เราเป็นคนที่มีคนมาขอเล่าระบายความในใจ ปรึกษาปัญหาชีวิตต่าง ๆ เยอะมาก บางทีนั่งอยู่เฉย ๆ ก็มีคนมาชวนพูดคุยด้วยแล้วก็เลยเถิดเป็นการปรึกษาอะไรต่าง ๆ ไปแบบงงๆ ซึ่งมันก็ดีตรงที่ แสดงว่าเราน่าจะเป็นคนที่น่าเชื่อถือ ดูไว้ใจได้ ดูมีประสบการณ์ คนเลยกล้าเปิดเผยตัวตนแสดงความในใจออกมาให้เรารับฟัง

แต่ปัญหาและข้อเสียคือ เราเป็นคนที่อินกับเรื่องราวที่เราได้รับฟังมามาก ๆ ถ้าเป็นเรื่องเศร้า เราก็ถึงขั้นร้องไห้ได้ง่าย ๆ เลย หรือถ้ามันเป็นเรื่องน่าโมโห น่าหงุดหงิด เราก็โกรธแทนเจ้าของเรื่องได้ ประหนึ่งว่าเจอมาด้วยตัวเองซะงั้น โดยที่ก็ไม่รู้ว่า ไอ้เรื่องนั้นมันจริงเท็จแค่ไหน ใครถูกผิดบ้าง เหมือนกับว่าเราแค่เข้าใจความรู้สึกนั้น รับรู้ถึงอารมณ์ แววตา ความรู้สึกของคนที่เล่า มันเหมือนกระแสไฟฟ้าหรือพลังงานอะไรบางอย่างไหวผ่านตัวเราได้ง่าย ๆ แล้วเราก็พาลรู้สึกไปด้วย

อาจเพราะเราเจอเรื่องร้าย ๆ มาเยอะ เลยเอาไปผนวกกับเรื่องราวของตัวเองมั้ง แต่เราไม่อยากเก็บหรือรับอารมณ์ลบ ๆ เหล่านั้นเข้ามาไว้กับตัวเลยค่ะ เพราะส่วนตัวเราก็เป็นซึมเศร้าอยู่แล้ว อาการดีขึ้นมากแล้ว แต่กลัวความใจอ่อน อ่อนไหวง่าย ซึ้งและอินไปกับทุกอย่างจะพาเราพังอีกค่ะ มีใครมีวิธีไม่อินกับเรื่องที่ได้รับฟัง แบบฟังแล้ววางเฉยได้ ช่วยแนะนำเราหน่อยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