จำได้ว่าเคยติดเรื่องเล่าเพื่อน ๆ เอาไว้ที่ไหนสักแห่ง น่าจะใน Pantip นี่แหละ แต่ถึงจะจำผิดไปก็ไม่เป็นไร เพราะอยากจะเล่าให้ฟังอยู่ดี ครั้งนี้ยังคงเป็นเรื่องราวที่เชื่อมโยงกับความเชื่อความศรัทธาของเราเอง ย้ำกันอีกครั้ง เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นความเชื่อและความรู้สึกส่วนตัวล้วน ๆ ใครไม่ใช่สายนี้ผ่านไปก่อนได้เลยจร้าาาาาาา...



เรื่องมีอยู่ว่า.. ผ่านมาไม่นานเท่าไร เราต้องเดินทางขึ้นเหนือซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไร เพราะเดินทางไกลเป็นประจำอยู่แล้ว รอบนี้จุดหมายปลายทางอยู่ที่เชียงราย เราก็ออกจากกรุงเทพตอนประมาณเที่ยงคืนกว่า ด้วยว่าไม่ชอบขับรถตอนกลางวัน รถมันเยอะ แดดก็ร้อน สู้ถนนหนทางช่วงกลางคืนที่แสนเงียบสงบไม่ได้เลย เมื่อยตรงไหนก็จอด อยากกินอะไรก็แวะ ไปแบบโน๊งเหน่งโน๊งแกละไม่รีบไม่ร้อน
.
ทีนี้พอรุ่งสางเราก็จะเข้าสู่เขตจังหวัดลำปาง แต่ยังไม่ทันถึงตัวเมืองดี ข้างทางยังเป็นต้นไม้ใบหญ้าอยู่เลย ตอนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่าง่วงหรืออะไรนะ ขับไปแบบชิลเวอร์.. แต่แล้วรถก็เสียหลักแล้วเหวี่ยงแรงชนิดที่เราก็ไม่รู้ว่ามันเหวี่ยงท่าไหนเลย จำได้แค่รถวิ่งชิดขอบเลนขวาเหมือนจะตกไปข้างทาง อินี่ก็ตกใจหักพวงมาลัยไปซ้าย (เตือนน้อง ๆ โปรดมีสติมากกว่าอิชั้น แนะนำให้ถอนคันเร่งแล้วค่อย ๆ เบรกก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น) ส่วนฉันนั้นสติหลุด รู้ตัวอีกทีกระจกหน้ารถถูกปกคลุมด้วยใบไม้จนมิด ด้านข้าง ด้านหลังคือต้นไม้ ถึงกับต้องเปิดแมพดูว่านี่เราอยู่ตรงไหน..
.
พบว่ารถพุ่งลงข้างทางแล้วมุดเข้าป่าไปไกลทีเดียว โชคดีมากที่ไม่มีใครเป็นอะไรเลย รอยขีดข่วนสักนิดก็ไม่มี ปัญหามีแค่จะออกจากรถได้ยังไงและต้องไปทางไหน ก็พยายามงัดตัวเองออกทางประตูหลัง ด้วยว่าประตูหน้าเปิดไม่ได้ทั้งสองข้าง หลุดมาได้ก็ลุยป่าออกมาอีกเล็กน้อย เจอชาวบ้านมายืนรอละ 2-3 คน เขาก็ช่วยเหลือเรียกหน่วยกู้ภัยต่าง ๆ ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ


ตอนนั้นเราก็อุ่นใจที่ว่าไม่มีใครเป็นอะไร ทั้งในรถและบนท้องถนน แต่ปัญหาต่อมาคือรถที่เหมือนจะพังยับ เราจะแก้ปัญหายังไง แน่นอนว่าจะต้องส่งซ่อม ทีนี้ประกันจะตีเป็นเคสไหน ถ้าซ่อมก็คงเสียเวลานานและมีค่าใช้จ่ายเพิ่มไม่น้อย แต่ถ้าเสียรุนแรงจนเข้าเงื่อนไขอาจได้เป็นเงินชดเชยแทน ตรงนี้เงื่อนไขของประกันเราเองอาจอธิบายได้ไม่ถูกต้องนัก แต่ผลลัพธ์ก็มีได้ 2 ทางประมาณนี้แหละ
.

