เคยไหมคะเจ็บป่วยจนรู้สึกท้อ จขกท. ปกติเป็นคนร่างกายแข็งแรงมากค่ะไม่ค่อยเจ็บป่วยนักน้อยมากที่จะเข้าโรงพยาบาล จนอายุ 29 ปีค่ะ เริ่มต้นจากอาการปวดท้อง กินข้าวไม่ได้ คลื่นไส้ กินอะไรก็อ้วก เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เดือนพค.66 ก็หาหมอกินยาไปทุกที่หมอก็บอกว่าเป็นโรคกระเพาะค่ะส่องกล้องก็แล้วไปมาหมดทั้งคลินิค โรงบาลรัฐ เอกชน ไม่หาย จากน้ำหนัก 48 เหลือ 40 ภายใน 6 เดือน หลังจากนั้นเริ่มมีอาการ ปวดหัว เวียนหัว มึนงง อ่อนเพลีย ปวดเนื้อตัว ชาแขนขา ทำอะไรหนักๆไม่ได้เลยค่ะ ไปหาหมออีกรอบเป็นไมเกรนบางคืนปวดจนนอนไม่หลับ ผลจากการกินข้าวไม่ได้โรคที่ตามมาคือท้องผูกจนเป็นริดสีดวงอีกโรค ก็ต้องหยุดยารักษากระเพาะมารักษาริดสีดวงจนหาย แต่อาการโรคกระเพาะไม่หายยังคงกินแล้วอ้วกทุกวัน และยังมีเจ็บป่วยหลายๆอย่างมาแทรกทั้งติดโควิด ท้องเสียง เป็นหวัด คือไม่มีช่วงไหนไม่ป่วยเลย ลาไปหาหมอจนเกือบมีปัญหากับที่ทำงาน จนล่าสุด ธค.66 อาการทุกอย่างไม่หายไป รพ. อีกครั้ง เล่าให้หมอฟังทุกอย่างอาการเป็นยังไง กินยาอะไรไปบ้างพูดไปร้องไห้ไป หมอยังบอกเลยว่าหมอสงสารเรามาก ให้เราอัลตราซาวน์ท้องดู แล้วก็เจอไขมันพอกตับบวกไขมันในเลือดสูง หมอไม่ให้กินยาแต่ให้มาคุมอาหารกับออกกำลังกายแทน แต่พอออกกำลังกายเราหน้ามืด เวียนหัว และเป็นลมอีกค่ะ ตอนนี้เลยหยุดทานยาทุกอย่างแล้วค่ะ ตื่นเช้ามาทุกวันคิดทุกวันว่าฉันคงจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว ร่างกายมันอ่อนแอลงทุกวัน ใจเราสู้มากนะคะพยายามลากสังขารตัวเองมาทำงานทุกวัน ทำงานอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ทั้งวันจนเป็นวุ้นในตาเสื่อม จนตอนนี้ปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่างแล้วโรคที่เราเป็นมันอาจจะไม่ได้ร้ายแรงแต่มันลำบากในการใช้ชีวิตมากและส่งผลกระทบกับการทำงานมากค่ะเรายังไม่ได้แต่งงาน เรายังไม่มีลูก แต่สภาพร่างกายเราไม่รู้จะมีลูกได้หรือเปล่า อีกอย่างกลัวมากๆถ้ามีลูกแล้วลูกไม่แข็งแรงแบบเราๆจะทำยังไง ขอระบายตรงนี้อย่าว่ากันเลยนะคะเผื่อเจอคนที่เป็นแบบเราอยู่และอยากให้ทุกคนดูแลสุขภาพกันเยอะๆจะได้ไม่เสียใจแบบเรา