ก่อนอื่นขอเล่าท้าวความตั้งแต่ต้นก่อนนะครับ คือผมกับแฟนทำงานอยู่คนละที่กันครับ และคนละจังหวัดกันด้วย เราอยู่ห่างกัน แต่เราได้เจอกันเฉลี่ยเดือนละ2วันครับ เราคบมาเกือบ5ปีแล้วครับ วันนึงแฟนมาขอให้ไปทำงานใกล้ๆเขา ช่วงแรกๆผมก็คิดหนักมากๆครับ เพราะเหมือนกับว่าเราต้องไปเริ่มต้นใหม่หางานใหม่หากเราต้องลาออกจากงานที่นี่ ซึ่งผมใช้เวลาไตร่ตรองอยู่นานครับ จนตัดสินใจว่าปลายปีจะลาออกไปอยู่กับแฟนไปหางานใหม่ แต่พอพ่อแม่ฝ่ายหญิงทราบ เขาบังคับให้หมั้นครับ เพราะถ้าไม่ไปขอหมั้นฝ่ายหญิง พ่อแม่เขาก็จะไม่ยอมให้อยู่ด้วยกันครับ ด้วยเหตุผลนี้ผมจึงต้องตั้งใจทำงานอย่างหนักครับเพื่อเก็บเงินไปขอหมั้นแฟน เราตกลงกันว่าจะจัดงานช่วงที่ผมลาออกแล้วในช่วงปลายปีครับ ทุกอย่างเหมือนจะไปด้วยดีครับ แต่วันนึงพ่อแฟนมาขอเลื่อนให้ไปจัดกลางปีนี้แทน เพราะเหตุผลว่าวันดีวันสวย ส่วนเรื่องสินสอดบอกให้ผมไม่ต้องหาแล้ว แต่ให้ผมไปคุยกับพ่อแม่เพื่อหยิบยืมหรือกู้หนี้ยืมสินมาหมั้นแทน ด้วยเหตุผลนี้ทำให้ผมไม่พอใจมากครับ เพราะว่าครอบครัวผมไม่ค่อยมีฐานะครับ และพ่อแม่ชรามากแล้ว การหาเงินไปใช้หนี้ยามแก่เฒ่ามันหนักหนามากครับ ผมจึงยื่นคำขาดว่างานหมั้นจะไม่เกิดหากพ่อของแฟนกำหนดทุกอย่างตามใจตนเองโดยไม่สนหน้าผม แต่สุดท้ายเจรจากันจนยอมล่าถอยไปจัดปลายปีเช่นเคย จากนั้นผมก็กลับมาโฟกัสในการตั้งใจทำงานเพื่อหาเงินต่อครับ แต่เรื่องงานหมั้นผมตกลงกับแฟนว่าเราจะไม่มีการให้ผมหาเงินมาจัดงานหมั้นแต่เพียงฝ่ายเดียวเด็ดขาด ผมจะเป็นคนหาเงินมาจัดงาน65เปอร์เซ็น ส่วนแฟนจะหา35เปอร์เซ็นของงบที่ตั้งไว้ ผมใช้ระยะเวลาเก็บเงินมาเกือบ2ปีแล้วครับ โดยทำงานปกติบวกกับทำงานนอกเวลาเฉลี่ย14ชม./วันครับ ผมทำงานหนักมาก ในขณะที่แฟนก็ทำงานเช่นกัน แต่ผมสอบถามว่าเริ่มเก็บเงินหมั้นแล้วยัง เขาตอบว่ายังครับ เราเหลือเวลาอีก10เดือน แต่แค่เริ่มต้นก็บั่นทอนแล้วครับ จนมามีเหตุการณ์ที่แฟนอยากไปเที่ยวต่างจังหวัดมากๆ จนมาขอตื้อให้ผมไปกับเขาครับ เขาอยากไปเที่ยวไปเจอเพื่อนที่ต่างจังหวัด โดยมีผมไปด้วย แรกๆผมก็ปฏิเสธครับแต่แฟนผมตื้อหนักมากครับ ตอนแรกที่จะไม่ไปเพราะเรื่องที่ผมอยากเก็บเงินหมั้นด้วยครับ จนสุดท้ายผมยอมใจอ่อน เราวางแพลนเที่ยวด้วยกันหลายที่มากครับ วางแพลนจองตั๋วเครื่องบินและจองที่พัก(แพลนนี้แฟนบอกว่าจะออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมดครับ เพื่อเป็นของขวัญตลอดระยะเวลาเกือบ5ปีที่ไม่เคยให้อะไรเลย) แต่พอใกล้วันจอง แฟนมาบอกผมว่าเขาเงินไม่ทัน ทำให้ทริปล่มครับ ยอมรับว่าผมเฟลมาก เพราะผมใส่ความตั้งใจไปเต็มที่ แต่ทุกอย่างมันไม่เกิดขึ้น จนเป็นที่มาของเหตุการณ์ที่ผมเสียความรู้สึกและดาวน์จนถึงตอนนี้ แต่ผมก็พยายามลืมความรู้สึกนั้นไปครับ แล้วมาโฟกัสเรื่องเก็บเงินหมั้นต่อจะดีกว่า จนมาวันนึงเราทะเลาะกันนิดหน่อยครับ เพราะมีที่มาจากคำพูดที่เขามักจะดูไม่แคร์ผม ยกตัวอย่างเหตุการณ์ด้านล่างครับ
**ตัวอย่างเหตุการณ์**
(เหตุการณ์ที่1)
แฟน : รู้ไหมถ้าเราเลิกกัน เค้าคงไม่เสียใจนานหรอก
ผม : ทำไมหรอ?
