พอดีเมื่อประมาณ4-5เดือนที่ผ่านมา พ่อตามีอาการเบื่ออาหาร กินข้าวไม่ได้เลย  กินได้แต่นมกับน้ำ  เลยได้ไปตรวจที่ ร.พ.รัฐแห่งนึง หมอก็ได้ทำการตรวจรักษา แต่ก็ไม่พบสาเหตุ แต่ก็ทำการนัดตรวจไปเรื่อยๆทั้งฉีดสี ทั้งสแกนก็ไม่เจอสาเหตุ  จนพ่อตาจากที่มีแรงเดินก็กลายเป็นคนไม่มีแรงเดิน จนช่วงกลางเดือนธันวา ก็มีอาการอ้วกเป็นเลือด จึงรีบพาไปส่ง ร.พ.  ปรากฏว่ามีเลือดออกในกระเพาะ และมีก้อนเนื้อในช่องท้อง แล้วมีอาการเพ้อและหลงลืมซึ่งก็ได้แจ้งทางพยาบาลว่าแกไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน แพทย์จึงได้ทำการรักษา ในระหว่างทำการรักษาได้เจอแพทย์ที่เคยทำการตรวจรักษามาก่อนก็ได้รับคำยืนยันว่าไม่ใช่มะเร็ง แต่ยังไม่รู้สาเหตุที่แกทานอาหารไม่ได้  ในระหว่างรักษา เลือดในกระเพาะก็ถูกดูดออกหมดแล้วทำการส่องกล้องดู แล้วทราบผลจากพยาบาลพร้อมกับรูปถ่ายภายในว่าไม่พบสิ่งผิดปกติอะไร
ผ่านไป2อาทิตย์ ทาง ร.พ.ก็แจ้งให้ญาติมารับตัวกลับ เพราะอาการดีขึ้นแล้ว ให้ยากลับมากิน เป็นยารักษาจิตเภทกับยาฆ่าเชื้อ
           พอรับกลับมาได้อาทิตย์เดียว แกก็มีอาการไอเป็นเลือดแล้วถ่ายเป็นเลือด รวมทั้งหายใจไม่ค่อยได้ จึงรีบพามา ร.พ.เข้าห้องฉุกเฉิน
สักพักก็มีแพทย์ที่ห้องฉุกเฉินบอกว่า ความดันเลือดต่ำมากต้องให้เลือด แล้วให้สายอ๊อกซิเจนช่วย  แล้วบอกว่าทางญาติทราบหรือป่าวว่าแกเป็นมะเร็งระยะลุกลามแล้ว  เลยบอกกับแพทย์ที่ห้องฉุกเฉินว่า แพทย์ที่ทำการรักษาแกยืนยันกับผมเองว่าแกไม่เป็นมะเร็ง  แพทย์ที่ห้องฉุกเฉินบอกว่าจากผลตรวจบอกว่าเป็นมะเร็งนะคะ ญาติอาจฟังผิด ถ้างัยก็จะทำการรักษาจนถึงที่สุดแล้วกัน
            พอบ่ายวันรุ่งขึ้นก็ได้รับสายจาก ร.พ.ว่า แกเสียชีวิตแล้ว ในใบมรณะบัตรลงว่าเป็นมะเร็งเลือดครับ

           จึงอยากถามความคิดเห็นเพื่อนสมาชิกว่า แบบนี้แพทย์วินิจฉัยเจอช้า หรือว่าวินิจฉัยผิดพลาดหรือเหตุสุดวิสัยกันครับ