พอดีว่าช่วงนี้ค่อนข้างหนักใจ ถ้าไม่เล่าให้ใครฟังรู้สึกว่าอกจะแตกตาย ยังไงก็อย่าลำคารกันเลยนะครับ

เรื่องของเรื่องคือ...

ผมชอบน้องในที่ทำงานครับ อยู่แผนกใกล้กัน ทำงานด้วยกันเป็นประจำ และไปสังสรร ระหว่างเพื่อนร่วมงานด้วยกันเสมอ

ตัวผมอายุ 35 และน้องเขาอายุ 25 ด้วยความที่ผมเจอเรื่องโหดร้ายระหว่างแฟนเก่า ทำให้ผมโสดยาวมาเกือบ 10 ปี ...(แต่เรื่องโสดยาวไม่ใช่ประเด็น) แต่ประเด็นอยู่ที่ผมกับน้องอายุห่างกัน 10 ปี

น้องเขาเป็นคนที่มีพลังบวกมาก น่ารัก สดใส ร่าเริง อยู่ในวัยที่ยังอยากท่องเที่ยว เปิดหูเปิดตา และยังมีชายหลายคนหมายปอง...ซึ่งผมก็หนึ่งในนั้น

แต่ทว่าชอบไปแล้ว ให้ทำยังไง น้องอยู่ในวัยท่องโลกกว้าง ส่วนผมอยู่ในวัยที่ต้องวางแผนชีวิต ผมมองหาคู่ชีวิตมากกว่า (มั่นคงมากกว่าคนรักหรือแฟน)

ผมยังคิดอยู่ว่า หากจีบน้องเขาไป จะยังไงต่อ...เหมาะไหม? น้องเขาอยากจะยังอิสระอยู่ไหม? ถ้าไปต่อไม่ได้จะทำยังไง? น้องเขาอยากจะเลือกใครที่เหมาะกว่าอยู่หรือเปล่า? จะลำบากเวลาทำงานกันอยู่หรือเปล่า? บางเรื่องมันอาจจะไม่จำเป็น แต่มันสลัดออกจากหัวไม่ได้จริงๆ

ทุกวันนี้ผมพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด แต่...ยิ่งปล่อยไว้นานก็ยิ่งรักมาก...แล้วก็ยิ่งเจ็บซะงั้น และยิ่งเวลาเห็นน้องเขาเฟรนรี่กับผู้ชายคนอื่นก็จะรู้สึกเจ็บ เจ็บเพราะหึงไม่ได้ หรือเพราะอย่างอื่นก็ไม่รู้

แต่ก็รู้สึกว่าน้องเขาจะรู้อยู่เหมือนกันว่าผมรู้สึกยังไง แต่ก็ไม่ได้พูดมันออกมา

ตอนนี้ผมเป็นห่วงความรู้สึก สถานะ และความต้องการของน้องเขามากกว่าหัวใจของผมซะอีก ยังกับรักต้องห้ามเลย

เจ็บไปก่อนแล้วกัน