สวัสดีค่ะ วันนี้อยากจะมาระบายความในใจที่ผ่านมาประมาณ4-5ปีแล้ว
คือตอนนั้นหนูกำลังเรียนอยู่ม.2 ช่วงนั้นกำลังมีแฟนคบกันได้จะสามปีแล้ว ชีวิตหนูก็โอเคไม่ค่อยมีปัญหาทะเลาะกัน
แต่พอใกล้จบม.2 แฟนหนูเขาเห็นหนูนั่งคุยกับเพื่อนเขา เขาไม่ไว้ใจหนู ทั้งๆที่เข้าก็คุยกับเพื่อนหนูที่เป็นผู้หญิงอยู่ประจำ แต่ด้วยความที่หนูเป็นคนไม่คิดมาก ก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะเห็นว่าก็เป็นเพื่อนกัน ไม่ได้หึงหวงมากไป
และหลังจากวันนั้นหนูก็รู้สึกอึดอัดเลยขอเลิก เจาก็ง้ออยู่หลายวัน แต่หนูไม่ได้กลับไป
จนมาเทอมสอง หนูได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาอายุมากกว่าหนูประมาณ3รอบได้
หนูก็ไม่รู้ว่าเขาหวังอะไรด้วยความที่เรายังเด็กเล่ห์เหลี่ยมไม่ทันคนโต หนูไม่รู้ว่านั้นเรียกจีบไหม จังหวะย่าหนูเห็นดีเห็นงาม ก็ไม่ได้ห้ามว่าจะให้คบกัน เพราะบ้านเขาก็แลมีเงิน แต่นั้นคือการตัดสิ้นใจที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต
พอหนูปิดเทอมกำลังจะขึ้นม.3 หนูกับเขาก็แต่งงานกัน เพราะคนแถวบ้านเป็นพวกปากสว่าง ชอบยุยง แต่เมื่ออยู่ด้วยกันไปสักครึ่งปี หรือเกือบปี หนูก็เริ่มจับได้ว่าเขาติดยา หนูเครียดไม่เป็นอันเรียน เลยดรอปเรียนไปจนในที่สุด
พยายามพูดคุยถามแล้วถามอีก เขาก็ไม่รับ แต่หนูก็รู้ระแคะระคายมาบ้าง พอหนูดรอปเรียน เขาไม่ให้หนูกินยาคุม หนูก็แอบกิน แต่ก็ไม่ทันแล้ว ไอ้ตัวน้อยมันงอกออกมา
ขณะหนูท้องเขาก็ไม่เลิกจนผ่านมาถึงตอนคลอด ช่วงนั้นบาคาร่ากำลังฮิตด้วย เงินลูกที่แม่เขาให้มาก็เอาไปลงกับบาคาร่าหมด แต่ความดีเขาก็มี ไม่ใช่ไม่มีสักอย่าง แต่พอชั่งตวงดูแล้ว ด้านไม่ดีมันมากกว่า ย่าหนูและหนูเริ่มมองคนออก ย่าเริ่มตีตัวออกห่าง ส่วนหนูก็รู้สึกเฉยๆ จะอยู่ในชีวิตหนูก็อยู่ไม่อยู่ก็ชั่ง เพราะหนูให้โอกาสมามากแล้ว
จนตอนนี้พึ่งจะเลิกได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้นานมากแค่ไหน แต่สำหรับหนูมันก็สายไปแล้ว ตอนนี้กำลังคุยกันให้เขากลับไปอยู่ที่บ้านเขา ส่วนลูกหนูจะเลี้ยงเอง ก่อนไปขอให้เขาไปเปลี่ยนนามสกุล แต่เขาก็บอกอย่างเดียวว่าไม่ไป สมองหนูเครียดหลายเรื่องมาก
ตอนนี้ลูกหนูสองขวบครึ่งแล้ว แล้วพักนี้ก็ไปช่วยย่าขายของ ก็เจอแฟนเก่ามากขึ้น แล้วระยะเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายคนนี้ หนูไม่เคยจะลืมแฟนเก่าได้เลยสักวัน หนูคิดถึงเขามาก ช่วงเวลาที่ผ่านมาหนูมั่วลังเลอยู่กลัวลูกจะไม่มีพ่อ ทุกวันนี้หนูไม่สนแล้ว
ส่วนแฟนเก่าหนู เขาก็มีแฟนแล้ว เขาให้เกียรติแฟนมาก หนูทักไปอวยพรวันเกิดเขา ไม่กี่วันเขาก็บล็อกหนูเลย ตั้งแต่เลิกกันก็ไม่ได้คุยกันเลย
