…ก่อนอื่นต้องบอกว่า ขออภัยที่อ่านตั้ง 4 ปี 3 เดือนกว่าจะจบ 😅
ผู้เขียนเล่มนี้เปลี่ยนจากอาจารย์คูริยามะมาเป็นอาจารย์คาเงยามะ มือเขียนบทอีกท่านหนึ่ง
อาจจะเพราะโทนเรื่องที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ท่วงทำนองการเขียนที่ต่างกัน หรือตัวผมเองที่วัยเปลี่ยน ทำให้ส่วนตัวไม่อินเท่าเล่มก่อน ๆ แต่พออ่านจบแล้วก็อิ่มพอดีคำ (อารมณ์ใกล้เคียงกับคนดูฟรีเรนช่วงนี้ละมั้ง)
และต่อไปนี้คือสรุปของบทนำที่ผมเขียนเมื่อเกือบ 2 ปีที่แล้ว หลังจากกลับมาเริ่มอ่านใหม่
"ปี 2013
- โดเรมี หลังจากซิ่วอยู่ปีหนึ่งก็เรียนครูจนจบ ได้วุฒิมา แต่อีกพักนึง (เดือน 5) ถึงได้เริ่มทำงาน แล้วก็ดูแลบ้านเวทมนตร์ให้มาจอริก้าด้วย
- ฮาซึกิ ไปเล่นไวโอลินอยู่ที่ปารีส
- ไอโกะ ตอนโอลิมปิกลอนดอน 2012 ทำผลงานไม่ค่อยดี กำลังฝึกเตรียมไปแข่งที่ริโอ 2016
- อมปุ ตอนแผ่นดินไหว 2011 กลับจากนิวยอร์กมาเป็นอาสาสมัครที่ฟูกูชิมะ หลังจากนั้นก็เริ่มมีผลงานในวงการบันเทิงญี่ปุ่นมากขึ้น
- โมโมโกะ ฝึกงานอยู่ที่ร้าน Eugene ของคนที่เคยหักอกตัวเอง อนาคตอยากเป็นซูเชฟแล้วฟื้นฟูบ้านเวทมนตร์ที่นิวยอร์กของมาจอมอนโร
- ฮานะ อายุ 13 แต่อยู่ในร่างนักศึกษาแพทย์ปี 6 ผลการเรียนดีเด่น เป็นว่าที่ราชินีโลกแม่มดคนต่อไป
- มาจอริก้ากับลาล่า ดัดแปลงบ้านเวทมนตร์เป็นแชร์เฮาส์ มีคนมาอยู่เพิ่ม 3 คน (คุณตาภรรยาตาย นักศึกษาทำอาหารเก่งจากเกาหลี โปรแกรมเมอร์หญิงผมทรงแอโฟร) ตัวเองเลยไปอยู่โลกแม่มดแล้วเฝ้าดูสถานการณ์ทางลูกแก้ว"
สรุปว่าโดเรมีตอนนั้นน่าจะแค่ฝึกงาน เพราะถ้าจำไม่ผิด ชีเริ่มเป็นครูเต็มตัวในปี 2015
ตลอดทั้งเรื่องไม่ได้มีการผจญภัยหวือหวาอะไรมาก มีอุปสรรคก็แก้กันไป ตามแบบชีวิตผู้ใหญ่
เอาเป็นว่าขอเขียนสรุปตอนจบเลยก็แล้วกัน :3 แน่นอนว่าสปอยล์
- โดเรมี ไม่ได้ตามโคตาเกะไปเตะบอลอาชีพที่เนเธอร์แลนด์ แต่ก็จะรอเธอกลับมา เกือบมีฉากจูบ แต่มีเด็กเรียนหมอที่ไหนก็ไม่รู้มาขัดจังหวะเสียก่อน
- ฮาซึกิ กลายเป็นคุณแม่ลูกหนึ่ง ❤️ ยาดะซังโชว์แมนตอนท้ายนิดหน่อย โดยพาไปแจ้งข่าวกับครอบครัวทั้งสองฝ่าย (เอาน่า สมัยนี้แล้ว อย่าถือเรื่องลำดับขั้นตอนอะไรนักเลย) ลูกที่ในหนังสือไม่ระบุเพศได้ชื่อเล่นระหว่างรอปู่ย่าตายายตั้งชื่อให้ ชื่อเล่นนั้นคือ เรเรจัง
- ไอโกะ เพราะอาการบาดเจ็บทำให้ต้องเลิกเล่นกีฬาเอง แต่ก็ผันตัวไปเรียนเพื่อจะเป็นโค้ชให้นักกีฬาพารา มีแผนจะไปอาสาสมัครที่โอลิมปิกริโอ และตั้งเป้าจะทำงานจริงที่โอลิมปิกโตเกียว (ซึ่งถูกเลื่อนไปปีหนึ่ง 😅 สู้ ๆ)
- อมปุ ได้ปลดล็อกปมสมัยเด็ก ไปเล่นละครกับคุณซากุยะ แต่ก็ยังกลับมาทำงานอาสาที่ญี่ปุ่นต่อ
- โมโมโกะ ได้เป็นซูเชฟ มุ่งสู่การฟื้นฟูบ้านเวทมนตร์ต่อไป
- ฮานะ จบแพทย์ เริ่มทำงาน แม่ ๆ กับยายแม่มดเป็นปลื้ม (บรรดาคนที่เห็นน้องมาตั้งแต่เกิดด้วย 🥹)
- ป๊อบ จืดจาง 😅 ตามอายุก็น่าจะเกือบเรียนจบแล้วแหละ
…ก็ จบไปอีกซีรีส์หนึ่ง แต่ไม่แน่นะ ปี 2029 อาจจะมีนิยาย 30's ออกมา ก็ เ ป็ น ไ ด้