.
ทีนี้สภาพรถมันยังก้ำกึ่งว่าจะออกหน้าไหน สิ่งที่ฉันทำเป็นอันดับแรกคือนึกถึงพระธาตุจ้าาาาา... แหม่ สมกับเป็นสายมู ยังไม่โทรหาใครส่งจิตถึงองค์พระธาตุก่อนเลย แล้วอธิษฐานว่า..
.
"ขอให้ประกันจ่ายเงินชดเชย แทนการซ่อมใหญ่ด้วยเถิด"
.
พวกเธอคิดว่าผลเป็นยังไง ฉันนอนก่ายหน้าผากที่โรงแรมในลำปางอยู่ แล้วนั่งรถทัวร์กลับกรุงเทพเลยไม่ได้ขึ้นเชียงรายต่อ ส่วนรถเขาก็ลากไปอู่ที่ลำปางนั่นแหละ รอประกันมาประเมินผล ผ่านไป 3-4 วัน ฉันได้รับข่าวดีว่าประกันตีเป็นเงินชดเชยให้ ฉันเลยไม่ต้องเสียค่าซ่อมรถเพิ่ม เอาเงินนั้นไปโปะรถเก่าให้หมดได้ พร้อมเพิ่มเงินเล็กน้อยถอยรถคันใหม่ได้อีก บร๊ะ!!! นี่ไม่ได้โม้เลย จากวิกฤติกลายเป็นโชคดีเฉย พอออกรถใหม่เลยวิ่งไปด่านซ้ายถวายต้นผึ้งทันที
.

.
ก็แน่นอนว่าติดต่อน้องเบลล์คนดีคนเดิม ตอนโทรไปสั่งต้นผึ้งก็ยังไม่ได้เล่าอะไร น้องยังย้อนถามเลยว่า.. เหมือนพี่พึ่งมาถวายไปไม่ใช่เหรอ ได้แต่บอกน้องไปสั้น ๆ ว่าเดี๋ยวเจอหน้าแล้วพี่จะเล่าให้ฟัง
.
ถ้าใครเคยอ่านกระทู้ของเรามาบ้าง ก็จะรู้จักน้องเบลล์เป็นอย่างดีอยู่แล้ว น้องคอยจัดการดูแลเรื่องถวายต้นผึ้งแด่องค์พระธาตุศรีสองรักให้เรามาตลอด น้องดูแลดี ทำงานประณีต และที่สำคัญคือตรงต่อเวลา เรายกเครดิตให้น้องเลย ส่วนการถวายรอบนี้ขอให้ภาพเล่าเรื่องไปเลยจ่ะ
.

.

.

.
วันที่เราไปถวายก็ยังคงเห็นบรรยากาศแบบเดิม ๆ นั่นคือมีต้นผึ้งมารอคิวถวายแบบนับไม่ถ้วน ตั้งแต่เราเข้าสู่เขตพระธาตุกระทั่งเดินออก ก็มีต้นผึ้งเวียนมาไม่ขาดสายเลย มากบ้างน้อยบ้างสลับกันไป
.

.
โชคดีมากที่ได้เจอพ่อแสนคำบุญยออีก ส่วนตัวฉันรู้สึกถูกชะตากับท่านนะ ท่านใจดี คุยสนุก แล้วก็เป็นกันเอง ถามอะไรก็ตอบได้หมดเลย จะหาว่าฉันอวยก็ได้นะจ๊ะ ฉันพร้อมออกตัวแรงเลยจ้าาาา
.

.
อยากให้ดูใกล้ ๆ ว่างานจากน้องเบลล์นี่สวยจริงอะไรจริง ดอกไม้ปลายยอดก็แน่นและสดดี เราสายมูอะนะ ก็อยากถวายของที่สวยงามและดีที่สุดนั่นแหละ เพราะหวังว่าจะได้รับพรแบบเต็มเม็ดเต็มหน่วยไง 
.

