จากดวงใจแม่  เก็บไว้ ลูกเอย
จากสิ่งผูกพันได้ ทั่วหล้า
อยากให้แม่บ่ไห้  รักแม่ แลเอย
คงบ่อยากหากข้า  ชดใช้ทุกสิ่ง

บิดาผู้แกร่งกล้า สอนลูก ฤดี
บากบั่นสอนสั่งถูก แน่แท้
จงจำสิ่งที่พ่อปลูก ให้แก่ รักเอย
หาไม่ทุกคำแม้ ดังนี้หวังดี

จากข้างต้นนะครับ บทแรกเป็นของวันแม่ บทสองเป็นของวันพ่อ อันนี้เป็นงานที่อาจารย์สั่งให้แต่งโคลงสี่สุภาพจาก เจ็ดหัวข้อ ผมเลือกมาคือวันพ่อและวันแม่นำมาแต่ง ผมอยากให้พี่ๆในนี้ช่วยดูช่วยปรับและบอกหน่อยครับว่าควรแก้ตรงไหน นี่เป็นครั้งแรกนะครับที่ผมแต่งและไม่รู้ว่าจะถูกไหม ขอขอบพระคุณมาล่วงหน้าครับ