กระทู้นี้ อยากให้ทุกท่านช่วยด่า จขก. เพื่อเรียกสติหน่อยค่ะ เกือบ 8 เดือนที่ความรู้สึกของเรายังวนลูบอยู่กับเรื่องเดิมๆ เพราะรู้สึกผิด ไม่สามารถดึงตัวเองออกมาจากความรู้สึกนั้นได้เลย...

ก่อนอื่นเราต้องย้อนกลับไปช่วงเดือนเมษา เราโหลดแอพ omi มาเล่น เพราะเบื่อ และมีปัญหากับแฟน (แฟนเป็นคนเจ้าชู้ เราจับได้หลายครั้งว่ามีคนอื่น ขอเลิกหลายครั้ง แต่แฟนไม่ยอมเลิก) เหตุผลที่เล่นเพราะหาเพื่อนคุยไม่ได้จริงจังอะไร แก้เบื่อหลังจากเลิกงาน โดยเราเอารูปคนอื่นมาเล่น (มันผิดแหละเรื่องนี้) จากนั้นก็มีผู้ชายคนนึงปัดขวามาเจอเรา เป็นทหาร แรกๆ ก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง เพราะเรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้แปลกๆ เวลาพิมพ์อะไรมา เค้าจะมีวงเล็บตามหลัง อย่างเวลาเค้าถามอะไรเรา ก็จะตามด้วยประโยค (ถ้าผมถามล้ำเส้นก็บอกนะครับ บางทีอาจจะไม่ตั้งใจขอโทดด้วยนะ) เราก็เออ...อีตาคนนี้คุยไม่สนุกเลยอ่ะ เราก็ตอบบ้าง ไม่ตอบบ้าง ตัดบทสนทนาบ้าง

และมีวันนึงเราไปงานแต่งรุ่นพี่แล้วเราเมามาก กลับบ้านมานอน ตื่นมาเห็นข้อความ เค้าก็ทักมาถาม อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวพาไปหาของกินแก้แฮงค์ หรือไม่ก็จะซื้อมาฝากยามหน้าหมู่บ้านให้ แต่เราปฏิเสธไป พอตื่นเช้าก็กลายเป็นคุยเรื่องที่เราเมาจนแฮงค์ คุยโน่นนี่นั่นตามปกติ

พอคุยกันซักพักเค้าก็พยายามขอไลน์เรา ซึ่งแรกๆ ก็ปฏิเสธ เพราะส่วนใหญ่เราจะให้คนที่สนิทๆ กับติดต่องาน สุดท้ายทนความเร้าหรือไม่ไหว เราเลยเอาไลน์เค้ามาแอดไป (เราใช้ไลน์เป็นตัวการ์ตูน ซึ่งเค้าก็ไม่เคยถามว่าทำไมไม่ใช้รูปตัวเอง ต้องบอกก่อนว่าเราเปลี่ยนรูปในไลน์บ่อยจนหัวหน้าบ่น เพราะเวลาแกจะส่งงานแกหาไลน์เราไม่เจอ เราเลยใช้ตัวการ์ตูนแทน)

จากนั้นก็คุยไลน์กันปกติ ถามตื่นยัง ไปทำงานรึยัง กินข้าวกับอะไร งานยุ่งไหม ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาๆ มาก ไม่มีอะไรพิเศษเลย เล่าชีวิตประจำวันให้กันฟัง จนกระทั่งวันนึงเค้าทำงานแล้วโดนนายบ่น เค้าก็ไลน์มาหา แล้วถามว่าโทรคุยได้ไหม เราก็บอกเอ้ยยย...โทร.ได้ ไม่สบายใจเราพร้อมเป็นกระโถน เค้าก็โทร.มา ซึ่งนั่นคือจุดเริ่มต้นการโทร.คุยกัน