สรุป Ojamajo Doremi 20’s นิยายเล่มล่าสุดจนถึงตอนนี้
ผู้เขียนเล่มนี้เปลี่ยนจากอาจารย์คูริยามะมาเป็นอาจารย์คาเงยามะ มือเขียนบทอีกท่านหนึ่ง
อาจจะเพราะโทนเรื่องที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ท่วงทำนองการเขียนที่ต่างกัน หรือตัวผมเองที่วัยเปลี่ยน ทำให้ส่วนตัวไม่อินเท่าเล่มก่อน ๆ แต่พออ่านจบแล้วก็อิ่มพอดีคำ (อารมณ์ใกล้เคียงกับคนดูฟรีเรนช่วงนี้ละมั้ง)
และต่อไปนี้คือสรุปของบทนำที่ผมเขียนเมื่อเกือบ 2 ปีที่แล้ว หลังจากกลับมาเริ่มอ่านใหม่
"ปี 2013
- โดเรมี หลังจากซิ่วอยู่ปีหนึ่งก็เรียนครูจนจบ ได้วุฒิมา แต่อีกพักนึง (เดือน 5) ถึงได้เริ่มทำงาน แล้วก็ดูแลบ้านเวทมนตร์ให้มาจอริก้าด้วย
- ฮาซึกิ ไปเล่นไวโอลินอยู่ที่ปารีส
- ไอโกะ ตอนโอลิมปิกลอนดอน 2012 ทำผลงานไม่ค่อยดี กำลังฝึกเตรียมไปแข่งที่ริโอ 2016
- อมปุ ตอนแผ่นดินไหว 2011 กลับจากนิวยอร์กมาเป็นอาสาสมัครที่ฟูกูชิมะ หลังจากนั้นก็เริ่มมีผลงานในวงการบันเทิงญี่ปุ่นมากขึ้น
- โมโมโกะ ฝึกงานอยู่ที่ร้าน Eugene ของคนที่เคยหักอกตัวเอง อนาคตอยากเป็นซูเชฟแล้วฟื้นฟูบ้านเวทมนตร์ที่นิวยอร์กของมาจอมอนโร
- ฮานะ อายุ 13 แต่อยู่ในร่างนักศึกษาแพทย์ปี 6 ผลการเรียนดีเด่น เป็นว่าที่ราชินีโลกแม่มดคนต่อไป
- มาจอริก้ากับลาล่า ดัดแปลงบ้านเวทมนตร์เป็นแชร์เฮาส์ มีคนมาอยู่เพิ่ม 3 คน (คุณตาภรรยาตาย นักศึกษาทำอาหารเก่งจากเกาหลี โปรแกรมเมอร์หญิงผมทรงแอโฟร) ตัวเองเลยไปอยู่โลกแม่มดแล้วเฝ้าดูสถานการณ์ทางลูกแก้ว"
สรุปว่าโดเรมีตอนนั้นน่าจะแค่ฝึกงาน เพราะถ้าจำไม่ผิด ชีเริ่มเป็นครูเต็มตัวในปี 2015
ตลอดทั้งเรื่องไม่ได้มีการผจญภัยหวือหวาอะไรมาก มีอุปสรรคก็แก้กันไป ตามแบบชีวิตผู้ใหญ่
เอาเป็นว่าขอเขียนสรุปตอนจบเลยก็แล้วกัน :3 แน่นอนว่าสปอยล์
- โดเรมี ไม่ได้ตามโคตาเกะไปเตะบอลอาชีพที่เนเธอร์แลนด์ แต่ก็จะรอเธอกลับมา เกือบมีฉากจูบ แต่มีเด็กเรียนหมอที่ไหนก็ไม่รู้มาขัดจังหวะเสียก่อน
- ฮาซึกิ กลายเป็นคุณแม่ลูกหนึ่ง ❤️ ยาดะซังโชว์แมนตอนท้ายนิดหน่อย โดยพาไปแจ้งข่าวกับครอบครัวทั้งสองฝ่าย (เอาน่า สมัยนี้แล้ว อย่าถือเรื่องลำดับขั้นตอนอะไรนักเลย) ลูกที่ในหนังสือไม่ระบุเพศได้ชื่อเล่นระหว่างรอปู่ย่าตายายตั้งชื่อให้ ชื่อเล่นนั้นคือ เรเรจัง
- ไอโกะ เพราะอาการบาดเจ็บทำให้ต้องเลิกเล่นกีฬาเอง แต่ก็ผันตัวไปเรียนเพื่อจะเป็นโค้ชให้นักกีฬาพารา มีแผนจะไปอาสาสมัครที่โอลิมปิกริโอ และตั้งเป้าจะทำงานจริงที่โอลิมปิกโตเกียว (ซึ่งถูกเลื่อนไปปีหนึ่ง 😅 สู้ ๆ)
- อมปุ ได้ปลดล็อกปมสมัยเด็ก ไปเล่นละครกับคุณซากุยะ แต่ก็ยังกลับมาทำงานอาสาที่ญี่ปุ่นต่อ
- โมโมโกะ ได้เป็นซูเชฟ มุ่งสู่การฟื้นฟูบ้านเวทมนตร์ต่อไป
- ฮานะ จบแพทย์ เริ่มทำงาน แม่ ๆ กับยายแม่มดเป็นปลื้ม (บรรดาคนที่เห็นน้องมาตั้งแต่เกิดด้วย 🥹)
- ป๊อบ จืดจาง 😅 ตามอายุก็น่าจะเกือบเรียนจบแล้วแหละ
…ก็ จบไปอีกซีรีส์หนึ่ง แต่ไม่แน่นะ ปี 2029 อาจจะมีนิยาย 30's ออกมา ก็ เ ป็ น ไ ด้