต่สักผมก็เเค่น้อยใจเเค่นั้นเองเเล้วคนเก่าเค้าเป็นรุ่นน้องผมที่ทำงานผมต้องเอาความรู้สึกตัวเองไปไว้ตรงไหนหรอถึงจะไม่คิดอะไรเลยพอเวลามีเรื่องอะไรเเบบนี้ผมจะกลายเป็นคนผิดตลอด ทั้งๆที่ผมน้อยใจเค้าจะเป็นคนที่ทำเป็นไม่สนใจตลอดเลยผมไม่รู้จะรู้จะทำยังไงเเล้ว สุดท้ายนี้ ผมอยากบอกเค้าว่า ผมรักเค้ามากๆเลยนะ สุดท้ายเเล้วไม่ว่าจะเป็นยังไงต่อผมก็จะรักผมขอโทษที่ ไม่เคยเข้าใจอะไรเลยสักอย่าง