ตอนนี้เจอหนูเขาจนหลอนไปหมด เก็บมาคิดไปสะทุกอย่าง
แฟนเก่าคนโปรด
คือตอนนั้นหนูกำลังเรียนอยู่ม.2 ช่วงนั้นกำลังมีแฟนคบกันได้จะสามปีแล้ว ชีวิตหนูก็โอเคไม่ค่อยมีปัญหาทะเลาะกัน
แต่พอใกล้จบม.2 แฟนหนูเขาเห็นหนูนั่งคุยกับเพื่อนเขา เขาไม่ไว้ใจหนู ทั้งๆที่เข้าก็คุยกับเพื่อนหนูที่เป็นผู้หญิงอยู่ประจำ แต่ด้วยความที่หนูเป็นคนไม่คิดมาก ก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะเห็นว่าก็เป็นเพื่อนกัน ไม่ได้หึงหวงมากไป
และหลังจากวันนั้นหนูก็รู้สึกอึดอัดเลยขอเลิก เจาก็ง้ออยู่หลายวัน แต่หนูไม่ได้กลับไป
จนมาเทอมสอง หนูได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาอายุมากกว่าหนูประมาณ3รอบได้
หนูก็ไม่รู้ว่าเขาหวังอะไรด้วยความที่เรายังเด็กเล่ห์เหลี่ยมไม่ทันคนโต หนูไม่รู้ว่านั้นเรียกจีบไหม จังหวะย่าหนูเห็นดีเห็นงาม ก็ไม่ได้ห้ามว่าจะให้คบกัน เพราะบ้านเขาก็แลมีเงิน แต่นั้นคือการตัดสิ้นใจที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต
พอหนูปิดเทอมกำลังจะขึ้นม.3 หนูกับเขาก็แต่งงานกัน เพราะคนแถวบ้านเป็นพวกปากสว่าง ชอบยุยง แต่เมื่ออยู่ด้วยกันไปสักครึ่งปี หรือเกือบปี หนูก็เริ่มจับได้ว่าเขาติดยา หนูเครียดไม่เป็นอันเรียน เลยดรอปเรียนไปจนในที่สุด
พยายามพูดคุยถามแล้วถามอีก เขาก็ไม่รับ แต่หนูก็รู้ระแคะระคายมาบ้าง พอหนูดรอปเรียน เขาไม่ให้หนูกินยาคุม หนูก็แอบกิน แต่ก็ไม่ทันแล้ว ไอ้ตัวน้อยมันงอกออกมา
ขณะหนูท้องเขาก็ไม่เลิกจนผ่านมาถึงตอนคลอด ช่วงนั้นบาคาร่ากำลังฮิตด้วย เงินลูกที่แม่เขาให้มาก็เอาไปลงกับบาคาร่าหมด แต่ความดีเขาก็มี ไม่ใช่ไม่มีสักอย่าง แต่พอชั่งตวงดูแล้ว ด้านไม่ดีมันมากกว่า ย่าหนูและหนูเริ่มมองคนออก ย่าเริ่มตีตัวออกห่าง ส่วนหนูก็รู้สึกเฉยๆ จะอยู่ในชีวิตหนูก็อยู่ไม่อยู่ก็ชั่ง เพราะหนูให้โอกาสมามากแล้ว
จนตอนนี้พึ่งจะเลิกได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้นานมากแค่ไหน แต่สำหรับหนูมันก็สายไปแล้ว ตอนนี้กำลังคุยกันให้เขากลับไปอยู่ที่บ้านเขา ส่วนลูกหนูจะเลี้ยงเอง ก่อนไปขอให้เขาไปเปลี่ยนนามสกุล แต่เขาก็บอกอย่างเดียวว่าไม่ไป สมองหนูเครียดหลายเรื่องมาก
ตอนนี้ลูกหนูสองขวบครึ่งแล้ว แล้วพักนี้ก็ไปช่วยย่าขายของ ก็เจอแฟนเก่ามากขึ้น แล้วระยะเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายคนนี้ หนูไม่เคยจะลืมแฟนเก่าได้เลยสักวัน หนูคิดถึงเขามาก ช่วงเวลาที่ผ่านมาหนูมั่วลังเลอยู่กลัวลูกจะไม่มีพ่อ ทุกวันนี้หนูไม่สนแล้ว
ส่วนแฟนเก่าหนู เขาก็มีแฟนแล้ว เขาให้เกียรติแฟนมาก หนูทักไปอวยพรวันเกิดเขา ไม่กี่วันเขาก็บล็อกหนูเลย ตั้งแต่เลิกกันก็ไม่ได้คุยกันเลย
ตอนนี้เจอหนูเขาจนหลอนไปหมด เก็บมาคิดไปสะทุกอย่าง