สวัสดีค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ(พอดีตอนนี้จขกท.รีบนะคะ คือความรู้สึกมันเหมือนเสียใจจนจะไม่ไหวแล้วนะค่ะ) คือก่อนหน้านั้นตอนเด็กๆจขกท.เคยโดนล่วงละเมิดทางเพศโดยคนๆนึงมาตั้งแต่เด็กๆจนถึงช่วงขึ้นม.2 พอมาเมื่อเร็วๆนี้จขกท.เพิ่งบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่ แต่คุณพ่อของจขกท.เองก็รับรู้เรื่องนี้ แต่ก็ยังไปยุ่งกับคนๆนั้น โดยยังมีการจ้างวานให้มาช่วยทำงาน คือตอนนั้นจขกท.รู้สึกแย่มากๆ ก็เลยลองถามเรื่องนี้ดู ประมาณว่า ทำไมยังต้องไปยุ่งกับคนนั้นอีก ทำไมยังต้องจ้างมาทำงานด้วยอีก พ่อจขกท.บอกว่าเขาไม่มีคนช่วยทำงานเขาทำไม่ไหว อันนี้จขกท.ไม่ได้เสียใจมาก แต่ที่เสียใจที่สุดคือคุณแม่เขาบอกว่าให้แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว  คือจขกท.แค่รู้สึกว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่มากนะ จำเป็นต้องแยกแยะไปซะทุกเรื่องด้วยหรอ(โดนล่วงละเมิด และเคยเกือบโดนข่มขืนเลยนะมันใช่หรอคะ) ที่อยากรู้ที่สุดคือถ้าเป็นทุกคนจะพูดแบบนี้กับลูกสาวของคุณหรอคะ