-  ก่อนดูได้อ่านเรื่องย่อเบื้องต้นก็คิดว่าคงคล้ายกับเรื่อง 4 แพร่ง (2008) หรือ ตระกูล V/H/S (2012-2023) ที่มีหลายตอนรวมอยู่ในเรื่องเดียว พอหลังจากดูจบปรากฎว่า ไม่ใช่ มันคือการหยิบเรื่องสั้นหลายเรื่องของฮารุกิ มุราคามิ เจ้าของผลงานชื่อดังอย่าง Burning (2018) และ Drive My Car (2021) มายัดรวมกันในระยะเวลา 1 ชั่วโมง 48 นาที ตีความใหม่ในมุมมองของผู้กำกับ Pierre Foldes ผู้ที่คร่ำหวอดในแวดวงการทำ Composer จากหนังและเกมส์มามากมายมาชิมลางกำกับครั้งแรกแถมใช้เวลาสร้างถึง 8 ปี ทุกอย่างถูกคิดค้นรังสรรคขึ้นมาอย่างปราณีต มีการระดมผู้กำกับยอดฝีมือจากต่างประเทศเข้ามาช่วยเกร็ดเล็กผสมน้อยจนทำให้องค์ประกอบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น การเขียนบท หรือ เทคนิคการถ่ายทำด้วยการใช้คนจริง ๆ แล้วดัดแปลงภาพมาเป็นในรูปแบบ Animation 2 มิติ ทั้ง การเคลื่อนไหว ท่าทาง หรือ ความรู้สึกของตัวละครมีชีวิตชีวาเป็นรูปเป็นร่างสมบูรณ์ขึ้น มีความโดดเด่นในงานเส้นที่ใกล้เคียงกับมนุษย์เป็นอย่างมาก ถึงแม้หน้าตาของตัวละครแต่ละคนจะดูกึ่งอมทุกข์พิมพ์เดียวจนแอบหลอนนิด ๆ คล้ายกับงานเขียนของ จุนจิ อิโต้ แต่ก็ยังคงลายเซ็นที่ชัดเจนของคุณมุราคามิอยู่เช่นเคย

-  ด้วยความที่ Timeline ทับซ้อนกันด้วยเรื่องราวจากเรื่องสั้นหลายเรื่องของ ฮารุกิ มุราคามิ มาผสมรวมกันก็จะหลีกเลี่ยงกับความยุ่งเหยิงเหล่านั้นไปไม่ได้ แต่หนังก็มีตัวเดินเรื่องหลักอยู่ 3 คน ก็คือ ชายหนุ่มพนักงานทวงหนี้ธนาคาร , แฟนสาวของเขา และ ตาลุงพนักงานฝ่ายสินเชื่อที่ทำงานที่เดียวกับชายหนุ่มพอเป็นเสาค้ำยันไปตั้งแต่ต้นจนจบ ด้วยความที่ไม่เคยรู้และอ่านหนังสือของมุราคามิมาก่อนจะรู้สึกมึนงงกับการเล่าที่ไหลเป็นข้างหน้าเอื่อย ๆ เดาทางไม่ถูกว่าปลายทางจะไปหยุดที่ตรงไหนอย่างรวดเร็ว แถม Dialogue บางอย่างก็จับต้องได้บ้างบางอย่างท่ามกลางด้วยปรัชญาที่เพ้อพกเกินกว่าจะตีความไปหน่อย นี้ขนาดว่ามีการแบ่งออกเป็น 7 Chapter แล้วก็ไม่ได้ช่วยให้เข้าใจเพิ่มขึ้นมาได้เท่าไหร่ อีกอย่างคือหนังไม่ได้ตั้ง Topic บอกคนดูว่า Part นี้พูดถึงเรื่องอะไร ? มันเลยถูกผลักให้เป็นหน้าที่คนดูที่ต้องใช้สมาธิในการดูกันเอาเอง 

- จึงไม่แปลกที่เริ่มดูไปซักพักรู้สึกเนือย ๆ จนเผลอวูบหลับไปช่วงแรก ๆ ในตอนที่ตาลุงเจอกับกบแล้วก็ตื่นขึ้นมาอีกทีตอน Chapter 3 ที่ตัวเอกยืนคุยกับเด็กชายในรถเมล์ ถ้าเคยอ่านมาก่อนจะได้อรรถรสและเข้าใจในสิ่งที่หนังต้องการจะสื่อได้อย่างรวดเร็ว แต่ถ้าคนที่ไม่เคยอ่านอย่างผมถามว่าดูได้มั้ย ? ดูได้ รู้เรื่องอยู่ ถ้าดูเพื่อเอาความบันเทิงไม่ตอบโจทย์เลยแต่ถ้าดูเพื่อเสพงานภาพหรือเทคนิคพิเศษเหนือจินตนาการถือว่าคุ้มค่าตั๋วดี โดยเฉพาะ Part ความฝันแต่ละ Shot ดูเพลินมาก เหมือนติดหล่มอยู่ในระบบสุริยะจักรวาลอย่างบอกไม่ถูก

