ขอ พูดหน่อยเหอะ  
วันนี้ วันที่2/1/2567 มาผ่าคลอด  ที่โรงพยาบาล
ทุกอย่างก็ปกติ   เรามากับแม่ ลูกชาย 6ขวบ 
แฟนไปทำงาน   
พอเข้าห้องพัก  เราขอพยาบาลให้ลูกเราอยู่ไมมีคนดู พยาบาล บอกว่าอนุโรมให้ ก็ยัง
เห็นใจเรา   พออีกคน ก็ยังเห็นใจ  
พายาบาลคนไหนพูดดีก็ดี คนไหนพูด แย้ ก็แย้พูดห้วนๆไม่มีหางเสียง
แล้วเวลา 3โมง20มีพายาบาลคนนึ่ง เข้ามาให้ลูกเราออกไป ซึ่งแม่เราก็ต้องออกไปด้วย
เราเลยบอกขอให้อยู่อีกซักพัก ้ี้
เดียวแฟนเราก็มา เค้าบอกไม่ได้ เราเลยบอก ให้จะช่วยเราดู เวลาลูกเราร้อง
เราทำอะไรไม่ได้  พายาบาลคนนี้ก็ไมยอม
เราก็อะออกก็ออก สรุป จริงๆด้วยลูกเราร้อง แถมของเซเว่นก็มาส่ง แม่เราก็ดันขาดแบ็ต
ไวในห้อง ลูกเราร้องจนเสียงหาย แล้วเด็กพรึ้งเกิดได้แค่วันเดียว
ใจเรามันก็กลัวลูกจะเป็นอะไร
เราจะกดโทรกลับหาเซเว่นก็โทรไมได้ เราเลยกดกริงเลียกพายาบาล
พอมันเดินมาถึง มันงัดลูกเราเข้าเตานม เหมื่อนไมเต็มใจ เราก็อะ ใจเย็นไว
เราก็บอกพี่ช่วยเลียกแม่ที่ข้างหน้าหน่อยได้ไหมคะ
มันบอก ให้เซเว่นเดินเข้ามาเลย เราบอกโทรศัพท์ไมมีตังคงต้องรอมัน โทรกลับมา
แล้วรหว่างนั่นลูกเราก็ร้องอีก  น้ำตาเรานี้ไหลเลยอะโมโหห่วงลูกมาก
เราเลยวารพี่ข้างเตียง ให้ไปเลียกแม่ให้หน่อย
พอแม่เราเดินมา ลูกเราเดินตาม มันรีบ ไลลูกเราออกไป  
แล้วเดินมางัดลูกเราออกไป ไมบอก อะไรสักคำ  

(**  จริงๆลูกเราอยู่ไมได้ ยังไงก็ไมได้ แทนที่จะบอกแต่ตอนแรกเราได้หาทางก่อนตัวเล็กจะขึ้นมา
ไม่เห็นใจกันเลยนะแบบนี้  แย้คะ
ถ้าเราลุกนั่งเองได้ ขยับอุ้มลูกเองได้  จะไมอะไรเลย  
อยากถามนะ  มาเป็นทำไมพพยาบาล  อยู่ บ้านนั้งเครียดินเล่นไปเหอะ  
มาทำงาน ให้เสีย ชื่อ โรงพายาบาลเค้าหมด