ขอเล่าก่อนที่จะมารู้ตัวจริงๆว่าตัวเองนั้นไม่มีความมั่นใจในความคิดตัวเองเพราะว่าตอนเรียนเราคิดว่าเราคิดถูกที่สุดและใช่ที่สุดว่าคิดแบบนี้มันต้องดี แต่ก็ยังเป็นความคิดที่เรานั้นได้ไปอ่านใน google หรือแนวคิดของคนอื่นแต่ไม่ใช่ความคิดของตัวเอง 100% แต่พอมาฝึกงานความคิดแบบนั้นมันกับใช่ไม่ได้ทั้งหมด บ้างเรื่องเราต้องใช้สถาการณ์ในการคิดหาทางออก แต่เราต้องใช้เวลานิดหนึ่งในคิดการแก้ไขปัญหาแต่มันทำให้เรารู้สึกว่าเราคิดช้า และกากรคิดของเราน้อมากที่จะเอามาใช้ได้ในงาน และก็รู้สึกว่าตวเองนั้นจะเชื่อคนง่าย โดนยุหน่อยก็ทำตามเขาไปหมด หรือบ้างครั้งก็แยกไม่ออกว่าพี่เขาพุดจริงหรือพูดเล่น มันรู้สึกว่าตัวเรามันเล็กลงเรื่อยๆ จนบ้างครั้งก็โทษตัวเองว่าอย่าโชว์โง่หรือเรารู้ว่าต้องทำแบบนี้แต่พอต้องทำจริงๆมันกับรู้สึกกลัวว่าแบบนี้มันถูกต้องใช่ไหมมันจะไม่ผิดพลาดใช่ไหม หรือถ้าเราพูดแบบนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นไหม มันรู้สึกกลัวไปหมด แต่เราก็พยายามที่จะกำจัดความคิดพวกนี้นะแต่มันยากมากจริงๆจนรู้สึกว่าควรทำยังไงดีเรายังอยากมีชีวิตที่ดี ไม่อยากมาจมปลั๊กกับความคิดแบบนี้ความกลัว ความกังวลแบบนี้ แต่ก็วนลูปอยู่ดี เราแค่อยากรู้ว่าจะพอมีวิธีคิดยังไงที่จะทำให้เราหลุดพ้นจากอาการพวกนี้