สวัสดีค่ะ ตามที่เราถามไป มีรายละเอียดเพิ่มเติมนะคะ ช่วยให้คำตอบเราด้วยค่ะ
- แฟนเราอายุ 30 ปี เรียนจบป.โท มีบริษัทเล็กๆของตัวเอง
- เราอายุ 30 ปี เรียนจบป.โท มีธุรกิจเล็กๆของตัวเอง
คบกันมา 5 ปี ไม่เคยทะเลาะเรื่องใหญ่ค่ะ เรากับแฟนไม่อยากเลิกกัน เลยทำตัวน่ารักใส่กันตลอดค่ะชีวิตคู่จึงไม่เคยมีปัญหา
ชีวิตคู่ดูดีใช่ไหมคะ แต่.... แต่ แต่ ครอบครัวแฟนเรารวยค่ะ ใช่ค่ะ เดาไม่ยาก พล็อตเรื่องซ้ำๆ
(ครอบครัวเราไม่ได้มีฐานะอะไรค่ะ ไม่ได้ลำบาก แต่ก็ไม่ได้รวยเท่าบ้านแฟน)
บ้านแฟนไม่ชอบเรา.. ยังไม่เคยเจอหน้านะคะ แต่เขาไม่ชอบเรา เราว่าเขามีเหตุผลและเราก็เข้าใจครอบครัวแฟน (น่าจะเรื่องฐานะและห่วงว่าเราจะเกาะลูกชายเขา ทำลูกชายเขาลำบาก แต่เรื่องนี้ไม่มีแน่นอนค่ะ หาเงินเองได้ แถมเลี้ยงผช.ด้วยค่ะ เรามันสายเปย์ / หรือห่วงว่าลูกชายจะทิ้งทุกอย่างมาอยู่กับเรา อันนี้ก็ไม่แน่นอนค่ะ เพราะเราต่างก็จัดลำดับความสำคัญ และทำงานของตัวเอง / แต่ไม่ว่าจะกังวลเรื่องอะไร เราไม่เคยรู้เหตุผลที่แท้จริงเลยค่ะ) เรากับแฟนเลยพยายามพิสูจน์ตัวเองค่ะ ตลอดระยะเวลา 5 ปี เรากับแฟนเจอกันแบบนับครั้งได้ เราไปเที่ยวค้างต่างจังหวัดปีละครั้ง ดูหนังปีละเรื่อง เราอยู่ในจุดของเรา เขาก็ทำหน้าที่ของเขา แต่เราก็เรียกร้องนะคะ งอแงบ้าง แต่ก็น้อยค่ะเพราะเราก็โฟกัสชีวิตตัวเองด้วย แต่เราว่ามันคงไม่พอ..
ทีนี้ คนที่หนักใจมากที่สุดคือคนกลางค่ะ แฟนเรานี่แหละ เครียดมากเลย อยากแต่งงาน ยิ่งการเงินเราพร้อมทั้งคู่เขาก็ยิ่งอยากมีลูก สร้างอนาคต สร้างครอบครัวของตัวเอง... เรารู้ค่ะว่าเขาไม่อยากทิ้งเรา เขาเองก็พยายามทำหน้าที่ลูกที่ดี ช่วยดูแลจัดการธุรกิจครอบครัว พยายามสนับสนุนเราให้เราก้าวหน้า ครั้นเราจะทิ้งเขา แม้เหตุผลจะหวังว่าเขาจะหลุดพ้นจากเรื่องทุกข์นี้สักที แต่เขาก็ไม่ปล่อยมือเราเลยค่ะ เราเองก็ยิ่งอยากจับมือเขาแน่นขึ้น แต่ใจเรามันทุกข์ไปแล้ว (สะสมมาตลอด 5 ปี)
เราจัดการกับความรู้สึกเราไม่ได้เลยค่ะ ขอคำแนะนำหน่อยนะคะว่าเราควรจะทำอย่างไรดีคะ วางตัวอย่างไรดี หรือพูดให้กำลังใจแฟนอย่างไรได้บ้างคะ
