ฉันในตอน 2565 ฉันมีประวัติฉ้อโกง และก็มีหมายจับ
ตอนนั้นฉันอายุประมาณ 18-19 ปี ฉันใช้ชีวิตแบบเด็กคนหนึ่งที่แย่มากๆ และไม่คิดว่าผลมันจะออกมาแบบนี้
ในการขายของออนไลน์แล้วไม่ส่งของ
ปัจจุบันฉันมีครอบครัว มีลูกสาว 1 คน เรากำลังมีความสุข และเติบโตกับคำว่า แม่ แต่แล้ว วันสามวันก่อน ฉันถูกจับเข้าคุก ในใจฉันกับคิดถึงลูกมากๆ และกลัวมากๆ ฉันใช้ชีวิตอยู่ในนั้น 2วัน 3 คืนเต็มๆ และก็เมื่อวานได้นำตัวมาส่งศาล คนที่อยู่กับฉันคนแรกคือ สามี และ พ่อ ของฉัน ในใจคงคิดว่าเขาคงปล่อย คงทิ้ง คงให้ฉันเข้าเรือนจำแล้ว
ฉันคล้ายคนบ้า สติแตก ร้องไห้ หัวเราะ ไม่นอน ไม่กิน
นํ้าหนักลดไปเกือบ 3โล หัวใจเต้นเร็ว หายใจติดขัด
ชีวิตมันแบบ ผ่านไปสองปีแล้วหรอที่ฉันมีหมายจับ แต่มาโดนตอนนี้ มันรู้สึกแบบ เออใช้ผิด ควรนึกตั้งแต่แรก มัน
ไปหลอกตังเขา
ตอนที่เราอยู่ในคุก ไม่สามารถประกันตัวได้
มันฟังละแย่มากๆ ฉันทำได้เพียงขอยืมโทรศัพท์ ตร. เป็นระยะๆเพื่อโทรหาสามี
เขาดีกับฉันมากๆ ฉันรู้สึกว่า เออเจอคนที่ดีขนาดนี้ยังทำแบบนี้ให้เขาเดือดร้อน
พอเมื่อวานฉัรถูกส่งตัวมาศาล มันกลัว มันเสียใจ มันแย่ไปหมดต่อจิตใจตอนนั้น ฉันน่าจะใช้เวลาอยู่ในห้องขังที่ศาลประมาณ 5-6 ชม. ถึงจะทราบผลประกันตัว วงเงิน 5,000 บาท 😢
คนที่อ่านอาจจะตำหนิฉันก็ได้นะ ฉันยอมรับ
แต่เชื่อไหมตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันไม่เคยมีเพื่อนที่เคยคุยกัน คอยด่าหรือตำหนิเลย ฉันไม่มีเพื่อนสักคน
แต่ถึงอย่างไงฉัน สุดท้ายแล้วก็ยังมีสามีคนปัจจุบันเรารู้จักกันมาประมาณเกือบหกปีตลอดเวลาหกปีนั้นฉันต้องเลิกกับเขาฉันนอกใจเขาแต่เขาก็ยังให้โอกาสฉันตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันไม่มีเขาบางทีอาจจะแย่กว่านี้ก็ได้ฉันไม่คิดด้วยซ้ำว่าพ่อฉันต้องช่วยฉันเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเค้าเหมือนเค้าแทบจะไม่ได้ทำหน้าที่นั้นเลยฉันอยากจะฝากเธอทุกๆคนนะถึงตัวฉันเองว่าไม่ควรทำแบบนี้เพราะมันอาจจะเกิดประวัติที่เสียหายเรื่องของหน้าที่การงานและหลายหลายอย่างที่ส่งผลถึงอนาคต บางทีการที่ฉันไปอีกครั้งหนึ่งเรื่องของการโดนเรียกเพราะคดีของฉันยังไม่จบมันเป็นแค่เพียงการปล่อยตัวชั่วคราวบางทีฉันอาจจะไม่ได้กลับมาอีกและคู่กรณีอาจจะต้องการให้ฉันติดคุกเค้าไม่ได้มาเห็นใจครอบครัวฉันหรอกหรือลูกสาวของฉันเพราะฉันเป็นคนทำผิดเพียงผู้เดียววันนี้เป็นวันเกิดลูกสาวฉันเมื่อวานฉันและในเวลานี้ฉันยังอยู่ในคุกแต่นั่งพะวงอยู่ว่าวันนี้ฉันจะได้ออกมาเจอลูกไหม แต่ฉันก็ต้องขอบคุณโชคชะตาและทุกคนที่อยู่รอบข้างฉันที่ทำให้ฉันได้ออกมาอยู่ตรงนี้ออกมาเจอลูกและครอบครัวอีกครั้ง