- ไม่ชอบเส้นเรื่องของตาลุงที่เข้ามาแทรกระหว่างทาง รู้สึกว่าเป็นส่วนเกินที่ทำหน้าที่เข้ามาคั่นเวลาหรือเบียดเบียนเส้นเรื่องของชายหนุ่มกับแฟนสาวเพื่อยืดเวลามากกว่าแถมไม่ได้มีความจำเป็นอะไรมากนัก ดูไปนึกถึงตัวกระรอก ในเรื่อง Ice Age ที่ตัวสร้างสีสันและมีความเกี่ยวข้องกับตัวเอกแค่ผิวเผินแค่นั้น ถ้าลดหรือตัดช่วงตาลุงลงแล้วเพิ่ม Story ของแฟนสาวที่ผมสนใจมากกว่านี้ จะทำให้เห็นภาพและเข้าใจปมของแฟนสาวกับคำถามที่ยังเป็นปริศนาคาใจมากขึ้น แค่ตอนเปิดเรื่องแรก ๆ มาถึงก็ทิ้งบอมลูกใหญ่ชวนตั้งข้อสงสัยขึ้นมาได้น่าสนใจด้วยเกิดอะไรขึ้นกับทั้งคู่ โดยมีฉากหลังเป็นเหตุการณ์หลังการเกิดแผ่นดินไหวเมื่อปี 2011 ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาจากความฝันกลางดึกแล้วเดินไปเรียกแฟนสาวที่นั่งจ้องโทรทัศน์ราวกับถูกสะกดจิตแล้วเช้าวันรุ่งขึ้น จู่ ๆ เธอก็ขอเลิกกับเขากระทันหันแล้วขนสัมภาระจากไปอย่างไร้เยื้อใยแถมน้องแมวก็ดันหายไปอีกจนผมนึกถึงเรื่อง The Banshees of Inisherin (2022) เข้ามาในหัวจริง ๆ

- ถึงแม้จะไม่ได้หวือหวาหรือฉูดฉาดทางด้านการโชว์เทคนิคล้ำยุคแต่ลายเส้นแต่ละอย่างสัมผัสได้ถึงความ Classic ของการวาดจากดินสอและพู่กันด้วยมือที่ผสมกลิ่นอายระหว่างโลกตะวันออก (เอเชีย) กับ โลกตะวันตก (ยุโรป) ลอยโชยทั้งเรื่องแต่มองไปเรื่อย ๆ รู้สึกว่าเข้ากันอย่างลงตัว ถึงจะโดด ๆ ไปทางตะวันตกกันซะหน่อย ทั้งการใช้ภาษา English บรรยายประกอบช่วยดึงเสน่ห์ให้ดูเป็นระดับสากลขึ้นมาทันตาเห็น

- บทสรุปประมาณกึ่งลงตัวกึ่งคลุมเครือปล่อยให้เราไปคิดกันต่อเอง แต่ภาพรวมถือว่าเป็นหนัง Animation ที่นำเสนอประเด็นทางสังคมได้ใกล้เคียงกับความเป็นจริงภายใต้งานศิลปะที่คงความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของมุราคามิมากกว่าเน้นเพื่อความสนุกตามหนังกระแสหลัก อีกทั้งยังสะท้อน Moment ของความไม่รู้และความไม่แน่นอนผ่านความสัมพันธ์ของตัวละครแต่ละคนที่มีนัยยะซ่อนแก่นสารบางอย่างได้น่าค้นหาและจินตนาการไปตามเรื่องจนแอบเข้าถึงยากเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็น เด็กชาย , สาวผมแดง , ชายแก่ , สาวน้อยวัย 16 หรือกระทั่งตัว กบ ที่มีความเกี่ยวข้องกันกับ 3 ตัวหลักไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง มีกิมมิคบางอย่างเชื่อมโยงอุปมาอุปไมยกันให้คิดให้ท้าทายสมองเราเก็บไปคิดเป็นระยะได้ล้ำลึกพิศวง ภาพรวมสำหรับผมมีหลายความรู้สึกทั้ง ชอบ , ไม่ชอบ และ เฉย ๆ ผสมปนเปไป ถ้าใครเป็น FC งานเขียนของฮารุกิ มุราคามิ ไม่ควรพลาด

ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ เมื่อได้อ่านแล้ว สามารถกด Like กด Share บทความของผม และ  Facebook : EM Pascal เพื่อเป็นกำลังใจในการรีวิวครั้งต่อไป ขอบคุณครับ