ครอบครัวแฟนไม่ชอบเรา แต่เราไม่เลิกกันแน่นอน จับมือให้ผ่านเรื่องนี้กันไปอย่างไรดีคะ
- แฟนเราอายุ 30 ปี เรียนจบป.โท มีบริษัทเล็กๆของตัวเอง
- เราอายุ 30 ปี เรียนจบป.โท มีธุรกิจเล็กๆของตัวเอง
คบกันมา 5 ปี ไม่เคยทะเลาะเรื่องใหญ่ค่ะ เรากับแฟนไม่อยากเลิกกัน เลยทำตัวน่ารักใส่กันตลอดค่ะชีวิตคู่จึงไม่เคยมีปัญหา
ชีวิตคู่ดูดีใช่ไหมคะ แต่.... แต่ แต่ ครอบครัวแฟนเรารวยค่ะ ใช่ค่ะ เดาไม่ยาก พล็อตเรื่องซ้ำๆ
(ครอบครัวเราไม่ได้มีฐานะอะไรค่ะ ไม่ได้ลำบาก แต่ก็ไม่ได้รวยเท่าบ้านแฟน)
บ้านแฟนไม่ชอบเรา.. ยังไม่เคยเจอหน้านะคะ แต่เขาไม่ชอบเรา เราว่าเขามีเหตุผลและเราก็เข้าใจครอบครัวแฟน (น่าจะเรื่องฐานะและห่วงว่าเราจะเกาะลูกชายเขา ทำลูกชายเขาลำบาก แต่เรื่องนี้ไม่มีแน่นอนค่ะ หาเงินเองได้ แถมเลี้ยงผช.ด้วยค่ะ เรามันสายเปย์ / หรือห่วงว่าลูกชายจะทิ้งทุกอย่างมาอยู่กับเรา อันนี้ก็ไม่แน่นอนค่ะ เพราะเราต่างก็จัดลำดับความสำคัญ และทำงานของตัวเอง / แต่ไม่ว่าจะกังวลเรื่องอะไร เราไม่เคยรู้เหตุผลที่แท้จริงเลยค่ะ) เรากับแฟนเลยพยายามพิสูจน์ตัวเองค่ะ ตลอดระยะเวลา 5 ปี เรากับแฟนเจอกันแบบนับครั้งได้ เราไปเที่ยวค้างต่างจังหวัดปีละครั้ง ดูหนังปีละเรื่อง เราอยู่ในจุดของเรา เขาก็ทำหน้าที่ของเขา แต่เราก็เรียกร้องนะคะ งอแงบ้าง แต่ก็น้อยค่ะเพราะเราก็โฟกัสชีวิตตัวเองด้วย แต่เราว่ามันคงไม่พอ..
ทีนี้ คนที่หนักใจมากที่สุดคือคนกลางค่ะ แฟนเรานี่แหละ เครียดมากเลย อยากแต่งงาน ยิ่งการเงินเราพร้อมทั้งคู่เขาก็ยิ่งอยากมีลูก สร้างอนาคต สร้างครอบครัวของตัวเอง... เรารู้ค่ะว่าเขาไม่อยากทิ้งเรา เขาเองก็พยายามทำหน้าที่ลูกที่ดี ช่วยดูแลจัดการธุรกิจครอบครัว พยายามสนับสนุนเราให้เราก้าวหน้า ครั้นเราจะทิ้งเขา แม้เหตุผลจะหวังว่าเขาจะหลุดพ้นจากเรื่องทุกข์นี้สักที แต่เขาก็ไม่ปล่อยมือเราเลยค่ะ เราเองก็ยิ่งอยากจับมือเขาแน่นขึ้น แต่ใจเรามันทุกข์ไปแล้ว (สะสมมาตลอด 5 ปี)
เราจัดการกับความรู้สึกเราไม่ได้เลยค่ะ ขอคำแนะนำหน่อยนะคะว่าเราควรจะทำอย่างไรดีคะ วางตัวอย่างไรดี หรือพูดให้กำลังใจแฟนอย่างไรได้บ้างคะ