ในชีวิตนี้ไม่เคยเจอความรักดีๆเลย โสดจนชิน ทำไรคนเดียว แต่ลึกๆก็อยากมีรัก วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์ความรักที่ผ่านมา^

สวัสดีครับ ผมอายุ 23 ปี ทำงานเป็นช่างเทคนิคคับ เป็นคนที่ไม่เคยมีดวงเรื่องความรักเลย ไม่เคยมีแฟนเลย จนผมเกือบเป็นโรคกลัวผ.ญ (รักในบางครั้งของผมอาจจะดูไร้สาระหน่อยนะคับ)เริ่มเลยนะครับ รักครั้งแรกของผม เกิดขึ้นเมื่อปี 2020 หรือปีโควิดระบาด ผมได้รู้จักกับ ผ.ญ คนนึง ในแอป วีเจ ผมตามจีบเธอ พิมไปหาเธอทีไร นางพิมพ์กลับมาว่า "จ้า" ตลอด ไม่เคยชวนผมคุยเลย ผมร้องไห้หนักมาก ไม่สบายอีก จน5 เดือน ผมเลย ถอยออกมา และเข้มแข็ง และที่หนักคือ พึ่งรู้ว่า คนนี้มีแฟนอยู่แล้ว คบมา 5-6 ปีแล้ว ผมนี้จุกเลย และรู้สึกว่าตัวเองโง่มาก ที่ไปรักคนมีเจ้าของ เจ็บสุดๆ🥲😔 ต่อคนที่ 2 นะคับ คนที่ 2 นางเป็นวีเจ และเป็นพริตตี้ MC คนนี้ผมก็จีบคล้ายๆ คนก่อน แชทกันก็คล้ายๆ คนก่อน คนนี้ผมตามจีบมา 6 เดือน จนผมท้อ เลยถอยออกมา ต่อเลยนะคับกับคนที่ 3 คนที่ 3 นี่หนักหน่อยคับ นางตกงาน ขายของออนไลน์ แถมโดนแฟนเก่าทำร้ายร่างกาย แต่นางมีพี่สาวคอยช่วยซัฟพอต จนนางได้มาเป็น วีเจ เหมือนกับ 2 คนก่อน และผมก็ได้ฟอลไอจีนาง ดูสตอรี่นาง จนวันนึง มี ผ.ช พานางไปทานอาหารญี่ปุ่นที่พัทยา (อ้อลืมบอก ผมอยู่ระยองคับ^^) และ ผ.ช ก้อจีบนาง ชวนไปดูหนัง ชวนไปห้อง ผมดูสตอรี่นางป๊ปตอนเลิกงาน ผมจุก ลึกลงกลางใจเลย จากนั้นผมก็ลางาน 1 วัน แต่คนนี้ดีหน่อย คือได้เจอกัน ผมสั่งซื้อของที่นางทำ สำหรับคนนี้ ผมใช้เวลา move on  3วัน เร็วป่ะล่ะ😁 จากนั้น 7 เดือนต่อมาเลยคับ กับคนที่ 4 ผมเล่น t.t จนได้เจอ ผ.ญ คนนึง เธอน่ารัก จน พ.ค ปี 65 ผมได้คุยกับนางทางไอจีและได้สารภาพรักกับนาง นางก็ตอบกลับประมาณว่า "ช่วงนี้พี่งานเยอะ พี่ไม่ค่อยมีเวลาให้ใครเลย สัญญาถ้าจะเปิดใจให้ใคร จะเปิดใจให้กับน้องคนแรกเลย" ผมนี่ดีใจมาก คนนี้ทำอาชีพไลฟ์ t.t แบบ เอนเตอเทนคนดู ผมก็ส่งของไปให้นางทุกเดือน เช่น ของกิน ของใช้กระจุกกระจิก และมีจดหมาย กับดอกกุหลาบไปให้ทุกครั้ง แต่หลังๆ คนนี้ผมชวนไปไหน ไปเที่ยว นางชอบพาเพื่อนไปด้วย และกว่าจะตอบแชท ก็เป็น ช.ม จนผมชวนไปเที่ยวรอบ 2 นางบอกผมว่า นางกลัวอ้วน จนผมระแวงว่านางมีคนอื่นไหม จนช่วง ต.ค ผมได้สร้างอีกไอจีนึง แล้วไปฟอลเพื่อนนาง จากนั้นก็ถามเพื่อนนางว่า  "นางมีแฟนยังคับ" เค้าก้อบอกว่า "น่าจะยังไม่มีนะ ทำงานหนักขนาดนี้" จนความแตก ตอนต้น พ.ย นางก็ให้ผมโทรหา จากนั้นก็ทะเลาะกันหนักเลย หลักจากนั้น ผมก้อทำ ทุกวิถีทาง แต่ทำเท่าไหร่ ก้อไม่สำเร็จ จน ม.ค ปี 66 ผมเป็นโรคซึมเศร้า จนหมอที่คลีนึก (ผมไปคลีนิกก่อน จากนั้น ก็ไป รพ) ให้ไปนอนที่ รพเลย เนื่องจากผม อาการหนักมาก  เลยได้นอน รพ 4 วัน 3 คืน ซึ่งพยาบาลยังบอกผมเลยว่า "อายุแค่นี้ เป็นโรคซึมเศร้าแล้วเหรอ" ผมก็มาคิดกลับว่า ใช่ ยังมีคนที่หนักกว่าเราตั้งเยอะ ระหว่างที่ นอน รพ ผม กินกับนอนอย่างเดียว แต่ผมก็พิมพ์หานาง และถ่ายรูปให้ดู จนพ่อผมมารับผมกลับบ้าน และมาอยู่รังสิต 1 สัปดาห์ จนผมอาการดีขึ้นเรื่อยๆ 🥲นี่คือประสบการณ์ความรัก ซึ่งแต่ล่ะคนที่ผ่านมา ผมไม่ได้คบเลยสักคน หลังจากนี้ ผมคงปิดกำแพงหัวใจยาวๆเลยคับ แต่ในบางครั้งเวลาผมไปเที่ยว เวลาผมเห็นคู่รัก ผมอยากมีใครเดินข้างๆบ้าง และอยากมีโมเม้นแบบว่า จับมือ จูงมือ ชวนไปดูหนัง ไปทะเล ไปดูคอนเสิร์ต ใส่เสื้อสีเดียวกัน ถ่ายรูปด้วยกัน ผมนี่แบบอิจฉามาก ยิ่งวาเลนไทน์นี่หนักเลย "สำหรับตอนนี้ ผมคงเป็นโสดยาวๆเลย ทำงาน เก็บเงิน เที่ยว และทำไรคนเดียวจนชิน แต่ลึกๆ ก้ออยากมีรักดีๆ แบบคนอื่นบ้าง ใครที่มาอ่านก็ขอขอบคุณมากนะคับ และใครที่อ่าน ใครที่มีแฟนแล้ว ก็ขอให้รักกันนานๆ จนแต่งงานเลยนะคับ^^ ส่วนใครที่โสดแบบผม ก็ขอให้เจอคนที่ใช่เร็วๆ นะคับ  และผมบอกกับตัวเองเสมอและเชื่อเสมอว่า "สักวัน คนที่ใช่ จะมาเองในเวลาที่เหมาะสม และใช้เวลาซักนิด อดทนหน่อยเพื่อเจอรักแท้"  และคำคมก่อนไปคับ^^ "รักแท้ที่แท้จริง เราสามารถหาได้ด้วยตัวเราเอง เพียงเเต่ใช้เวลาสักนิด อดทนรอรักแท้" ✌🏼✌🏼💔❤️‍🩹❤️
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่