แฟน : เพราะเค้าเป็นคนแบบนี้แหละ เสียใจไม่นาน มูฟออนเร็ว ไม่ค่อยอะไรอยู่แล้ว
ปล.แค่บทสนทนานี้ผมก็รู้สึกไม่ดีแล้ว ดูเหมือนเขาไม่แคร์เราเลย
(เหตุการณ์ที่2)
แฟน : รู้ไหมเค้ามีคนมาจีบเยอะนะ ถ้าเองนอกใจ เค้าไม่กลัวหรอก เขาหาใหม่ได้ตลอด
ผม : คือมีเหตุการณ์ไหนที่ไปนอกใจหรอ แล้วก็ไม่ต้องพูดเหมือนไม่แคร์ได้ป่ะ
(เหตุการณ์ที่3)
แฟน : เค้าไม่ชอบเลยนะพวกทำร้ายตัวเองหรือใช้ความรุนแรงกับแฟน ถ้าเองเป็นงี้น้องไปแล้วไม่ให้โอกาสด้วย
ผม : แล้วที่ผ่านมาพี่เคยเป็นหรอ แล้วมาพูดทำไม
แฟน : ก็พูดไปงั้นแหละ แค่เตือนเฉยๆ
ผม : คือมันไม่มีทางเป็นแบบนั้นอยู่แล้วป่ะ ก็ไม่ต้องพูดได้ปะ ทำไมชอบพูดให้ดูเหมือนข่มขู่ดูเหมือนไม่แคร์กันแล้ว แถมใส่สีหน้าท่าทางอีกต่างหาก
**ปล.ทั้งหมดที่ว่ามา ผมว่าผมเป็นคนที่ไวต่อความรู้สึกที่ดูไม่แคร์ของแฟน จนทำให้ผมไม่พอใจจนมีปากเสียง
ต่อ :
จากบทสทนาที่ยกมาบางส่วนจากในหลายๆเรื่องข้างต้นมันทำให้ผมเสียความรู้สึกและน้อยใจมากๆ จนเรามีปากเสียงกัน จนแฟนผมเผลอพูดแทงใจดำว่า "ดูสิ วันๆทำแต่งานจนสมองฟั่นเฟือนหมดแล้ว ทำงานเกินเวลามากเกิน นอนน้อยเกิน จนสติเลอะเลือนหมดแล้ว"
คำพูดนี้มันทำให้ผมพูดสวนไปสวนความโกรธว่า"ก็ที่ทำงานหนักเพราะรู้ว่าเราต้องเอาไปทำอะไร เพื่ออะไร คงรู้ดีใช่ไหม อย่างน้อยพี่ก็ไม่ใช่พวกดีแต่พูด พูดอะไรไว้ทำไมไม่ได้หรอก" (ทั้งหมดที่บันดาลโทษะออกไปก็ด้วยเหตุผลที่แฟนผิดคำพูดบ่อยครั้งในหลายๆเรื่องด้วยครับ)
จนล่าสุดเราไม่เงียบใส่กันมาสักพักแล้ว ผมรู้สึกผมบั่นทอนมากๆครับ ทั้งคำพูดของแฟน ทั้งการกระทำของคนในครอบครัวแฟน ที่เขาดูเหมือนจะไม่เห็นความตั้งใจเราเลย แต่ขณะเดียวกันคนที่สัญญาว่าปลายปีนี้ต้องเก็บเงินให้ทันงานหมั้นให้ได้ กลับไม่ได้เริ่มทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย แต่กลับมาพูดให้เสียความรู้สึก หมดกำลังใจ จนต้องมาตั้งคำถามกับตัวเองว่า ผมทำไปเพื่ออะไรกัน
จากเหตุที่เล่ามาทั้งหมดนั้น ผมอาจจะเล่าเพราะผมอยากระบายความในใจออกมา ที่ตรงนี้อาจเป็นที่ระบายมันได้เป็นอย่างดี แต่ผมอยากถามเพื่อนๆว่า เหตุการณ์ทั้งหมดนั้น เป็นเพราะผมที่ไม่ดีเองรึป่าว หรือผมคิดมากไปรึป่าว ถ้าผมไม่ดียังไง ขอคำแนะนำติเตียนหน่อย ครับ หรือแสดงความคิดเห็นให้ผมคิดหน่อยครับ
ตั้งใจทำงานเก็บเงินไปหมั้นแฟน แต่โดนพูดจาบั่นทอน จนตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไปเพื่ออะไร
**ตัวอย่างเหตุการณ์**
(เหตุการณ์ที่1)
แฟน : รู้ไหมถ้าเราเลิกกัน เค้าคงไม่เสียใจนานหรอก
ผม : ทำไมหรอ?
