สวัสดีค่ะ เราชอบคนนึงมาก ก่อนหน้านี้ชอบเขามาน่าจะเกือบปีได้ แต่มันเป็นความรู้สึกที่มีความสุขที่ใกล้เขา ดีใจหรือยิ้มตามเขาถ้าเขามีความสุข ชื่นชมและภูมิใจในตัวเขามากๆๆ และเราก็เป็นห่วงเขามากๆด้วย แต่ช่วงนั้นมันเป็นช่วงที่ลังเลใจ ไม่แน่ใจตัวเองว่าเราชอบหรือรักเขา
จนช่วงปลายปีเราเริ่มรู้สึกกับเขามากขึ้น เพราะรู้ว่าใกล้แล้วที่จะไม่เจอกันอีกนาน เราเลยแสดงความชัดเจนใส่เขามากขึ้นเพื่อเขาอาจจะชอบเรากลับ แต่เราบอกก่อนนะว่าเราพึ่งแสดงให้เขาเห็นได้ชัดเจนจริงๆว่าชอบเขาหลังจากปิดเก็บไว้มานาน ละพึ่งมาแสดงให้เขารับรู้ประมาณเดือนเดียวเองค่ะ
พอเขารู้เขากลับบอกว่ารู้สึกดีที่มีคนชอบเขา แต่เขาไม่ได้ชอบเรา ในส่วนนี้คือเราไม่รู้ว่าที่เขาพูดแบบนี้เพราะเราพึ่งจะจีบเขา ทำให้ควาทรู้สึกเขายังไม่ชัดเจนป่าว เหมือนทุกอย่างต้องใช้เวลา มันผิดที่เราพึ่งจะแสดงออกตอนที่เขาจะไปแล้วแค่เดือนเดียวเอง ทำให้เราสองคนใช้เวลาร่วมกันไม่มาก
ตอนนั้นเราเสียใจนะที่เราชอบเขามากไป เราก็พยายามคิดว่ามันอาจจะเป็นเราเริ่มจาก100 เขาเริ่มจาก0 เราก็พยายามตัดใจแต่ทำไม่ได้ แต่เรากลับไปเทคแคร์เขามากขึ้น ใส่ใจว่าเขาชอบอะไร คอยซื้อดอกไม้ ขนมอร่อยๆไว้ใต้หอเขา ที่เราทำแบบนี้ไม่ได้หวังให้เขาเอาอะไรให้เรากลับเลย แต่เรารู้สึกแฮปปี้มากๆที่เขาได้รับของจากเรา เราทำไปเรื่อยๆก็เหมือนเขามีใจให้อยู่นะ เรารับรู้แต่ก็ไม่มากเท่าความรู้สึกเรา เขาเคยบอกอยู่ว่ายังไม่อยากมีใครแต่อนาคตเขาบอกไม่แน่ บอกก่อนว่าเราตามจีบเขาแบบไม่พูดคุยผ่านแชทกันเลย เพราะรู้สึกว่าส่วนตัวเขาเป็นโลกส่วนตัวสูง กำแพงสูงมาก การที่เราจะเข้าหาคงไม่ใช่การที่จะพิมคุยแน่นอน
พอวันสุดท้ายที่จะได้เจอเขาก่อนที่เขาจะไปเรียนที่จีนเราต้องห่างกัน8เดือนได้ เราได้ชวนเขาไปเขื่อน เปิดอกคุยกัน คำแรกที่เขาพูดกับเราคือ ไม่ต้องรอนะ ตอนนั้นเราแบบจุกมากเขาบอกด้วยระยะทางและเวลา เราอาจจะเลิกชอบเขาก็ได้ และเรารู้อยู่แล้วว่าความรู้สึกเรามันมากกว่าเขาที่จะรู้สึกกับเราจริงๆ เราเลยยืนยันไปว่าไม่เป็นไร เราปล่อยให้เขาลืมเราได้ แต่เราจะรู้สึกแบบนี้ไปเรื่อยๆ ถ้าวันไหนเราเลิกรู้สึกได้ก็จะดี แต่ถ้าวันไหนทำไม่ได้เราจะไม่ฝืน แล้วเราจะกลับมาจีบเขาใหม่อีกครั้งใน8เดือนข้างหน้า
พอแยกย้ายเรากะว่าจะไม่ทักหาเขาอีก แต่เขากลับทักมาว่ากลับบ้านยัง ปกติเขาจะไม่ทักหาเราเลย ไม่รู้ว่าเขาคิดถึงเราไหม เราก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง และเขาก็พูดให้เหมือนมีความหวัง ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคต บางทีเขาอาจจะชอบเรามากขึ้น หรือไม่เลยก็ได้
ก่อนจากเราได้ให้สร้อยข้อมือเขา เราขอให้เขาใส่ตลอด เขาบอกว่าถ้าวันไหนที่เขารู้สึกกับคนอื่นเขาขอถอดสร้อยนี้ออก เราก็โอเครและดีใจที่เรารับปากว่าจะใส่ตลอด จากนั้นเราก็แยกย้ายกัน โดยที่ไม่ติดต่ออะไรกันเลย เพราะเราเป็นคนบอกเขาเองว่าจะปล่อยเขาไปใช้ชีวิตก่อน แล้วค่อยมาเจอกัน
