คือผมเป็นแบบนั้นจริงๆ นะครับ อาจจะมีความเป็นอินโทรเวิร์ตหน่อยๆ นะครับ แต่ประเด็นคือ เวลาเข้าสังคมมนุษย์ทุกครั้ง จะต้องปั้นหน้า ใส่หัวโขน คงภาพลักษณ์ หรือแอ็คอะไรก็แล้วแต่ให้ตัวเองดูดี วางตัวมีมารยาท ซึ่งมนุษย์เป็นสัตว์สังคมอันนี้เข้าใจครับ ผมก็ทำเหมือนปกติทั่วไป
แต่ในใจลึกๆ แล้ว ผมขี้เกียจแอ็คติ้งวางตัวมากครับ ไม่ใช่ขี้เก็กนะครับ แต่คือต้องวางตัวให้เป็นคนมีมารยาทตลอดวเลา
เอาเรื่องใกล้ตัวง่ายๆ เลยครับ คือ ผมไม่ค่อยชอบไปกินข้าวกับใครเท่าไหร่ถ้าแบบว่าไม่จำเป็นจริงๆ ต่อให้อาหารหรูอร่อยเลี้ยงฟรีก็ตามครับ อย่างเพื่อนที่ทำงานหรือญาติหรือเพื่อนที่ไม่ได้สนิท หรือ ออกไปกินข้าวนอกบ้านตามร้านอาหารเท่าไหร่ครับ เราต้องแอ็คติ้งมารยาทตลอดเวลาครับ ซึ่งก็ต้องทำ มันเป็นมารยาททางสังคมปกติที่ผมจะต้องทำตัวกลมกลืน
อย่างเวลาผมกินข้าวอยู่ที่ห้องคนเดียวผมชอบกินแบบมูมมามครับ สะหวาปาม อ้าปากกว้างๆ ตักล้นช้อน ยัดเข้าปาก กินข้าวเคี้ยวเสียงดังแจ๊บๆๆๆๆ มันรู้สึกอร่อยสะใจ ยิ่งมาม่า ก๋วยเตี๋ยว ต้องฉูดดังๆ มันถึงจะสาแก่ใจความอร่อยครับ บางทีก็กินข้าวในกะละมัง หรือในหม้อ เพื่อนๆ เคยเห็นพระธุดงที่ฉันอาหารในบาตรเดียวรวมอาหารไว้ด้วยกันใช่ไหมครับ
ฟิวผมจะประมาณนั้นครับใส่รวมๆ แล้วโซ้ยเอา แต่ไม่ได้สำรวมแบบพระนะครับ คือใครเห็นสภาพผมตอนกินข้าวคนเดียวบอกได้เลยว่าผมกินแบบอาจจะตะกละมูมมามภาพแบบนั้นไปเลยครับ พอกินเสร็จต้องเรอ ออกมาดังๆ ครับมันสาแก่ใจดีครับ
แต่ถ้าไปกินกับคนอื่นทำแบบนั้นไม่ได้แน่นอน เวลาเคี้ยวก็ต้องกินคำเล็กๆ ค่อยๆเคี้ยว อย่าเคี้ยวเสียงดัง คุมโทนเสียงการเคี้ยวไม่ให้มีเสียง อ้าปากกว้างไม่ได้ อย่าให้เห็นอาหารที่เคี้ยวในปากมันจะน่าเกลียด ให้ก้มหน้าเคี้ยวเล็กน้อย หมุบหมิบในปากเอาครับ เวลาดื่มน้ำก็ต้องจิบๆ เอา แต่ถ้าอยู่บ้าน น้ำขวดลิตรเปิดฝากรอกใส่ปากดัง อ่อกๆๆๆๆ เลยครับ ไม่ต้องใส่แก้ว ย้ำนะครับต้องอยุ่บ้านส่วนตัวคนเดียวถึงทำแบบนี้ได้นะครับ แม้แต่อยู่กับเมียผมก็ต้องมีมารยาท เพราะผมไปทำงานต่างจังหวัด จะอยู่หอคนเดียวครับ แต่กลับมาคอนโดอยู่กับเมียก็ต้องกินแบบมีมารยาทครับ เมียผมไม่ให้เคี้ยวข้าวเสียงดัง และห้ามไม่ให้ผมกินแบบสะบัดไม่งั้นมันจะเลอะเทอะเป็นจุดๆดวงๆ ตามโต๊ะครับ แม้แต่กินข้าวกับเมียผมก็ต้องวางตัวให้มีมารยาทในการกินข้าวครับ แต่ดีหน่อยที่นางไม่ว่าอะไรเรื่องดื่มน้ำจากขวดเดียวกันครับ แต่กินข้าวเสียงดังนี่ไม่ได้นะครับ เสียมารยาท เพราะนางบอกว่าเดี๋ยวติดเป็นนิสัยเวลาไปกินกับคนหมู่มาก อันนี้ก็จริงของนางบอกนะครับ
แต่ถ้าผมกลับมาทำงานอยู่หอพักคนเดียวธาตุแท้ถึงจะออกครับ กินแบบมูมมามครับ อยู่คนเดียวไม่ต้องวางตัว ไม่ต้องใส่หัวโขน เป็นตัวของตัวเองสุดๆ ครับ
แล้วเพื่อนๆ ชอบกินข้าวคนเดียวไหมครับ?