แฟน : เพราะเค้าเป็นคนแบบนี้แหละ เสียใจไม่นาน มูฟออนเร็ว ไม่ค่อยอะไรอยู่แล้ว
ปล.แค่บทสนทนานี้ผมก็รู้สึกไม่ดีแล้ว ดูเหมือนเขาไม่แคร์เราเลย
(เหตุการณ์ที่2)
แฟน : รู้ไหมเค้ามีคนมาจีบเยอะนะ ถ้าเองนอกใจ เค้าไม่กลัวหรอก เขาหาใหม่ได้ตลอด
ผม : คือมีเหตุการณ์ไหนที่ไปนอกใจหรอ แล้วก็ไม่ต้องพูดเหมือนไม่แคร์ได้ป่ะ
(เหตุการณ์ที่3)
แฟน : เค้าไม่ชอบเลยนะพวกทำร้ายตัวเองหรือใช้ความรุนแรงกับแฟน ถ้าเองเป็นงี้น้องไปแล้วไม่ให้โอกาสด้วย
ผม : แล้วที่ผ่านมาพี่เคยเป็นหรอ แล้วมาพูดทำไม
แฟน : ก็พูดไปงั้นแหละ แค่เตือนเฉยๆ
ผม : คือมันไม่มีทางเป็นแบบนั้นอยู่แล้วป่ะ ก็ไม่ต้องพูดได้ปะ ทำไมชอบพูดให้ดูเหมือนข่มขู่ดูเหมือนไม่แคร์กันแล้ว แถมใส่สีหน้าท่าทางอีกต่างหาก
**ปล.ทั้งหมดที่ว่ามา ผมว่าผมเป็นคนที่ไวต่อความรู้สึกที่ดูไม่แคร์ของแฟน จนทำให้ผมไม่พอใจจนมีปากเสียง
ต่อ :
จากบทสทนาที่ยกมาบางส่วนจากในหลายๆเรื่องข้างต้นมันทำให้ผมเสียความรู้สึกและน้อยใจมากๆ จนเรามีปากเสียงกัน จนแฟนผมเผลอพูดแทงใจดำว่า "ดูสิ วันๆทำแต่งานจนสมองฟั่นเฟือนหมดแล้ว ทำงานเกินเวลามากเกิน นอนน้อยเกิน จนสติเลอะเลือนหมดแล้ว"
คำพูดนี้มันทำให้ผมพูดสวนไปสวนความโกรธว่า"ก็ที่ทำงานหนักเพราะรู้ว่าเราต้องเอาไปทำอะไร เพื่ออะไร คงรู้ดีใช่ไหม อย่างน้อยพี่ก็ไม่ใช่พวกดีแต่พูด พูดอะไรไว้ทำไมไม่ได้หรอก" (ทั้งหมดที่บันดาลโทษะออกไปก็ด้วยเหตุผลที่แฟนผิดคำพูดบ่อยครั้งในหลายๆเรื่องด้วยครับ)
จนล่าสุดเราไม่เงียบใส่กันมาสักพักแล้ว ผมรู้สึกผมบั่นทอนมากๆครับ ทั้งคำพูดของแฟน ทั้งการกระทำของคนในครอบครัวแฟน ที่เขาดูเหมือนจะไม่เห็นความตั้งใจเราเลย แต่ขณะเดียวกันคนที่สัญญาว่าปลายปีนี้ต้องเก็บเงินให้ทันงานหมั้นให้ได้ กลับไม่ได้เริ่มทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย แต่กลับมาพูดให้เสียความรู้สึก หมดกำลังใจ จนต้องมาตั้งคำถามกับตัวเองว่า ผมทำไปเพื่ออะไรกัน
จากเหตุที่เล่ามาทั้งหมดนั้น ผมอาจจะเล่าเพราะผมอยากระบายความในใจออกมา ที่ตรงนี้อาจเป็นที่ระบายมันได้เป็นอย่างดี แต่ผมอยากถามเพื่อนๆว่า เหตุการณ์ทั้งหมดนั้น เป็นเพราะผมที่ไม่ดีเองรึป่าว หรือผมคิดมากไปรึป่าว ถ้าผมไม่ดียังไง ขอคำแนะนำติเตียนหน่อย ครับ หรือแสดงความคิดเห็นให้ผมคิดหน่อยครับ