.
ก็อยากจะห้ามกับเขาสักครั้งเหมือนกัน แต่เกิดเป็นหญิงทำไม่ได้นะ เขาอนุญาตให้แต่ผู้ชายเข้าไปในเขตพระธาตุ ไอ้เรามาคนเดียวก็ว้าวุ่นเลย พ่อแสนเลยยกเข้าไปเรียงให้ทั้งหมด
.

.

.

.
เสร็จแล้วก็ไหว้พระขอพร ก่อนจะนั่งเม้ากับน้องเบลล์ถึงเรื่องระทึกใจเล็กน้อย เอ็นดูน้องที่ฟังไปลุ้นไปเหมือนประสบเหตุด้วยกัน ปิดท้ายน้องจับมือแล้วบอกว่าลูกผึ้งลูกเทียนจะแคล้วคลาดจากเรื่องไม่ดีค่ะพี่.. เอาจริงนะ เราว่าเราเคยได้ยินคำนี้มาก่อนแต่จำไม่ได้แล้ว เลยไปหาข้อมูลมาฝาก
.
เกร็ดความรู้
"ลูกผึ้งลูกเทียน" คำที่ใช้เรียกคนที่เคารพบูชาองค์พระธาตุศรีสองรัก ส่วนใหญ่ก็จะเรียกคนในพื้นที่ซึ่งเขานับถือองค์พระธาตุกันมานาน
.
เราเดินทางมาถึงพระธาตุตั้งแต่เช้า เวลาผ่านไปราว 2 ชั่วโมงก็เห็นว่าสมควรแก่เวลา ไม่อยากจะรบกวนน้องเบลล์นานเกินไปด้วย แต่สายมูอย่างเราจะกลับเลยก็ใช่ที่ ต้องแวะเซี่ยงเซียมซีกันสักนิดดดดดด
.

.
ไม่บอกหรอกว่าได้เลขอะไร บอกได้แค่ ดีย์!!!! เหลือเกิน 
สบายใจแล้วก็ออกไปหา "ตำน้ำผักสะทอน" กินได้ ถ้ามาด่านซ้ายแล้วไม่ได้ลองเมนูนี้เท่ากับมาไม่ถึงนะจ๊ะ ใครมาแล้วจงไปตำจ้าาาาา
.
และไหน ๆ ก็ขออนุญาตเอารูปพ่อแสนมาลงแล้ว ก็ขอบอกต่อเพื่อน ๆ สายมูที่สนใจไว้ตรงนี้เลยแล้วกัน หากจะมาขอพร แก้บน หรืออะไรก็ตาม ให้ติดต่อพ่อแสนไปเลย ไม่รู้จะทำยังไงก็เล่าให้ท่านฟัง เดี๋ยวท่านแนะนำให้เอง โทรไปคุยล่วงหน้านะ ด้วยว่ามีช่วงที่ถวายไม่ได้อยู่ จะได้ไม่เสียเวลากันจ้า

อันนี้น้องเบลล์บอกมาว่าติดต่อพ่อแสนโดยตรงก็สะดวกรวดเร็วดี เผื่อท่านจะแนะนำอะไรให้ได้ แต่ถ้าเคอะเขิลก็ไม่เป็นไร ติดต่อผ่านน้องเบลล์ก็ได้นะ น้องน่ารักและดูแลดีเสมอ โทรไปเลยที่ 
096-225-5397 น้องเบลล์

สะดวกทางไหนก็เลือกได้เลย..
ออกตัวก่อนว่าที่พูดถึงน้องเบลล์บ่อย ๆ นี่ไม่ได้ค่าคอมอะไรเลย แค่เราติดต่อกับน้องตลอดเลยไม่รู้ว่าบริการของที่อื่นเป็นยังไงอะนะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นจะสั่งจองกับพ่อแสนคนไหนก็ได้นะ มีหลายคนอยู่จ้า


ส่วนเราคงต้องขอจบโพสต์ไว้เพียงเท่านี้ คราวหน้าจะมีอะไรมาเม้าท์อีก.. เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที ขอให้ความโชคดีจงอยู่คู่กับทุกคนนะ บรัยจ้า