เราอยากจะมาระบายความน้อยใจ และถามทุกคนที่เห็นกระทู้นี้ว่า ถ้าแฟนบอกคุณว่า อย่ามายุ่งเรื่องนี้ได้ไหม ทุกคนจะเสียใจไหม
คือเราแค่เตือนเรื่องสูบบุหรี่ เราเตือนเรื่องนี้ตั้งแต่คบกัน แต่ไม่ได้เตือนแบบจริงจังมากเท่าไหร่ แค่ลดวันละกล่องเป็นววันละ4ตัวได้ไหมเขาก็บอกเราว่าจะพยายาม เจาบอกถ้าเขากลับบ้านเขาก็จะไม่ดูดบุหรี่แล้ว เพราะที่บ้านเขาไม่เคยรู้ว่าเขาดูดบุหรี่ พอเขากลับบ้านเขาก็ทำไม่ได้ พอกลับมาก็ดูดบ่อยๆ ตอนกลางคืนนอนไม่หลับก็ลงไปดูดบุหรี่อีก ทั้งๆที่บอกว่าจะไม่ลงมาแล้ว เราแอบเสียความรู้สึกนิดนึงที่เขาพูดแล้วทำไม่ได้ พอวันนึงมาถึง ออกไปกินข้าวก่อนกินข้าวเขาก็ดูดอีก กลับมาถึงบ้านไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำกลับมาก็ดูดอีก เราแค่บอกว่า ดูดอีกแล้ว เขาก็ตวาดใส่เราว่าไม่อยากให้เรายุ่งเรื่องนี้ เขาไม่ชอบ เราได้ยินคำนี้มันจุกในอก เกือบร้องไห้ต่อหน้าแต่เราบอกว่า โอเคงั้นเราขึ้นบ้านไปก่อน เพราะเราไม่ชอบควันบุหรี่ เราอยากบอกทุกคนว่าเรารักษาสุขภาพตัวเองระดับนึงเลยนะ เราต้องมาเสี่ยงอะไรแบบนี้หรอ เราโกรธมา พอเขาขึ้นมาเขาก็บอกเราว่าเรามาทำความเข้าใจกันใหม่ เขาบอกเราว่าไม่ว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ไม่ว่าจะอะไรก็แล้วแต่ เขาไม่ชอบคนยุ่มย่ามในชีวิตเขา เรากลั้นน้ำตาสุดๆ เราพยายามจะพูดออกมาว่าเราโอเคก็ทำไม่ได้ กลัวตัวเองร้องไห้ ตอนนี้เราไม่พูดกับแฟนมาจะ1วันแล้ว เราควรจะบอกเขายังไงดีว่าเราไม่อยากฝืนความรู้สึกให้ดี ตอนนี้เราทั้งน้อยใจทั้งโกรธเขา ความห่วงใยของเรามันกลายเป็นความยุ่มย่ามในชีวิตเขา เวลาเขาเล่นเกม เขาไม่ได้สนใจอะไรเราเลยแม้กระทั่งเราหิวข้าว ไม่มีน้ำกินยา เขาไม่ถามเราสักคำ เพียงเพราะว่าเขาไม่หิว เราควรทำความรู้สึกยังไงดีคะทุกคน
แฟนบอกว่า ไม่ชอบให้คนมายุ่มย่าม
คือเราแค่เตือนเรื่องสูบบุหรี่ เราเตือนเรื่องนี้ตั้งแต่คบกัน แต่ไม่ได้เตือนแบบจริงจังมากเท่าไหร่ แค่ลดวันละกล่องเป็นววันละ4ตัวได้ไหมเขาก็บอกเราว่าจะพยายาม เจาบอกถ้าเขากลับบ้านเขาก็จะไม่ดูดบุหรี่แล้ว เพราะที่บ้านเขาไม่เคยรู้ว่าเขาดูดบุหรี่ พอเขากลับบ้านเขาก็ทำไม่ได้ พอกลับมาก็ดูดบ่อยๆ ตอนกลางคืนนอนไม่หลับก็ลงไปดูดบุหรี่อีก ทั้งๆที่บอกว่าจะไม่ลงมาแล้ว เราแอบเสียความรู้สึกนิดนึงที่เขาพูดแล้วทำไม่ได้ พอวันนึงมาถึง ออกไปกินข้าวก่อนกินข้าวเขาก็ดูดอีก กลับมาถึงบ้านไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำกลับมาก็ดูดอีก เราแค่บอกว่า ดูดอีกแล้ว เขาก็ตวาดใส่เราว่าไม่อยากให้เรายุ่งเรื่องนี้ เขาไม่ชอบ เราได้ยินคำนี้มันจุกในอก เกือบร้องไห้ต่อหน้าแต่เราบอกว่า โอเคงั้นเราขึ้นบ้านไปก่อน เพราะเราไม่ชอบควันบุหรี่ เราอยากบอกทุกคนว่าเรารักษาสุขภาพตัวเองระดับนึงเลยนะ เราต้องมาเสี่ยงอะไรแบบนี้หรอ เราโกรธมา พอเขาขึ้นมาเขาก็บอกเราว่าเรามาทำความเข้าใจกันใหม่ เขาบอกเราว่าไม่ว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ไม่ว่าจะอะไรก็แล้วแต่ เขาไม่ชอบคนยุ่มย่ามในชีวิตเขา เรากลั้นน้ำตาสุดๆ เราพยายามจะพูดออกมาว่าเราโอเคก็ทำไม่ได้ กลัวตัวเองร้องไห้ ตอนนี้เราไม่พูดกับแฟนมาจะ1วันแล้ว เราควรจะบอกเขายังไงดีว่าเราไม่อยากฝืนความรู้สึกให้ดี ตอนนี้เราทั้งน้อยใจทั้งโกรธเขา ความห่วงใยของเรามันกลายเป็นความยุ่มย่ามในชีวิตเขา เวลาเขาเล่นเกม เขาไม่ได้สนใจอะไรเราเลยแม้กระทั่งเราหิวข้าว ไม่มีน้ำกินยา เขาไม่ถามเราสักคำ เพียงเพราะว่าเขาไม่หิว เราควรทำความรู้สึกยังไงดีคะทุกคน