จากนั้นเราสองคน จะทำอะไร ไปไหน กินอะไร เราก็จะส่งรูปให้อีกคนดู แต่สถานะคือแต่เพื่อนนะ ส่วนตัวเราเองไม่อยากให้ใจใคร เพราะกลัวเจ็บ กลัวโดนหลอกอีก แต่เค้ากลับมีความรู้สึกดีๆ ให้เรา เราเคยบอกเค้าไปว่า "อย่าเอาใจลงมาเล่นกับเราเลยนะ เราพร้อมจะเป็นเส้นขนานเดินข้างเธอแบบนี้ ถ้าเธอมีแฟน เราก็จะยินดีด้วย  แต่อย่ามาชอบเราเลย" เพราะรูปนั่นมันไม่ใช่เรา เรารู้สึกผิดถ้าเค้าจะมาชอบเราเพราะมันมีรูปเป็นส่วนประกอบ แต่เค้าบอกเราว่า เค้าชอบเราไปแล้ว ชีวิตเค้าไม่เคยเจอคนแบบเรา เค้าไม่เคยกล้าเล่าเรื่องส่วนตัวให้คนที่ไม่เคยเจอกันได้มากมายขนาดนี้ และเค้าบอกเราว่า "ต่อให้เราจะขี้เหร่ ตัวดำ ฟันหลอ เค้าก็ไม่สน เพราะเค้าชอบที่เราเป็นเรา ชอบบุคลิกของเรา"

และจากที่โทร.คุยกันวันละ 5-10 นาที ก็เพิ่มขึ้นเป็น ชม. 2 ชม. 3 ชม. มันทำให้เรายิ่งรู้สึกผิด และเราดันเอาใจลงไปเล่นในเกมนี้ ที่ทำงานเราสองคนอยู่ห่างกันแค่ 2 โล และเราปฏิเสธที่จะเจอเค้าตลอด เพราะโกหกรูปแล้ว ยังโกหกเค้าว่าไม่มีแฟนด้วย มันยิ่งทำให้เค้ารู้สึกผิดมาก

ช่วงแรกๆที่คุยกันเค้าบ่นเจ็บแถวๆชายโครง เราก็บอกให้ไปหาหมอ เพราะเค้าดูดบุหรี่จัด (เค้าเคยถ่ายรูปตอนกินเหล้ากับรุ่นพี่แล้วติดซองบุหรี่ เราเลยถาม ถึงรู้ว่าเค้าดูดจัดมากกก) พอหาหมอเสร็จก็โทร.มาเล่าให้เราฟังว่าหมอบอกแบบนี้ๆๆๆๆ นะ เราเลยบอกเลิกดูดบุหรี่ซะ เค้าก็ยังแทรกว่าขอลดๆ ได้ไหม เราเลยบอกไม่ได้ เลิกคือเลิก จากนั้นเค้าก็หักดิบบุหรี่เลย รวมถึงกินยา เราก็ต้องไลน์บอกให้กินทุกวัน บ่นเหมือนแม้คนนึงอ่ะ 😅😅

สุดท้าย...ก่อนที่ความสัมพันธ์ของเราจะจบลง เค้าก็สารภาพกับเราว่าเค้าชอบเรามาก ไม่เจอกันก็ได้ แค่ขอให้เราอยู่ในชีวิตเค้าไปแบบนี้ จนสุดท้ายเรารู้สึกผิดมากเกินไปแล้ว เราเลยสารภาพกับเค้าว่าคนในรูปนั้นไม่ใช่เรา เค้าบอกเค้าไม่โกรธเลย และพร้อมจะเจอ พร้อมที่จะนับ 1 ใหม่ ไม่ต้องเป็นแฟนเค้า แต่ทำความรู้จักกันไปเรื่อยๆก็ได้ แต่เค้าบอกว่าขอให้เราไถ่โทษด้วยการไปเจอกัน

เราตัดสินใจไปเจอกันที่ร้านขนมหวานร้านนึงแถวที่ทำงานเรา ไปนั่งกินขนมด้วยกัน แล้วก็มานั่งคุยกันในรถของเรา จะบอกว่าความรู้สึกตอนนั้นมันทำตัวไม่ถูก และแทนืที่เราจะบอกความจริงว่าผู้หญิงในรูปเป็นใคร เราดันโกหกเค้าไปเรื่อยๆ ความรู้สึกของเราคือ...คงเจอกันครั้งแรกและครั้งสุดท้ายแล้วหละ เราสองคนคุยกันนานมาก ในขณะที่เค้าถามโน่นนี่ปกติ  พอนานๆเข้า เค้าเริ่มเป็นฝ่ายเงียบ เรายิ่งอึดอัดเข้าไปใหญ่ เกือบเที่ยงคืนเลยแยกย้ายกันกลับบ้าน

