คือเรามีอาการน้อยใจคนรอบข้างมาหลายวันเเล้วค่ะ(เท่าที่สังเกตนะ) ยกตัวอย่างเลยคือ เมื่อวันลอยกระทง คือมันเป็นโครงงานที่ทั้งห้องต้องทำด้วยกัน ก็คือทำกระทงนั้นเเหละ ซึ่ง เราอะเป็นคนที่ชอบออกความคิดเห็นเเบบ เพื่อนถามว่า ทำเเบบนี้ดีมั้ย ทำเเบบไหนดี ช่วยออกความคิดเห็นหน่อย ละคือเราก็ออกความคิดเห็นไป สุดท้ายเพื่อนก็มองสิ่งที่เราเเสดงความคิดเห็นออกไปละเพื่อนก็เงียบ ไม่ยอมบอกว่าเเบบนี้ได้มั้ย รึไม่ได้ เขาก็ไม่ยอมบอก ซึ่งหลังจากอันนั้น เราก็เลยพูดเล่นๆว่า" เอ้า กูไม่ออกความคิดเห็นละ หากันเองนะ " ละหลังจากนั้นเราก็นั่งเล่นเเต่โทรศัพท์ละไม่ช่วยเพื่อนหาอีกเลย คืออาการรวมๆอะ พอเวลาทำอะไรให้ใครคนนั้นเเล้ว เขาเฉยๆ เราก็จะอยู่นิ่งๆ เเต่ในใจคือเเบบ อะถ้าไม่เห็นในสิ่งที่เราทำ งั่นก็ไม่ทำก็ได้
ละคือเราหงุดหงิดง่ายด้วย ถูกทักอะไรที่ไม่พอใจคือโมโห ละชอบร้องไห้เเบบไม่มีสาเหตุ เช่นเเฟนขอไปเที่ยว เราก็ให้ไปนะ ละเเฟนบอกว่าเเบตไม่มีนะ เราก็โอเค เเต่พอผ่านไปสักพีก เราก็คิดมาก คิดไปเรื่อยว่าเเฟนจะอยู่กับผู้หญิงคนใหน เเฟนทำอะไร ทำไมไม่ทักมาหาเลย มันหลายชั่วโมงเเล้ว ในใจคือมีทั้งความคิดดีเเละไม่ดี เเต่มันมีเรื่องที่ไม่ดีมากกว่า เลยร้อง ทั้งๆที่รู้ว่า เเฟนมีเหตุผลที่เขาไม่ทักมา เรารู้เหตุผลอยู่เเล้วอะ เเต่มันก็ยังร้องไห้อีก คืออยากรู้ว่า ที่เป็นเเบบนี้เพราะเหตุใด รึอยู่ในภาวะอะไรรึเปล่า (ถ้าเราพิมจนอ่านไม่รู้เรื่องก็ขอโทษด้วยน้า พอดีมัน วิตกกังวลอยู่)
น้อยใจ,ร้องไห้โดยไม่รู้สาเหตุ
ละคือเราหงุดหงิดง่ายด้วย ถูกทักอะไรที่ไม่พอใจคือโมโห ละชอบร้องไห้เเบบไม่มีสาเหตุ เช่นเเฟนขอไปเที่ยว เราก็ให้ไปนะ ละเเฟนบอกว่าเเบตไม่มีนะ เราก็โอเค เเต่พอผ่านไปสักพีก เราก็คิดมาก คิดไปเรื่อยว่าเเฟนจะอยู่กับผู้หญิงคนใหน เเฟนทำอะไร ทำไมไม่ทักมาหาเลย มันหลายชั่วโมงเเล้ว ในใจคือมีทั้งความคิดดีเเละไม่ดี เเต่มันมีเรื่องที่ไม่ดีมากกว่า เลยร้อง ทั้งๆที่รู้ว่า เเฟนมีเหตุผลที่เขาไม่ทักมา เรารู้เหตุผลอยู่เเล้วอะ เเต่มันก็ยังร้องไห้อีก คืออยากรู้ว่า ที่เป็นเเบบนี้เพราะเหตุใด รึอยู่ในภาวะอะไรรึเปล่า (ถ้าเราพิมจนอ่านไม่รู้เรื่องก็ขอโทษด้วยน้า พอดีมัน วิตกกังวลอยู่)