ฉันผู้ที่กระทำความผิด และพึงออกจากคุก
ตอนนั้นฉันอายุประมาณ 18-19 ปี ฉันใช้ชีวิตแบบเด็กคนหนึ่งที่แย่มากๆ และไม่คิดว่าผลมันจะออกมาแบบนี้
ในการขายของออนไลน์แล้วไม่ส่งของ
ปัจจุบันฉันมีครอบครัว มีลูกสาว 1 คน เรากำลังมีความสุข และเติบโตกับคำว่า แม่ แต่แล้ว วันสามวันก่อน ฉันถูกจับเข้าคุก ในใจฉันกับคิดถึงลูกมากๆ และกลัวมากๆ ฉันใช้ชีวิตอยู่ในนั้น 2วัน 3 คืนเต็มๆ และก็เมื่อวานได้นำตัวมาส่งศาล คนที่อยู่กับฉันคนแรกคือ สามี และ พ่อ ของฉัน ในใจคงคิดว่าเขาคงปล่อย คงทิ้ง คงให้ฉันเข้าเรือนจำแล้ว
ฉันคล้ายคนบ้า สติแตก ร้องไห้ หัวเราะ ไม่นอน ไม่กิน
นํ้าหนักลดไปเกือบ 3โล หัวใจเต้นเร็ว หายใจติดขัด
ชีวิตมันแบบ ผ่านไปสองปีแล้วหรอที่ฉันมีหมายจับ แต่มาโดนตอนนี้ มันรู้สึกแบบ เออใช้ผิด ควรนึกตั้งแต่แรก มัน
ตอนที่เราอยู่ในคุก ไม่สามารถประกันตัวได้
มันฟังละแย่มากๆ ฉันทำได้เพียงขอยืมโทรศัพท์ ตร. เป็นระยะๆเพื่อโทรหาสามี
เขาดีกับฉันมากๆ ฉันรู้สึกว่า เออเจอคนที่ดีขนาดนี้ยังทำแบบนี้ให้เขาเดือดร้อน
พอเมื่อวานฉัรถูกส่งตัวมาศาล มันกลัว มันเสียใจ มันแย่ไปหมดต่อจิตใจตอนนั้น ฉันน่าจะใช้เวลาอยู่ในห้องขังที่ศาลประมาณ 5-6 ชม. ถึงจะทราบผลประกันตัว วงเงิน 5,000 บาท 😢
คนที่อ่านอาจจะตำหนิฉันก็ได้นะ ฉันยอมรับ
แต่เชื่อไหมตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันไม่เคยมีเพื่อนที่เคยคุยกัน คอยด่าหรือตำหนิเลย ฉันไม่มีเพื่อนสักคน
แต่ถึงอย่างไงฉัน สุดท้ายแล้วก็ยังมีสามีคนปัจจุบันเรารู้จักกันมาประมาณเกือบหกปีตลอดเวลาหกปีนั้นฉันต้องเลิกกับเขาฉันนอกใจเขาแต่เขาก็ยังให้โอกาสฉันตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันไม่มีเขาบางทีอาจจะแย่กว่านี้ก็ได้ฉันไม่คิดด้วยซ้ำว่าพ่อฉันต้องช่วยฉันเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเค้าเหมือนเค้าแทบจะไม่ได้ทำหน้าที่นั้นเลยฉันอยากจะฝากเธอทุกๆคนนะถึงตัวฉันเองว่าไม่ควรทำแบบนี้เพราะมันอาจจะเกิดประวัติที่เสียหายเรื่องของหน้าที่การงานและหลายหลายอย่างที่ส่งผลถึงอนาคต บางทีการที่ฉันไปอีกครั้งหนึ่งเรื่องของการโดนเรียกเพราะคดีของฉันยังไม่จบมันเป็นแค่เพียงการปล่อยตัวชั่วคราวบางทีฉันอาจจะไม่ได้กลับมาอีกและคู่กรณีอาจจะต้องการให้ฉันติดคุกเค้าไม่ได้มาเห็นใจครอบครัวฉันหรอกหรือลูกสาวของฉันเพราะฉันเป็นคนทำผิดเพียงผู้เดียววันนี้เป็นวันเกิดลูกสาวฉันเมื่อวานฉันและในเวลานี้ฉันยังอยู่ในคุกแต่นั่งพะวงอยู่ว่าวันนี้ฉันจะได้ออกมาเจอลูกไหม แต่ฉันก็ต้องขอบคุณโชคชะตาและทุกคนที่อยู่รอบข้างฉันที่ทำให้ฉันได้ออกมาอยู่ตรงนี้ออกมาเจอลูกและครอบครัวอีกครั้ง