ขออนุญาตเล่าย้อนกลับไปช่วงแรกๆครับ ตอนที่ผมกับแฟนคบกันใหม่ๆ ประมาณเดือนที่ 10 ผมก็พาแฟนที่อยู่ต่างจังหวัด มาเจอที่บ้าน ที่ กทม.
พอหลังจากเจอครอบครัวฝ่ายผมเสร็จ ผมก็กลับไปอยู่บ้านแฟนที่ต่างจังหวัด หลังจากนั้นพ่อผมโทรมาคุยว่าที่บ้านผมไม่รับแฟนผมคนนี้ เพราะ ดูเป็นคนเอาแต่ใจ และ ฐานะทางบ้านเขา สู้บ้านผมไม่ได้ แต่ผมเป็นคนที่ไม่สนเรื่องพวกนี้ ผมเลยมีปากเสียงกับที่บ้านหลายครั้ง ปกป้องแฟนผม บอกที่บ้านเสมอว่า แฟนผมก็มีมุมที่ดี ไม่ใช่แย่อย่างที่เห็นด้านเดียว จนที่บ้านผมตัดผมออก ให้ไปลองด้วยตัวเอง แต่จะไม่ช่วยเหลืออะไรทั้งนั้น ตราบใดที่ยังคบแฟนคนนี้ ผมก็ยอมโดนตัดออก แล้วผมก็มาอยู่บ้านแฟนที่ต่างจังหวัดครับ
หลังจากนั้นก็กลับเข้ามาปัจจุบันครับ ปัจจุบันผมไม่มีงานทำ เพราะ ย้ายมาอยู่แทบชนบท ซึ่งหางานทำยากมากครับ และ ที่ผ่านมา ผมทำำทุกอย่าง ตามที่แฟนผมขอ แต่เวลาผมเหนื่อยมากๆ ผมชอบมาพักเหนื่อย ใช้เวลาคนเดียวครับ เพราะ วันนึงต้องเจอครอบครัวแฟน (ครอบครัวใหญ่ คนเยอะครับ) ต้องทำธุระให้ทุกอย่างให้ แบบที่ถ้าผมไปทำธุระอื่นอยู่ แฟนผมก็ไม่วานคนในครอบครัวครับ จะรอผมกลับมาแล้วให้ไปทำต่ออย่างเดียว เวลาผมไปทำำธุระให้ กลับมาจะขอพักผ่อน เวลาพ่อแม่ ครอบครัวของแฟนผมไม่อยู่บ้านกัน พอกลับมาบ้านพวกเขา ไม่เห็นผมอยู่กับแฟน เขาก็จะคิด จะว่า ผมไม่อยู่ดูแลลูกเขาตลอด ลูกเขาเป็นผู้หญิงนะ อะไรประมาณนี้ครับ
จนมาวันนี้ล่าสุดครับ ผมก็คุยกับแฟนผมล่วงหน้าไว้ก่อนครับ ผมบอกเขาว่า เขาต้องช่วยเหลือตัวเอง หรือ วานให้คนในครอบครัวช่วยบ้างนะ ถ้าผมต้องไปทำงานในเมือง ในตัวอำเภอ เพื่อหาเงินมาให้ครอบครัว แล้วจะทำยังไง (บ้านแฟนผมอยู่ห่างจากตัวเมือง 90 โลครับ) แฟนผมก็เริ่มพูดไม่พอใจ ขึ้นเสียงใส่ แล้วไล่ผมให้ขึ้นมาข้างบน แล้วก็พูดว่า ที่ผมพูดเผื่อไว้ว่าจะต้องไปทำงาน คือผมกลัวจะต้องได้ดูแลเขา แต่สำหรับผม ผมคิดว่าถ้ามีโอกาสเข้ามา หรือมีงาน ผมก็อยากคว้าไว้ เพราะ ลูกยังเล็กมาก ต้องเผื่ออนาคตด้วย และ อีกอย่าง แฟนผมอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้ทำงานอะไรครับ แฟนผมอยู่กับครอบครัว ถ้าผมไปทำงานหาเงิน เขาอยู่กับครอบครัว เขาก็น่าจะอยู่ได้ครับ
สำหรับผม ลูกไม่ได้เป็นข้ออ้างครับ แต่เป็นลูกคนแรกของผม และร่างกายแกไม่ค่อยแข็งแรง ภูมิคุ้มกันไม่มี เป็นเด็กผ่าคลอดก่อนกำหนด ผมเลยเป็นห่วงมากๆครับ
