สวัสดีค่ะ ขอบอกไว้ก่อนเลยว่าหนูเป็นแค่เด็กอายุ13 อาจจะใช้คำไม่เหมาะสมหรือเนื้อหาแปลกๆก็ขอโทษนะคะ คือ หนูจะมาเล่าเรื่องพ่อ จริงๆตอนเด็กเขาเป็นพ่อที่ดีมากๆเลยค่ะ ถึงจะกินแอล สูบบุหรี่บ้าง แต่สำหรับหนูมันคือเรื่องปกติที่ผู้ชายส่วนใหญ่ในสภาพแวดล้อมของหนูเขาทำ แต่เขาเริ่มสูบบุหรี่มากขึ้นทำตัวแย่มากขึ้นเรื่อยๆ จนงงว่าเขาไปทำอะไรมา หนูสงสารแม่มากเลย พ่อสูบบุหรี่หนักมาก จนหนูเป็นโรคเกี่ยวกับปอด หนูที่อายุ9-10ขวบ กับแม่ที่กำลังท้องขับรถมอไซค์เพื่อพาหนูไปโรงบาล เข้าออกโรงบาลเป็นว่าเล่นเลยค่ะ เขาทะเลาะกันแรงๆครั้งนึงจนแม่ต้องไล่เขาออกจากบ้าน แต่เขาก็กลับมาค่ะ มาขออยู่ด้วย หนูขอบอกว่าหนูเกลียดเขามากเลยไม่อยากมองหน้า พอคิดว่าเขาเป็นพ่อหนูก็น้ำตาแทบไหลเลยค่ะ แรกๆก็ดีค่ะ แต่หลังๆทำตัวแย่กว่าเดิม อยู่ๆก็ด่าแม่บ้าง ตะโกนอยู่คนเดียวบ้าง ตะคอกใส่หนูบ้าง ค่าใช้จ่ายในบ้านแม่เป็นคนจ่ายเกือบทั้งหมดค่ะ เขาจ่ายแค่ค่าไฟ เค้าบ่นทุกวันเลยค่ะว่าเกลียดแม่ เกลียดหนู เบื่อ แต่ก็กินข้าวที่บ้านนะคะ555 พอบางวันคนในบ้านกินหมดแล้ว หรือไปกินข้าวข้างนอก พอตัวเองไม่มีอะไรกินก็โวยวายค่ะ ด่าไปทั่วเลย ห้องหนูกับห้องพ่ออยู่ติดกันค่ะ พ่อจะสูบบุหรี่ในห้องตลอด จนแม่บอกว่าให้มานอนห้องเดียวกับแม่กลัวโรคหอบกำเริบ หลังๆนี้น่าจะเล่นยาด้วย แม่บอกหลายครั้งมากค่ะ ว่าถ้าไม่อยากอยู่ก็ให้ออก แต่เขาก็ตะโกนกลับว่าจะอยู่ หลังๆนี้เขาทำตัวเรียกร้องความสนใจขั้นสุดเลยค่ะ เล่นยาบ่อยด้วย หนูกลัว กลัวเขาหลอน กลัวมากเลย แต่ไม่รู้จะทำยังไง แม่ก็บอกว่าเอือมแล้ว ขนาดไล่ให้ไปก็ยังไม่ไป แถมในบ้านก็มียายอยู่ด้วย ตอนที่แม่ไม่อยู่บ้าน เขาทำตัวแย่ๆใส่หนูตลอดเลย ถึงจะไม่เคยทำร้ายร่างกาย แต่คำพูด มันส่งผลต่อจิตใจมากๆค่ะ