พอเรากลับมาเลยไลน์ไปหาเค้า...บอกว่าถึงบ้านแล้ว เค้าก็บอกว่าเค้าเพิ่งถึง แวะซื้อเบียร์กิน จะได้นอนหลับ เราก็ดราม่าเลยว่าถ้าอยากรู้อะไร ทำไมไม่ถามเลย จะเก็บมาถามตอนไม่เจอกันแล้วเพื่ออะไร เค้าก็ถามเราว่าแล้วเจอหน้ากัน ยังโกหกเค้าทำไมอีก เราบอกเลยว่าตอนนั้นเหมือนโดนตบหน้า หน้าชาไปหมด คิดย้อนกลับไปทำไมถึงทำร้ายเค้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำไมไม่พูดความจริง อีกใจก็คิดว่าแบบนี้ดีแล้ว จากกันแบบนี้ดีแล้ว

พอตื่นเช้ามาทำงาน วันนั้นเราเหมือนตัวเองลอยได้ ความรู้สึกมันลอยไปหมด ไม่อยากคุยกับใคร ไลน์หาเค้าก็ยังทะเลาะกันอีก เค้าต้องการให้เราเล่าความจริง เราก็ดันโกหกเค้าอีก 😭😭 สุดท้ายเค้าบอกจะให้อภัย ถ้าเราขอโทษคนในรูป เราเลยแชทหาคนในรูป เพราะเราผิดที่เอารูปนั้นมา แต่มันไม่จบเค้าขอดูแชท เราก็แคปไป สุดท้ายเค้าทักไปหาคนนั้น คุยอะไม่กันไม่รู้ แล้วส่งรูปเฟซแฟนเรามา เราซักไปซักมาถึงรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนส่งให้ เค้าก็ด่าเราสารพัด (สมควรโดนด่า) แล้วก็บอกเราว่าเลิกติดต่อกันซะ จากนั้นเค้าบล๊อกเราทุกช่องทาง ยกเว้นในแอพ omi เราร้องไห้ทุกวัน เราเหมือนคยอกหักเลย มันเจ็บบอกไม่ถูก จนวันเกิดเค้า 31 พ.ค.เราส่งข้อความไปอวยพรเค้าล่วงหน้า เพราะเค้าเคยบอกว่าขอเจอหน้าเรา เป็นของขวัญวันเกิด พอหลังวันเกิดเค้า เรากับเค้าก็ไปเจอกันที่ร้านก๋วยเตี๋ยว ซึ่งเค้ารู้ว่าเราชอบมาร้านนี้เราโคตรชอคเลย ทำตัวไม่ถูก สุดท้ายเค้าก็รีบกินรีบออกไป

ช่วงเวลาที่เลิกคุยกันมันทรมานมากเลย เราเปิดเพลงที่เค้าเคยส่งมาให้เรา เราฟังวันละหลายสิบรอบ เรามูฟออนไม่ได้ จนเราทนไม่ไหวทักหาเค้าในแอพ เราถามว่าหายโกรธเรารึยัง เค้าก็ตอบกลับมา บอกว่าไม่ได้โกรธ แต่เราโกหกเค้า เพราะงั้นเลิกติดต่อกันดีแล้ว จากนั้นเราสองคนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย

20 มกรา 67 ครบ 8 เดือนแล้วที่เราไม่ได้คุยกัน เราดันลืมไม่ได้ ลืมความรู้สึกหลายๆอย่างไม่ได้ ลืมเค้าไม่ได้เลย ถ้าผ่านมาเห็นอยากบอกว่า "ความรู้สึกของเราไม่เคยลดน้อยลงเลยนะดัมพ์ ยังคิดถึงทุกลมหายใจ"