แตกประเด็นจาก
https://ppantip.com/topic/42448681
.
อย่างนี้ พอจะใกล้เห็นไฟท้ายกวีสักนิดไหม ?
ความงามแห่งยุคสมัย
คำถามของเด็กใช่แค่คำถาม
แต่คือความงามแห่งยุคสมัย
คือบทสะท้อนความเป็นไป
คือความกล้าที่ผู้ใหญ่ล้วนเกรงกลัว
จะแก้ 112 ไหม ?
ดวงตาใส ๆ ถามไปทั่ว
เสียงเล็ก ๆ กระชากลากใบบัว
ที่คลุมความมืดมัวให้แจ่มชัด
มิใช่ความกร่างกระด้างหยาบ
ที่ต้องกำราบกานกำจัด
แค่การคลี่คลายเครื่องผูกมัด
ที่ร้อยรัดสังคมมายาวนาน
ธรรมดา แค่ความธรรมดา
กาลเวลาหมุนเวียนย่อมเปลี่ยนผ่าน
มุมมองความคิดและเหตุการณ์
ปรับไปตามวันวารกาลเวลา
โลกใบเก่าควรรับโลกใบใหม่
ตระหนักยุคสมัยเข้าใจว่า
กฎหมาย หมายกด บทเป็นมา
ยุคสมัยมิปรารถนาเป็นเช่นนั้น ฯ
ไอ้เรา หลงผิดคิดพลาดมาตั้งนาน ว่าการเป็นกวีนั้น ยากแสนยาก
แต่คนอื่น ทำไมเขาเป็นกันง่ายจังฟร่ะ เอะอะก็กวีกันแล้ว
เฮ้อออ...
อยากเป็นกวีจัง ทำยังไงถึงจะได้เป็นกวี ?
แต่คือความงามแห่งยุคสมัย
คือบทสะท้อนความเป็นไป
คือความกล้าที่ผู้ใหญ่ล้วนเกรงกลัว
ดวงตาใส ๆ ถามไปทั่ว
เสียงเล็ก ๆ กระชากลากใบบัว
ที่คลุมความมืดมัวให้แจ่มชัด
ที่ต้องกำราบกานกำจัด
แค่การคลี่คลายเครื่องผูกมัด
ที่ร้อยรัดสังคมมายาวนาน
กาลเวลาหมุนเวียนย่อมเปลี่ยนผ่าน
มุมมองความคิดและเหตุการณ์
ปรับไปตามวันวารกาลเวลา
ตระหนักยุคสมัยเข้าใจว่า
กฎหมาย หมายกด บทเป็นมา
ยุคสมัยมิปรารถนาเป็นเช่นนั้น ฯ