..กลั้นเอาไว้จนเริ่มแสดงออกมา
คราบรอยน้ำตาที่ฉันปิดบังเอาไว้
กับการยังรักคนที่เลือกเดินจากไป

..ฉันคงไม่เลิศเลออย่างเธอฝัน
รักเราไม่สวยงามอย่างในหนัง
ยิ่งฝืนจะลืมยิ่งจำ
ตอกย้ำว่ารักเธอมากแค่ไหน..

* ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว 
เจ็บช้ำเจียนตาย
ก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง 
กอดที่เธอฝัน คงดีกว่าที่กอดฉัน 
ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น 
แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว 

ฉันจำได้เธอบอกไม่อยากให้รอ
เหตุผลที่เธอจากไปไม่เคยบอก
เห็นไม่ค่อยจะยิ้มเหมือนเมื่อก่อน
เธอเปลี่ยนไป 

และคงเป็นใครบางคนที่เหมือนดังวีรชน
เดินทางพบเจอเจ้าหญิงท่ามกลางผู้คน
ดูเหมาะสมกันดีมากกว่าฉัน
ที่มีเพื่ออยู่ข้างเธอแค่นั้น..

(*)

ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว 
เจ็บช้ำเจียนตาย
ก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง 
กอดเขาคนนั้น คงเป็นดั่งที่เธอฝัน
อยู่กับฉันไปก็เท่านั้น..

ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว 
เจ็บช้ำเจียนตาย..
กอดที่เธอฝัน คงดีกว่าที่กอดฉัน 
ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น 
แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว