สวัสดีค่ะ วันนี้เรามีคำถามอยากจะถามพี่ๆที่มีประสบการณ์เรื่องความรักค่ะ
ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะ เราอายุ20 ทั้งทำงานและเรียนไปด้วย ไม่เคยเจอความรักดีๆสักครั้งเลยค่ะ มีแฟนก็เป็นคนไม่ได้เรื่อง มีคนคุยก็ไม่เคยสมหวังจนเรามาเจอพี่คนหนึ่งเขาอายุห่างกับเรา5ปี
สำหรับเราเขาเป็นคนที่ค่อนข้างซัพพอร์ตเราเลยค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องเรียนหรือเรื่องทำงานเพราะว่าพี่เขาทำงานใกล้กับสายเดียวกันที่เราเรียนเลยสามารถช่วยให้คำแนะนำกับเราได้ตลอด เวลาที่เราลำบากเขาจะยื่นมือเข้ามาช่วยเราแก้ปัญหาและปลอบด้วย บางครั้งเดือนไหนที่เราช็อตหนักๆพี่เขาก็จะให้เงินเรามาใช้บ้างถึงแม้ว่าตัวเขาเองช่วงนั้นก็จะลำบากเหมือนกัน
หลายๆครั้งก็สอนเราให้ใช้ชีวิตให้เก่งขึ้น เรารู้สึกได้เลยค่ะว่าตัวเราเก่งขึ้นเพราะเขา(แต่ก็ยังเก่งไม่มากหรอกนะคะแค่รู้สึกได้ว่าอย่างน้อยก็คิดอะไรได้หลายอย่าง555) แถมยังรับผิดชอบเรื่องแมวของเราให้ด้วย คือเราเลี้ยงแมวค่ะแต่ว่ามีปัญหาพี่เขาเลยออกปากที่จะรับผิดชอบดูแลแมวให้แลกกับการที่ให้หนูไปโฟกัสกับงานและเรียนก่อนจะได้ไม่ต้องเครียด
เราคุยกันมาได้แค่7เดือนเองค่ะแต่ว่าหลายๆอย่างก็ทำตัวเหมือนแฟน คอลกันก่อนนอนทุกคืน ทั้งพาไปกินข้าว ดูหนัง เที่ยว เวลาก่อนนอนก็จะกอดเราไว้ตลอด ถ้าตื่นก่อนก็จะนอนลูบผมเราบ้างบางทีก็หอมแก้มแล้วถามว่าอยากกินอะไรเขาก็จะพาไปกินตลอด พาไปทำบุญด้วยกันบ้างล่ะก็มี คือดูแลเราเกือบทุกอย่าง แม้กระทั่งพาไปทำธุระทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของเขาเลย เขาไปรับไปส่งเราที่ทำงานบ่อยๆค่ะ เราทำงานไกลจากหอพักและกลับดึกเขาก็บอกว่าเป็นห่วงจะมารับมาส่ง แต่ก็ไม่ใช่ทุกครั้งหรอกนะคะบางทีเราก็เอารถไปเองบ้างถ้าพี่เขามีธุระของตัวเอง
เราไม่ได้ตัวติดกันตลอดนะคะแยกกันอยู่ค่ะไม่ได้นอนด้วยกัน ถ้าวันไหนที่เราไม่ได้ไปเรียนหรือทำงาน เขาก็จะหาเวลาว่างมาอยู่กับเราตลอด
ถึงเขาจะไม่ใช่คนหล่ออะไรแต่เอาตรงๆว่าเราตกหลุมรักเขาจริงๆค่ะ ไม่รู้เพราะว่าความดีหรือเพราะเกิดมาเรายังไม่เคยเจอคนที่ซัพพอร์ตเรามากขนาดนี้รองลงมาจากตาและยาย
ตั้งแต่ช่วงแรกที่คุยกันเขาบอกกับเราเลยตั้งแต่แรกว่าตัวเขาในตอนนี้ยังไม่พร้อมที่จะมีแฟนคุยกันไปก่อนเรื่อยๆก็ได้ ซึ่งเราก็เห็นด้วยค่ะเพราะตอนนั้นเรายังไม่พร้อมเหมือนกันเพราะว่ายังเข็ดจากความรักเก่าอยู่ อ่อลืมบอกว่าเราโสดมาประมาณ2ปีค่ะ
ช่วงแรกที่คุยกัน2-3เดือนเราไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเรื่องสถานะจนกระทั่งมันเข้าเดือนที่6-7นี่แหละค่ะ เราเริ่มคิดว่ามันนานเกินไปรึเปล่าหรือว่าช่วงดูใจยังต้องดูกันอีกนาน ไอ้ใจที่มันรู้สึกไปแล้วก็เริ่มคาดหวังมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยว่าจะได้คบกัน เราคิดมากอยู่หลายวันก่อนจะตัดสินใจคุยกับเขาตรงๆ
เขายังให้คำตอบเดิมค่ะว่าเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วเขาชอบที่ได้ใช้ชีวิตอิสระโดยที่ไม่ต้องมีคำว่าแฟนให้เขาต้องคิดมาก อันนี้คือก่อนหน้านี้เขามีแฟนที่คบกันมา3ปีแล้วเลิกกันได้ปีนึง เขาบอกว่าเขาเป็นคนที่ติดแฟนมากๆรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ได้ใช้ชีวิตของตัวเองเพราะติดคำว่าแฟนจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ค่อยได้ พอโสดเขาบอกว่าก็รู้สึกอิสระซะทีชอบชีวิตตัวเองที่เป็นตอนนี้ แถมยังมีเป้าหมายในชีวิตเหมือนที่อยากจะมี เขาอยากเรียนภาษาแล้วไปทำงานต่างประเทศกับแม่น่ะค่ะ
เอาจริงๆเรารู้สึกเหมือนมันเป็นแค่ข้ออ้างมากกว่าในมุมมองของเรา เราคิดว่าเขายังเข็ดเรื่องรักจากแฟนเก่าอยู่ค่ะถึงแม้จะไม่ได้ติดต่ออะไรกันแล้วแต่เขาก็ยังเก็บของแฟนเก่าที่ลืมไว้ห้องเขาทุกอย่างไม่เอาไปทิ้ง พอถามเขาก็บอกว่าไม่มีเวลาเอาไปทิ้ง เราเลยอาสาที่จะช่วยทำความสะอาดให้ เราไม่คิดที่จะทิ้งหรอกนะคะ เราเข้าใจว่าทุกคนมีอดีต ของพวกนั้นอาจมีค่าสำหรับตัวเขามากๆ
แต่เขาบอกว่าช่างมันไม่ต้องไปยุ่งหรอกปล่อยรกไว้งั้นแหละ สุดท้ายวันนั้นก็แค่ช่วยทำความสะอาดห้องแล้วเก็บของให้เป็นสัดส่วน เอาจริงๆคือเขาไม่เก็บแม้กระทั่งเสื้อผ้าของแฟนเก่าที่แขวนไว้นอกบ้านเลยค่ะ แค่เดินผ่านก็เห็นฝุ่นกับหยากใย้ขึ้นชัดเลย อะไรมันจะรักปานนั้น
เรารู้สึกว่ายิ่งคุยก็ไม่น่าจะได้คบยังไงก็ไม่รู้ค่ะ(ไม่แน่ใจว่าคิดมากไปเองรึป่าว เราอาจจะไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเขามากกว่า แต่ตลอดมาจนถึงทุกวันนี้ถึงจะมีทะเลาะกันบ้างเขาก็ยังเหมือนเดิมที่เล่าไว้ข้างต้น ไม่เปลี่ยนไปเลยค่ะ ซัพพอร์ตเรามาตลอด
บางทีเราก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองบ้างว่าถ้าคนที่ไม่ได้รักไม่ได้รู้สึกอะไรเขาจะยอมให้เราขนาดนี้เลยเหรอ? เคยไปอ่านในพันทิปของคนอื่นก็เห็นว่ามี😂 ก็เลยยังลังเลใจมากๆเลยค่ะไม่รู้ว่าตอนนี้ต้องทำยังไง5555
ถ้าตัดเรื่องคำขึ้นชื่อในความสัมพันธ์ออกตอนนี้ก็ถือว่าดีระดับนึงสำหรับเรานะคะ แต่ก็กลัวว่าวันนึงตัวเองจะต้องเจ็บมากๆถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆจะโดนทิ้งวันไหนก็ไม่รู้ ประมาณ2-3อาทิตย์ก่อน เราเคยพูดขอเลิกคุยกับเขาครั้งนึง เราพูดว่ากลัวที่เขาจะทิ้งเรา ทำไมถึงยังคุยกับเราเพราะสงสารเรารึป่าว อีกอย่างที่ทำให้เราจี๊ดใจมากคือเขาเคยบอกกับเราก่อนหน้านี้ว่าเป็นห่วงเรามากๆ เขาเคยพูดว่าเราโตมายังไงทำไมถึงได้มีความคิดบางอย่างที่น่าเป็นห่วงขนาดนั้น(อะ แฮ่ม ขอยืดอกภูมิใจเลยค่ะ ไม่มีใครสอนเพราะเราต้องเรียนรู้ทุกอย่างด้วยตัวเองบางทีเลยมีความคิดผิดๆบ้าง แอบอายเลยค่ะ) เขาบอกว่าถ้าต่อให้เลิกคุยกันไปเขาก็จะยังเป็นห่วงและดูแลเราเหมือนเดิม แม้ไม่ได้มากเท่าเมื่อก่อนแต่ก็ยังดูแลไปจนกว่าเราจะมีแฟนและโตขึ้นกว่านี้สักที(แอบแรงอยู่เหมือนกันนะคะ5555)
เราไม่อยากรู้สึกเป็นคนที่ถูกทิ้งเลยพูดติดตลกไปอย่างน้อยก็ขอให้เราทิ้งเขาแทนได้มั้ย(ดูนิสัยไม่ดีใช่เนอะ5555)
เขาบอกเราว่าทำไมต้องคิดมากขนาดนั้น ตอนนี้เห็นเขาไปไหนแล้วรึยัง เขาก็ยังอยู่กับเราเหมือนเดิมไม่ไปไหนแล้วเขาก็ไม่ได้คุยกับใครเลยด้วยนอกจากเรา(ตรงนี้ที่บอกว่าคุยแค่กับเราเชื่อได้ค่ะเพราะเรามันนังตัวสระแนแอบเปิดมือถือเขาเช็คดู อย่าด่ากันเลยนะคะมันอยากรู้อยากเห็นจริงๆก็เขาให้รหัสมือถือมาเองนี่คะ🥲)
ก็อย่างที่เล่าๆไปค่ะ ขอโทษนะคะที่น้ำมากกว่าเนื้อซะอีก เราสับสนกับตัวเองมากๆเลยค่ะว่าควรทำยังไง เราให้ค่ากับคำว่าแฟนมากเกินไปรึป่าวจนทำให้มันเป็นปัญหาทั้งๆที่ตอนนี้มันก็ดีอยู่แล้วหรือว่าที่เราคิดมากนั่นแหละถูกแล้วเพราะมันไม่ถูกต้อง
เราอยากฟังความเห็นจากพี่ๆค่ะถ้าเป็นพวกพี่จะยังคงอยู่ในความสัมพันธ์นี้ต่อไปไหมคะหรือว่าหยุด เหตุผลเพราะอะไรด้วยจะดีมากๆเลยค่ะ
จริงๆแล้วเขาแสนดีหรือเราตาบอดรักบังตาคะ
ตอนนี้ใจเราเอนเอียง2ทางมากเลยค่ะระหว่างปล่อยจอยแล้วไปต่อยังไงก็เลิกกันเหมือนมีแฟนสักวันนั่นแหละหรือตัดตั้งแต่ตอนนี้ไปเหอะ
ด่าได้นะคะแต่อย่าเยอะ สงสารคนวัย20ที่พึ่งจะเจออะไรแบบนี้ครั้งแรกเถอะค่ะ😂
สถานะคนคุยที่ซัพพอร์ตเหมือนแฟน เอายังไงต่อดีคะ???
ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะ เราอายุ20 ทั้งทำงานและเรียนไปด้วย ไม่เคยเจอความรักดีๆสักครั้งเลยค่ะ มีแฟนก็เป็นคนไม่ได้เรื่อง มีคนคุยก็ไม่เคยสมหวังจนเรามาเจอพี่คนหนึ่งเขาอายุห่างกับเรา5ปี
สำหรับเราเขาเป็นคนที่ค่อนข้างซัพพอร์ตเราเลยค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องเรียนหรือเรื่องทำงานเพราะว่าพี่เขาทำงานใกล้กับสายเดียวกันที่เราเรียนเลยสามารถช่วยให้คำแนะนำกับเราได้ตลอด เวลาที่เราลำบากเขาจะยื่นมือเข้ามาช่วยเราแก้ปัญหาและปลอบด้วย บางครั้งเดือนไหนที่เราช็อตหนักๆพี่เขาก็จะให้เงินเรามาใช้บ้างถึงแม้ว่าตัวเขาเองช่วงนั้นก็จะลำบากเหมือนกัน
หลายๆครั้งก็สอนเราให้ใช้ชีวิตให้เก่งขึ้น เรารู้สึกได้เลยค่ะว่าตัวเราเก่งขึ้นเพราะเขา(แต่ก็ยังเก่งไม่มากหรอกนะคะแค่รู้สึกได้ว่าอย่างน้อยก็คิดอะไรได้หลายอย่าง555) แถมยังรับผิดชอบเรื่องแมวของเราให้ด้วย คือเราเลี้ยงแมวค่ะแต่ว่ามีปัญหาพี่เขาเลยออกปากที่จะรับผิดชอบดูแลแมวให้แลกกับการที่ให้หนูไปโฟกัสกับงานและเรียนก่อนจะได้ไม่ต้องเครียด
เราคุยกันมาได้แค่7เดือนเองค่ะแต่ว่าหลายๆอย่างก็ทำตัวเหมือนแฟน คอลกันก่อนนอนทุกคืน ทั้งพาไปกินข้าว ดูหนัง เที่ยว เวลาก่อนนอนก็จะกอดเราไว้ตลอด ถ้าตื่นก่อนก็จะนอนลูบผมเราบ้างบางทีก็หอมแก้มแล้วถามว่าอยากกินอะไรเขาก็จะพาไปกินตลอด พาไปทำบุญด้วยกันบ้างล่ะก็มี คือดูแลเราเกือบทุกอย่าง แม้กระทั่งพาไปทำธุระทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของเขาเลย เขาไปรับไปส่งเราที่ทำงานบ่อยๆค่ะ เราทำงานไกลจากหอพักและกลับดึกเขาก็บอกว่าเป็นห่วงจะมารับมาส่ง แต่ก็ไม่ใช่ทุกครั้งหรอกนะคะบางทีเราก็เอารถไปเองบ้างถ้าพี่เขามีธุระของตัวเอง
เราไม่ได้ตัวติดกันตลอดนะคะแยกกันอยู่ค่ะไม่ได้นอนด้วยกัน ถ้าวันไหนที่เราไม่ได้ไปเรียนหรือทำงาน เขาก็จะหาเวลาว่างมาอยู่กับเราตลอด
ถึงเขาจะไม่ใช่คนหล่ออะไรแต่เอาตรงๆว่าเราตกหลุมรักเขาจริงๆค่ะ ไม่รู้เพราะว่าความดีหรือเพราะเกิดมาเรายังไม่เคยเจอคนที่ซัพพอร์ตเรามากขนาดนี้รองลงมาจากตาและยาย
ตั้งแต่ช่วงแรกที่คุยกันเขาบอกกับเราเลยตั้งแต่แรกว่าตัวเขาในตอนนี้ยังไม่พร้อมที่จะมีแฟนคุยกันไปก่อนเรื่อยๆก็ได้ ซึ่งเราก็เห็นด้วยค่ะเพราะตอนนั้นเรายังไม่พร้อมเหมือนกันเพราะว่ายังเข็ดจากความรักเก่าอยู่ อ่อลืมบอกว่าเราโสดมาประมาณ2ปีค่ะ
ช่วงแรกที่คุยกัน2-3เดือนเราไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเรื่องสถานะจนกระทั่งมันเข้าเดือนที่6-7นี่แหละค่ะ เราเริ่มคิดว่ามันนานเกินไปรึเปล่าหรือว่าช่วงดูใจยังต้องดูกันอีกนาน ไอ้ใจที่มันรู้สึกไปแล้วก็เริ่มคาดหวังมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยว่าจะได้คบกัน เราคิดมากอยู่หลายวันก่อนจะตัดสินใจคุยกับเขาตรงๆ
เขายังให้คำตอบเดิมค่ะว่าเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วเขาชอบที่ได้ใช้ชีวิตอิสระโดยที่ไม่ต้องมีคำว่าแฟนให้เขาต้องคิดมาก อันนี้คือก่อนหน้านี้เขามีแฟนที่คบกันมา3ปีแล้วเลิกกันได้ปีนึง เขาบอกว่าเขาเป็นคนที่ติดแฟนมากๆรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ได้ใช้ชีวิตของตัวเองเพราะติดคำว่าแฟนจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ค่อยได้ พอโสดเขาบอกว่าก็รู้สึกอิสระซะทีชอบชีวิตตัวเองที่เป็นตอนนี้ แถมยังมีเป้าหมายในชีวิตเหมือนที่อยากจะมี เขาอยากเรียนภาษาแล้วไปทำงานต่างประเทศกับแม่น่ะค่ะ
เอาจริงๆเรารู้สึกเหมือนมันเป็นแค่ข้ออ้างมากกว่าในมุมมองของเรา เราคิดว่าเขายังเข็ดเรื่องรักจากแฟนเก่าอยู่ค่ะถึงแม้จะไม่ได้ติดต่ออะไรกันแล้วแต่เขาก็ยังเก็บของแฟนเก่าที่ลืมไว้ห้องเขาทุกอย่างไม่เอาไปทิ้ง พอถามเขาก็บอกว่าไม่มีเวลาเอาไปทิ้ง เราเลยอาสาที่จะช่วยทำความสะอาดให้ เราไม่คิดที่จะทิ้งหรอกนะคะ เราเข้าใจว่าทุกคนมีอดีต ของพวกนั้นอาจมีค่าสำหรับตัวเขามากๆ
แต่เขาบอกว่าช่างมันไม่ต้องไปยุ่งหรอกปล่อยรกไว้งั้นแหละ สุดท้ายวันนั้นก็แค่ช่วยทำความสะอาดห้องแล้วเก็บของให้เป็นสัดส่วน เอาจริงๆคือเขาไม่เก็บแม้กระทั่งเสื้อผ้าของแฟนเก่าที่แขวนไว้นอกบ้านเลยค่ะ แค่เดินผ่านก็เห็นฝุ่นกับหยากใย้ขึ้นชัดเลย อะไรมันจะรักปานนั้น
เรารู้สึกว่ายิ่งคุยก็ไม่น่าจะได้คบยังไงก็ไม่รู้ค่ะ(ไม่แน่ใจว่าคิดมากไปเองรึป่าว เราอาจจะไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเขามากกว่า แต่ตลอดมาจนถึงทุกวันนี้ถึงจะมีทะเลาะกันบ้างเขาก็ยังเหมือนเดิมที่เล่าไว้ข้างต้น ไม่เปลี่ยนไปเลยค่ะ ซัพพอร์ตเรามาตลอด
บางทีเราก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองบ้างว่าถ้าคนที่ไม่ได้รักไม่ได้รู้สึกอะไรเขาจะยอมให้เราขนาดนี้เลยเหรอ? เคยไปอ่านในพันทิปของคนอื่นก็เห็นว่ามี😂 ก็เลยยังลังเลใจมากๆเลยค่ะไม่รู้ว่าตอนนี้ต้องทำยังไง5555
ถ้าตัดเรื่องคำขึ้นชื่อในความสัมพันธ์ออกตอนนี้ก็ถือว่าดีระดับนึงสำหรับเรานะคะ แต่ก็กลัวว่าวันนึงตัวเองจะต้องเจ็บมากๆถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆจะโดนทิ้งวันไหนก็ไม่รู้ ประมาณ2-3อาทิตย์ก่อน เราเคยพูดขอเลิกคุยกับเขาครั้งนึง เราพูดว่ากลัวที่เขาจะทิ้งเรา ทำไมถึงยังคุยกับเราเพราะสงสารเรารึป่าว อีกอย่างที่ทำให้เราจี๊ดใจมากคือเขาเคยบอกกับเราก่อนหน้านี้ว่าเป็นห่วงเรามากๆ เขาเคยพูดว่าเราโตมายังไงทำไมถึงได้มีความคิดบางอย่างที่น่าเป็นห่วงขนาดนั้น(อะ แฮ่ม ขอยืดอกภูมิใจเลยค่ะ ไม่มีใครสอนเพราะเราต้องเรียนรู้ทุกอย่างด้วยตัวเองบางทีเลยมีความคิดผิดๆบ้าง แอบอายเลยค่ะ) เขาบอกว่าถ้าต่อให้เลิกคุยกันไปเขาก็จะยังเป็นห่วงและดูแลเราเหมือนเดิม แม้ไม่ได้มากเท่าเมื่อก่อนแต่ก็ยังดูแลไปจนกว่าเราจะมีแฟนและโตขึ้นกว่านี้สักที(แอบแรงอยู่เหมือนกันนะคะ5555)
เราไม่อยากรู้สึกเป็นคนที่ถูกทิ้งเลยพูดติดตลกไปอย่างน้อยก็ขอให้เราทิ้งเขาแทนได้มั้ย(ดูนิสัยไม่ดีใช่เนอะ5555)
เขาบอกเราว่าทำไมต้องคิดมากขนาดนั้น ตอนนี้เห็นเขาไปไหนแล้วรึยัง เขาก็ยังอยู่กับเราเหมือนเดิมไม่ไปไหนแล้วเขาก็ไม่ได้คุยกับใครเลยด้วยนอกจากเรา(ตรงนี้ที่บอกว่าคุยแค่กับเราเชื่อได้ค่ะเพราะเรามันนังตัวสระแนแอบเปิดมือถือเขาเช็คดู อย่าด่ากันเลยนะคะมันอยากรู้อยากเห็นจริงๆก็เขาให้รหัสมือถือมาเองนี่คะ🥲)
ก็อย่างที่เล่าๆไปค่ะ ขอโทษนะคะที่น้ำมากกว่าเนื้อซะอีก เราสับสนกับตัวเองมากๆเลยค่ะว่าควรทำยังไง เราให้ค่ากับคำว่าแฟนมากเกินไปรึป่าวจนทำให้มันเป็นปัญหาทั้งๆที่ตอนนี้มันก็ดีอยู่แล้วหรือว่าที่เราคิดมากนั่นแหละถูกแล้วเพราะมันไม่ถูกต้อง
เราอยากฟังความเห็นจากพี่ๆค่ะถ้าเป็นพวกพี่จะยังคงอยู่ในความสัมพันธ์นี้ต่อไปไหมคะหรือว่าหยุด เหตุผลเพราะอะไรด้วยจะดีมากๆเลยค่ะ
จริงๆแล้วเขาแสนดีหรือเราตาบอดรักบังตาคะ
ตอนนี้ใจเราเอนเอียง2ทางมากเลยค่ะระหว่างปล่อยจอยแล้วไปต่อยังไงก็เลิกกันเหมือนมีแฟนสักวันนั่นแหละหรือตัดตั้งแต่ตอนนี้ไปเหอะ
ด่าได้นะคะแต่อย่าเยอะ สงสารคนวัย20ที่พึ่งจะเจออะไรแบบนี้ครั้งแรกเถอะค่ะ😂