เพื่อนๆ ชอบกินข้าว เพียงลำพังเหมือนผมไหมครับ เพราะไม่ต้องแอ๊ควางตัวมาก จะกินมูมมามยังไงก็ได้ รู้สึกฟรีดอมกว่าครับ
คือผมเป็นแบบนั้นจริงๆ นะครับ อาจจะมีความเป็นอินโทรเวิร์ตหน่อยๆ นะครับ แต่ประเด็นคือ เวลาเข้าสังคมมนุษย์ทุกครั้ง จะต้องปั้นหน้า ใส่หัวโขน คงภาพลักษณ์ หรือแอ็คอะไรก็แล้วแต่ให้ตัวเองดูดี วางตัวมีมารยาท ซึ่งมนุษย์เป็นสัตว์สังคมอันนี้เข้าใจครับ ผมก็ทำเหมือนปกติทั่วไป
แต่ในใจลึกๆ แล้ว ผมขี้เกียจแอ็คติ้งวางตัวมากครับ ไม่ใช่ขี้เก็กนะครับ แต่คือต้องวางตัวให้เป็นคนมีมารยาทตลอดวเลา
เอาเรื่องใกล้ตัวง่ายๆ เลยครับ คือ ผมไม่ค่อยชอบไปกินข้าวกับใครเท่าไหร่ถ้าแบบว่าไม่จำเป็นจริงๆ ต่อให้อาหารหรูอร่อยเลี้ยงฟรีก็ตามครับ อย่างเพื่อนที่ทำงานหรือญาติหรือเพื่อนที่ไม่ได้สนิท หรือ ออกไปกินข้าวนอกบ้านตามร้านอาหารเท่าไหร่ครับ เราต้องแอ็คติ้งมารยาทตลอดเวลาครับ ซึ่งก็ต้องทำ มันเป็นมารยาททางสังคมปกติที่ผมจะต้องทำตัวกลมกลืน
อย่างเวลาผมกินข้าวอยู่ที่ห้องคนเดียวผมชอบกินแบบมูมมามครับ สะหวาปาม อ้าปากกว้างๆ ตักล้นช้อน ยัดเข้าปาก กินข้าวเคี้ยวเสียงดังแจ๊บๆๆๆๆ มันรู้สึกอร่อยสะใจ ยิ่งมาม่า ก๋วยเตี๋ยว ต้องฉูดดังๆ มันถึงจะสาแก่ใจความอร่อยครับ บางทีก็กินข้าวในกะละมัง หรือในหม้อ เพื่อนๆ เคยเห็นพระธุดงที่ฉันอาหารในบาตรเดียวรวมอาหารไว้ด้วยกันใช่ไหมครับ
ฟิวผมจะประมาณนั้นครับใส่รวมๆ แล้วโซ้ยเอา แต่ไม่ได้สำรวมแบบพระนะครับ คือใครเห็นสภาพผมตอนกินข้าวคนเดียวบอกได้เลยว่าผมกินแบบอาจจะตะกละมูมมามภาพแบบนั้นไปเลยครับ พอกินเสร็จต้องเรอ ออกมาดังๆ ครับมันสาแก่ใจดีครับ
แต่ถ้าไปกินกับคนอื่นทำแบบนั้นไม่ได้แน่นอน เวลาเคี้ยวก็ต้องกินคำเล็กๆ ค่อยๆเคี้ยว อย่าเคี้ยวเสียงดัง คุมโทนเสียงการเคี้ยวไม่ให้มีเสียง อ้าปากกว้างไม่ได้ อย่าให้เห็นอาหารที่เคี้ยวในปากมันจะน่าเกลียด ให้ก้มหน้าเคี้ยวเล็กน้อย หมุบหมิบในปากเอาครับ เวลาดื่มน้ำก็ต้องจิบๆ เอา แต่ถ้าอยู่บ้าน น้ำขวดลิตรเปิดฝากรอกใส่ปากดัง อ่อกๆๆๆๆ เลยครับ ไม่ต้องใส่แก้ว ย้ำนะครับต้องอยุ่บ้านส่วนตัวคนเดียวถึงทำแบบนี้ได้นะครับ แม้แต่อยู่กับเมียผมก็ต้องมีมารยาท เพราะผมไปทำงานต่างจังหวัด จะอยู่หอคนเดียวครับ แต่กลับมาคอนโดอยู่กับเมียก็ต้องกินแบบมีมารยาทครับ เมียผมไม่ให้เคี้ยวข้าวเสียงดัง และห้ามไม่ให้ผมกินแบบสะบัดไม่งั้นมันจะเลอะเทอะเป็นจุดๆดวงๆ ตามโต๊ะครับ แม้แต่กินข้าวกับเมียผมก็ต้องวางตัวให้มีมารยาทในการกินข้าวครับ แต่ดีหน่อยที่นางไม่ว่าอะไรเรื่องดื่มน้ำจากขวดเดียวกันครับ แต่กินข้าวเสียงดังนี่ไม่ได้นะครับ เสียมารยาท เพราะนางบอกว่าเดี๋ยวติดเป็นนิสัยเวลาไปกินกับคนหมู่มาก อันนี้ก็จริงของนางบอกนะครับ
แต่ถ้าผมกลับมาทำงานอยู่หอพักคนเดียวธาตุแท้ถึงจะออกครับ กินแบบมูมมามครับ อยู่คนเดียวไม่ต้องวางตัว ไม่ต้องใส่หัวโขน เป็นตัวของตัวเองสุดๆ ครับ
แล้วเพื่อนๆ ชอบกินข้าวคนเดียวไหมครับ?