เรื่องเกิดจากตอนเด็กโดนข่มขืนตั้งแต่7ขวบ-ม.1ค่ะเป็นซึมเศร้าหาหมอตลอดบอกแม่เรื่องนี้แม่ไม่เคยมองว่าเป็นเรื่องใหญ่เลยเรากลัวและระแวงตลอดเวลาที่ต้องอยู่ในบ้านเพราะคนทำคือพ่อเลี้ยง เรารักษาซึมเศร้ามาหลายปีเลยค่ะกินยาก้ไม่ช่วยเท่าไหร่สภาพจิตใจไม่แข็งพอแย่มากๆทำร้ายตัวเองตลอด ทั้งเคยกรีดคอกรีดแขนกรีดทุกส่วนบนร่างกายจนเป็นแผลขีดๆตามตัวไปไหนต้องพันแขนพันขาไว้ตลอดเวลา ไม่กล้าพูดกับคนในบ้านเลยค่ะแม่บอกห้ามบอกคนในครอบครัวเพราะกลัวพ่อเลี้ยงต้องเลิกกับแม่จนตอนนี้อายุจะ17ออกมาอยู่หอได้1ปีโดนทักมาคุกคามจากพ่อเลี้ยงตลอดแต่บล็อกหนีทุกช่องทางระแวงไปหมดพี่น้องก้มี3คนค่ะค่าใช้จ่ายเยอะแม่ต้องพึ่งพาพ่อเลี้ยง80% ส่วนตัวเราก้ออกมาอยู่หอเรียนค่าใช้จ่ายก้เพิ่มไปอีกแม่จะให้กลับบ้านตลอดแต่เรากลัวไม่กลับบ้านสักวันจนคนในครอบครัวสงสัยแต่เราก้ไม่ได้บอกไปค่ะว่าทำไมถึงไม่กลับ เราอยากได้ความสุขคืนมาอยากให้ปัญหานี้จบไปค่ะอยากให้แม่เข้าใจเราค่ะว่าสิ่งที่เราโดนมันทรมานมากๆ จิตตกสุดๆค่ะ เรามีแฟนนะคะแต่พ่อเลี้ยงชอบทักมาด่าแฟนเราเหมือนหวงเราค่ะเค้าเคยใช้คำว่าหนูเป็นเมียเค้าไรงี้ค่ะหนูกลัวมากๆแจ้งความไปก้ไม่ได้ช่วยอะไรค่ะเพราะหลักฐานไม่เพียงพอ เราเลยไม่ได้ควาทเป็นธรรมเลยค่ะต้องหลบหนีตลอด
แม่คิดว่าพ่อเลี้ยงข่มขืนคือเรื่องปกติ