คือแม่เราเป็นคนที่ชอบถามนั่นนี่เกี่ยวกับแฟนที่คบหาดูใจกันมา9เดือนช่วงวันหยุดก็ไปหาบ้างบ่อยๆแต่ไม่ได้กระทบกับการเรียนอะไรแต่แม่เราดันพูดคิดแต่งไปเสียๆหายๆว่าแฟนเราอย่างงั้นแหละอย่างงี้แหละเราเลี้ยงเขาบ้างแหละเขาเสพนั่นนี่พูดไปก่อนทุกอย่างพอเราอธิบายก็ไม่เชื่อหาว่าเราปกป้องคือเราอธิบายตามความจริงหมด ไม่ใช่แค่แม่แต่คนทั้งบ้านทั้งยายนิสัยเหมือนกันหมด กลายเป็นว่าเราในสายตาเขาเป็นเด็กนิสัยเสีย ครั้งหนึ่งเคยอยากพาแฟนมาหาที่บ้านแต่พอโดนเขาพูดใส่แฟนที่ไรก็ล้มเลิกเรื่องนี้ทุกที ควรแก้ยังไง ไม่ใช่แค่เรื่องแฟนแต่แทบทุกเรื่องที่ทะเลาะแม่เหมือนจะอยากให้เราอธิบายแต่ก็ไม่เห็นจะเปิดใจจริงๆสุดท้ายก็ว่าเราว่าเราผิดแล้วเขาถูกทุกคำเพราะยายก็มีแต่เห็นด้วยกับแม่ว่าเราผิดจริงทำไมบางอย่างเขาไม่ได้เห็นจริงๆแต่เขาปรุงแต่งแล้วก็เอามาเตรียมว่าเราแล้ว?
แม่ชอบเฟังข้างเดียวฟังแต่ตัวเองคิดว่าตัวเองถูกควรแก้ยังไง