เรา มาทำงานที่เกาหลีจะ10ปีแล้ว(2015-2024) เรามีลูกสาว1คน เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว(คุณพ่อน้องส่งเสียทุกเดือนและรับผิดชอบเรื่องเรียน) ตอนนี้ลูกอยู่กับแม่เราที่ไทย เราเป็นเสาหลักของบ้าน ทำงานเพื่อทุกคนมาตลอด คอยแก้ปัญหาและช่วยเหลือทุกคนมาตลอดเวลายาวนาน ช่วยทุกคนในครอบครัว หรือแม้แต่ญาติพี่น้อง พยายามทำงานอย่างหนักเพื่อความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นของทุกคน ด้วยมีความหวังว่าสักวันทุกคนจะสามารถยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้ โดยไม่ต้องพึ่งพาเราอีกต่อไป แต่ดูเหมือนความพยายามตลอดหลายปีของเราจะสูญเปล่า ปัญหาทุกเรื่อง ภาระจากทุกคนที่เราแบกไว้บนบ่ามาตลอด ไม่ได้เบาบางลงเลย มีแต่หนักขึ้นเรื่อยๆ แต่ก่อนมันก็ไม่ได้มีปัญหามากเพราะอายุยังไม่มาก แต่ตอนนี้ด้วยร่างกายและกำลังของเรามันลดน้อยถอยลงไปตามกาลเวลา เหนื่อยและล้าเต็มที ไม่เคยมีใครสักคนถามว่าเราเหนื่อยมั้ย ไหวมั้ย ไม่มีใครอยากให้เรากลับบ้านเลย มีก็แต่ลูกสาวเรา ผู้ที่ไม่รู้เรื่องผลประโยชน์และปัญหาต่างๆ(ถ้าเรากลับไทย) แต่คนอื่นกลัวว่าจะขาดรายได้จากเรา จุกในใจเนาะ ที่ทุกคนเห็นเราเป็นแค่เครื่องจักรทำเงิน มันพลอยทำให้เราคิดถึงตากับพ่อที่อยู่บนฟ้า คงจะมีแค่สองคนนี้ที่เข้าใจและเห็นใจเราที่สุด รู้ว่าชีวิตเราหนักมากจริงๆ แม่เรามีลูกสามคน มีพี่ชาย เราและน้องชาย แต่ทำไมต้องเป็นเราที่แบกภาระอยู่คนเดียว พี่ชายและน้องชายเราช่างโชคดีที่ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย เขาทั้งสองสามารถสร้างครอบครัวของเขาได้อย่างมีอิสระ แต่เราต้องเป็นคนหาเงินสร้างทุกอย่างช่วยเขา ไม่อย่างนั้นแม่เราจะเครียดและเป็นทุกข์ เรารักแม่มากๆๆๆๆจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้แม่สบายใจ แม่เรารักและห่วงพี่ชายและน้องชายเรามากๆๆๆๆๆที่สุดในโลก ช่างเป็นความโชคดีของเขาสองคนจริงๆ มันช่างแตกต่างกับเราอย่างลิบลับ เราก็สงสัยมาตลอดนะว่า แม่เคยรักและห่วงเราบ้างมั้ย แม่คงคิดว่าเราหาเงินได้ หาเงินเก่งแต่แม่คงลืมคิดไป ว่าคนที่หาเงินเก่งคนนี้ ก็มีวันตายได้เหมือนกัน🖤เหนื่อยและท้อที่ต้องมาทำเพื่อคนอื่นตลอด เราลืมบอกไปว่าตลอดเวลาที่เราทำงานมาตลอดชีวิตอย่างยาวนานจนถึงวันนี้ เรามีเงินเก็บอยู่ 13,000บาท ใช่เราพิมพ์ไม่ผิดทุกคน!! มีแค่นี้จริงๆอยู่ในบัญชีตายที่ถอนไม่ได้และเป็นเงินเก็บทั้งชีวิตการทำงานของเรา ส่วนที่เหลือโอนกลับให้เขาหมด (เราหาเงินได้เดือนละ 8หมื่น-1แสนบาท)ทุกคนว่าตลกมั้ย อนุญาตให้ขำ😂 เงินที่เราหามาอย่างยากลำบาก มาจากหยาดเหงื่อแรงงานและจิตวิณญานของเรา เรากลับไม่สามารถใช้เงินเพื่อซื้อความสุขของตัวเองได้เลย เพื่อนๆเคยเป็นมั้ย พอจะใช้เพื่อตัวเองแต่ละทีมันช่างยากเย็นและรู้สึกผิด ทั้งๆที่มันคือเงินของเราเองเหมือนกับโดนสาปให้ชีวิตนี้ต้องทำเพื่อคนอื่นไปจนตาย ทุกครั่งเราพยายามยิ้มและแสดงความเข้มแข็งให้ทุกคนได้เห็นทั้งที่ข้างในเรามันแตกสลายแล้ว ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว สมมุติถ้าเราตายไป วงจรอุบาทว์นี้จะจบสิ้นมั้ย เราจะเลือกตายที่เกาหลี ก่อนตายเราจะแจ้งให้เขาเผาและทิ้งเฒ่ากระดูกของเราเอาไว้ที่นี่แหละ เพราะทางบ้านคงไม่มีใครต้องการ เพราะถ้าเราตายก็คงหาเงินและสร้างประโยชน์ให้ใครไม่ได้อีก ไม่ต่างจากหมูหมาตายหรอก ชีวิตคนเรามันก็แค่นี้ เขาอาจจะแค่ร้องไห้เสียดายเพราะไม่มีใครคอยหาเงินงกๆๆเพื่อส่งเสียให้ใช้ กินอยู่อย่างสบายก็แค่นั้น คงไม่มีใครเสียใจจากเหตุผลอื่นหรอก เกิดมาเพื่อใช้กรรมจริงๆนะเรา หากขอพรสิ่งสุดท้ายในชีวิตได้ลูกจะขอ ด้วยกรรมดีที่ลูกเคยทำและสร้างมาตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ ขอให้การเกิดของลูกจงเป็นภพภูมิสุดท้าย ขอให้ลูกหยุดการเวียนว่ายตายเกิด ขอให้วิณญานของลูกแตกดับสลายไป อย่าได้ผุดอย่าได้เกิดอีกเลย อย่าได้เกิดมามีกรรมร่วมกับใครอีก ลูกขอตัดขาดตัดกรรมจากทุกคน ทุกผู้ อย่าได้มีเวรมีกรรมร่วมกันอีกเลย ขอให้เป็นภพภูมิสุดท้ายที่ลูกได้ชดใช้ให้ทุกคน สาธุ🙏🙏🙏 บางทีโชคชะตาและโลกใบนี้มันก็ช่างโหดร้ายมากๆกับคนๆนึงจริงๆ🖤