ผมคิดถึงผญคนนึง ปกติเวลาผมคุยกับใครผมจะคุยได้ไม่นาน เวลาผ่านไปผมเจอผญคนนึง แฟนคนแรกเลยคับ เขาทนกับนิสัยของผมได้เราคบกันมาเกือบ3ปี ผมยังคิดตลอดว่าทำไมเธอถึงรักและทนนิสัยผมได้ทั้งที่ผมก็ทำไม่ดีกับเธอไว้เยอะมากตั่งแต่วันแรกที่คบกันผมไม่เคยมีเวลาให้เธอ จะได้คุยกันแค่ช่วงมืดเป็นแบบนี้มา7-8เดือนเธอก็ยังไม่ไปไหน เพราะช่วงนั้นผมติดเพื่อน ปล่อยให้เขารอทั้งวันมาตอนคบกันได้เกือบ2ปีผมมีเวลาให้เธอไปเจอเธอ คุยกับเธอมีเวลาให้เวลาของเรามีมากขึ้น แต่ก็นั่นและคับมันแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ผมกลับมาติดเพื่อน ติดยา ติดการพนัน เธอคอยเตือนตลอดว่าไม่ให้ออกไปหาเพื่อนเพราะเธอรู้ว่าเพื่อนต้องเอายาให้เสพ แต่ผมบอกกลับเธอว่าถ้าคบกันแล้วไม่ให้อิสระกันผมขอไม่คบดีกว่า แต่ทั้งหมดที่เธอทำผมรู้ว่าเธอเป็นห่วงผมและอยากให้ผมมีอนาคตที่ดี(ผมเป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ)ทั้งๆที่เธอเคยเตือนผมมาตลอดว่าสิ่งพวกนี้มันไม่ดีแต่ผมไม่ฟัง ผมฟังเพื่อน ต้องบอกก่อนนะคับว่าแฟนผมไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เคยด่าผม แต่ผมกลับด่าเธอไล่เธอเพราะคิดว่ามันน่ารำคาญที่เธอมาคอยเตือนคอยบอก วันนี้เขาหายไปแล้วผมคิดถึงเขาและควรจะทำยังไงดีคับ
รู้ตัววันที่สายไปแล้ว