ถึงแม้นี้จะเป็นกระทู้แรกของเจ้าของกระทู้ แต่นี่กลับเป็นภาพยนตร์สุดท้ายของผู้กำกับ ธนกร พงษ์สุวรรณ

ภาพรวมของทั้งเรื่องได้แสดงให้เห็นถึง ความเหงา ของตัวละครหลักที่สมมติชื่อตัวเองขึ้นมาว่า "นน" เขาไม่ได้รู้สึกโดดเดี่ยวตั้งแต่แรก แต่เพราะสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยความสัมพันธ์อันหลากหลายทำให้เขารู้สึกแบบนั้นขึ้นมาต่างหาก

แต่นั้นไม่ใช่ประเด็น เพราะเราจะมาเจาะลึกถึงตัวละครที่ชื่อว่า "ดรีม"

 

สาวแปลก แหวก แนว เสพติดความสนุก เข้าสังคมเก่ง และแปลกจนคิดว่าเป็นตัวละครที่ถูกสมมติขึ้นมา เธอเข้ามาและสร้างกับดักให้"นน"ติดกับเธออย่างจัง เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก แต่ทั้งสองคนนั้นเหมือนต่างตกลงสัญญากันทางใจไว้แล้ว ดรีมจะมาหาคุณในตอนที่รู้สึกถูกทิ้ง และจะจากคุณไปในตอนที่รู้สึกมีรักครั้งใหม่(แม้นั้นจะไม่ใช่รักแท้ก็ตาม) แต่ก็ดีกว่าใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวไปตลอดหรือป่าวนะะ..

ความไม่ชัดเจน อาจเป็นอีกชื่อที่นิยาม ดรีม ได้อย่างชัดเจน เธอไม่ชอบอยู่ในกรอบ ไม่ชอบความพิมพ์นิยม ไม่ชอบถูกตาม ไม่ชอบการถูกทิ้ง  และใช่ นั้นเป็นแค่มุมมองเดียวที่เราเห็นจากดรีม หรือบางทีมุมมองที่ดรีมแสดงให้เเห็นก็อาจเป็นเพียงการสมมติขึ้นมาก็ได้