เราคบกับแฟนมา1ปีกว่าแล้วค่ะ มีปัญหาเล็กๆน้อยๆมาตลอด ตอนอยู่ด้วยกัน ไม่ทะเลาะกัน มันดีมากๆ มีความสุขมาก ปัญหามันอยู่ที่เรา เราไม่ชอบตัวเองเลย เราเหนื่อย เวลาที่นัดกันไปไหน เค้าจถต้อบมีเหตุการณ์ที่ทำให้ผิดนัดตลอด และมันเป็นเหตุผลที่เราเองก็ทำไรไม่ได้ ทำได้แค่เข้าใจ แต่เราก็จะจมกับครส.ผิดหวัง เช่นเค้ารถพัง ต้องไปทำงานกระทันหัน  เราเข้าใจ แต่เราก็เสียใจ สุดท้ายก็โอเค เราพยายามจะชิน ไม่คิดมาก นัดกันใหม่ได้ แต่พอนัดกันใหม่ เค้าดูเหมือนคนไม่กระตือรือร้นจะมาเจอ เช่นบอกว่าวันนี้จะมาบ้าน เราเตรียมตัวตั้งแต่เช้า บอกที่บ้าน จนเราโทรไปเค้ากำลังนอน เราเข้าใจ บอกให้เค้ารีบมา เรากลัวผู้ใหญ่ที่บ้านเรามองเค้าไม่ดี เค้าทำเหมือนอารมณ์เสียใส่ เราเลยบอกจะมาเมื่อไหร่ก็บอก เค้าก็ถาม ว่าเราเป็นอะไรอีก จนตอนนี้จะสองชม.ตั้งแต่วางสาย เค้ายังไม่ทักมา มันเป็นแบบนี้หลายครั้ง คือเรารู้ตัวนะคะ ว่าเรางี่เง่า เราคาดหวังเกินไป มันเลยทำให้เราเหนื่อย เราไม่ชอบตัวเองตอนเป็นแบบนี้ะลยจริงๆ  เราอยากพอมากๆ เราไม่อยากมาร้องไห้เสียใจ  ไม่อยากแสดงอารมณ์แย่ๆใส่เค้า ไม่อยากโทษเค้า เรารักเค้ามาก มากจริงๆ แต่เราก็เหนื่อยมากเหมือนกัน แล้วเราก็พอรู้ ว่าเค้าก็เหนื่อย เพราะเราก็ไม่ใช่แฟนที่ดีนัก เราอยากพอกับมันมากๆ แต่เรากลัวรับความเสียใจไม่ไหว ไม่รู้ต้องทำยังไงต่อเลยค่ะ จะลองดูต่ออีกนิดดีไหม
   ปล.เราเล็บหักค่ะ ร้อฃไห้ดัวย พิมไม่ค่อยถูก ขอโทษด้วยนะคะ 🥹