@ ดุจอาทิตย์รุ่งแจ้ง..............แสงงาม
พลังสว่างชูชีพวาม................อร่ามกล้า
เดือนดาวเด่นประดับยาม......เย็นค่ำ
แสงส่องเชิญชวนท้า.............ท่องหล้าดับเข็ญ

@ เป็นลมโหมกระหน่ำร้าย....เลวทราม
บ ปล่อยคอยคุกคาม.............ขุ่นแค้น
ฝนเสริมส่งชีพงาม................วามทั่ว
กระทำผ่านกาลนาน แม้น......ไม่ได้ใครชม

โคลง ๒ บทนี้ ตั้งใจแต่งให้มี
๑) เอก ๗ โท ๔ ตามเกณฑ์
๒) สัมผัสสระ หรือ สัมผัสอักษร ระหว่างวรรค 
     เพื่อเป็นแนวสำหรับผู้อยาก ลับสมอง
๓) ส่งสัมผัสระหว่างบท 
     ซึ่งจะรับสัมผัสได้ที่วรรคแรกของบทถัดไป 
     ในตำแหน่งคำที่ ๑ หรือ ๒ หรือ ๓
๔) คำท้ายสุดของบท 
     แสดงทั้งแบบใช้ เสียงจัตวา ตามที่ว่าไพเราะ 
     กับใช้ เสียงสามัญ ที่เกณฑ์ก็ยินยอมกัน