เพื่อนๆคิดว่าผมควรตัดสินใจยังไง หรือ รับมือยังไงดีครับ
เคยเป็นไหม อยู่บ้านแฟน แบบนี้ผมผิดไหมครับ? (ภาค2)
พอหลังจากเจอครอบครัวฝ่ายผมเสร็จ ผมก็กลับไปอยู่บ้านแฟนที่ต่างจังหวัด หลังจากนั้นพ่อผมโทรมาคุยว่าที่บ้านผมไม่รับแฟนผมคนนี้ เพราะ ดูเป็นคนเอาแต่ใจ และ ฐานะทางบ้านเขา สู้บ้านผมไม่ได้ แต่ผมเป็นคนที่ไม่สนเรื่องพวกนี้ ผมเลยมีปากเสียงกับที่บ้านหลายครั้ง ปกป้องแฟนผม บอกที่บ้านเสมอว่า แฟนผมก็มีมุมที่ดี ไม่ใช่แย่อย่างที่เห็นด้านเดียว จนที่บ้านผมตัดผมออก ให้ไปลองด้วยตัวเอง แต่จะไม่ช่วยเหลืออะไรทั้งนั้น ตราบใดที่ยังคบแฟนคนนี้ ผมก็ยอมโดนตัดออก แล้วผมก็มาอยู่บ้านแฟนที่ต่างจังหวัดครับ
หลังจากนั้นก็กลับเข้ามาปัจจุบันครับ ปัจจุบันผมไม่มีงานทำ เพราะ ย้ายมาอยู่แทบชนบท ซึ่งหางานทำยากมากครับ และ ที่ผ่านมา ผมทำำทุกอย่าง ตามที่แฟนผมขอ แต่เวลาผมเหนื่อยมากๆ ผมชอบมาพักเหนื่อย ใช้เวลาคนเดียวครับ เพราะ วันนึงต้องเจอครอบครัวแฟน (ครอบครัวใหญ่ คนเยอะครับ) ต้องทำธุระให้ทุกอย่างให้ แบบที่ถ้าผมไปทำธุระอื่นอยู่ แฟนผมก็ไม่วานคนในครอบครัวครับ จะรอผมกลับมาแล้วให้ไปทำต่ออย่างเดียว เวลาผมไปทำำธุระให้ กลับมาจะขอพักผ่อน เวลาพ่อแม่ ครอบครัวของแฟนผมไม่อยู่บ้านกัน พอกลับมาบ้านพวกเขา ไม่เห็นผมอยู่กับแฟน เขาก็จะคิด จะว่า ผมไม่อยู่ดูแลลูกเขาตลอด ลูกเขาเป็นผู้หญิงนะ อะไรประมาณนี้ครับ
จนมาวันนี้ล่าสุดครับ ผมก็คุยกับแฟนผมล่วงหน้าไว้ก่อนครับ ผมบอกเขาว่า เขาต้องช่วยเหลือตัวเอง หรือ วานให้คนในครอบครัวช่วยบ้างนะ ถ้าผมต้องไปทำงานในเมือง ในตัวอำเภอ เพื่อหาเงินมาให้ครอบครัว แล้วจะทำยังไง (บ้านแฟนผมอยู่ห่างจากตัวเมือง 90 โลครับ) แฟนผมก็เริ่มพูดไม่พอใจ ขึ้นเสียงใส่ แล้วไล่ผมให้ขึ้นมาข้างบน แล้วก็พูดว่า ที่ผมพูดเผื่อไว้ว่าจะต้องไปทำงาน คือผมกลัวจะต้องได้ดูแลเขา แต่สำหรับผม ผมคิดว่าถ้ามีโอกาสเข้ามา หรือมีงาน ผมก็อยากคว้าไว้ เพราะ ลูกยังเล็กมาก ต้องเผื่ออนาคตด้วย และ อีกอย่าง แฟนผมอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้ทำงานอะไรครับ แฟนผมอยู่กับครอบครัว ถ้าผมไปทำงานหาเงิน เขาอยู่กับครอบครัว เขาก็น่าจะอยู่ได้ครับ
สำหรับผม ลูกไม่ได้เป็นข้ออ้างครับ แต่เป็นลูกคนแรกของผม และร่างกายแกไม่ค่อยแข็งแรง ภูมิคุ้มกันไม่มี เป็นเด็กผ่าคลอดก่อนกำหนด ผมเลยเป็นห่วงมากๆครับ
เพื่อนๆคิดว่าผมควรตัดสินใจยังไง หรือ รับมือยังไงดีครับ