#มีเรื่องที่อยากปรึกษาค่ะเราบอกว่าสร้อยเส้นนี้เป็นตัวแทนความคิดถึงของเรา เขาเลยบอกว่างั้นสร้อยเส้นนี้มันได้ทำงานเต็มที่ละนะ แบบนี้หมายความว่าไงคะ
#อยากปรึกษาว่า เราชอบหรือรักเขามากขนาดนี้ ที่ต้องจากกันโดย no contact ตลอด8เดือน แน่นอนว่าใจเขาลืมเราแน่นอน แต่ใจเราจะเลิกรู้สึกกับเขาไหมคะ ทั้งๆที่พยายามบอกตัวเองว่าจะรอ แล้วเริ่มความสัมพันธ์ใหม่กับเขาตอนเขากลับมา ทุกคนว่ามันมีโอกาสเป็นไปได้ไหมที่เราจะรอไหว และรอแล้วเขาจะกลับมาชอบเรามากกว่าตอนแรก
ปล.ใครที่มีทริค ช่วยให้ครส.เรากับเขาไม่จางหายบ้างไหมคะ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้น เป็นประสบการณ์รักแรก เราอาจจะไม่รู้จะทำตัวยังไงคะ🥲
ขอปรึกษาเรื่องหัวใจด่วนๆเลยค่ะ
จนช่วงปลายปีเราเริ่มรู้สึกกับเขามากขึ้น เพราะรู้ว่าใกล้แล้วที่จะไม่เจอกันอีกนาน เราเลยแสดงความชัดเจนใส่เขามากขึ้นเพื่อเขาอาจจะชอบเรากลับ แต่เราบอกก่อนนะว่าเราพึ่งแสดงให้เขาเห็นได้ชัดเจนจริงๆว่าชอบเขาหลังจากปิดเก็บไว้มานาน ละพึ่งมาแสดงให้เขารับรู้ประมาณเดือนเดียวเองค่ะ
พอเขารู้เขากลับบอกว่ารู้สึกดีที่มีคนชอบเขา แต่เขาไม่ได้ชอบเรา ในส่วนนี้คือเราไม่รู้ว่าที่เขาพูดแบบนี้เพราะเราพึ่งจะจีบเขา ทำให้ควาทรู้สึกเขายังไม่ชัดเจนป่าว เหมือนทุกอย่างต้องใช้เวลา มันผิดที่เราพึ่งจะแสดงออกตอนที่เขาจะไปแล้วแค่เดือนเดียวเอง ทำให้เราสองคนใช้เวลาร่วมกันไม่มาก
ตอนนั้นเราเสียใจนะที่เราชอบเขามากไป เราก็พยายามคิดว่ามันอาจจะเป็นเราเริ่มจาก100 เขาเริ่มจาก0 เราก็พยายามตัดใจแต่ทำไม่ได้ แต่เรากลับไปเทคแคร์เขามากขึ้น ใส่ใจว่าเขาชอบอะไร คอยซื้อดอกไม้ ขนมอร่อยๆไว้ใต้หอเขา ที่เราทำแบบนี้ไม่ได้หวังให้เขาเอาอะไรให้เรากลับเลย แต่เรารู้สึกแฮปปี้มากๆที่เขาได้รับของจากเรา เราทำไปเรื่อยๆก็เหมือนเขามีใจให้อยู่นะ เรารับรู้แต่ก็ไม่มากเท่าความรู้สึกเรา เขาเคยบอกอยู่ว่ายังไม่อยากมีใครแต่อนาคตเขาบอกไม่แน่ บอกก่อนว่าเราตามจีบเขาแบบไม่พูดคุยผ่านแชทกันเลย เพราะรู้สึกว่าส่วนตัวเขาเป็นโลกส่วนตัวสูง กำแพงสูงมาก การที่เราจะเข้าหาคงไม่ใช่การที่จะพิมคุยแน่นอน
พอวันสุดท้ายที่จะได้เจอเขาก่อนที่เขาจะไปเรียนที่จีนเราต้องห่างกัน8เดือนได้ เราได้ชวนเขาไปเขื่อน เปิดอกคุยกัน คำแรกที่เขาพูดกับเราคือ ไม่ต้องรอนะ ตอนนั้นเราแบบจุกมากเขาบอกด้วยระยะทางและเวลา เราอาจจะเลิกชอบเขาก็ได้ และเรารู้อยู่แล้วว่าความรู้สึกเรามันมากกว่าเขาที่จะรู้สึกกับเราจริงๆ เราเลยยืนยันไปว่าไม่เป็นไร เราปล่อยให้เขาลืมเราได้ แต่เราจะรู้สึกแบบนี้ไปเรื่อยๆ ถ้าวันไหนเราเลิกรู้สึกได้ก็จะดี แต่ถ้าวันไหนทำไม่ได้เราจะไม่ฝืน แล้วเราจะกลับมาจีบเขาใหม่อีกครั้งใน8เดือนข้างหน้า
พอแยกย้ายเรากะว่าจะไม่ทักหาเขาอีก แต่เขากลับทักมาว่ากลับบ้านยัง ปกติเขาจะไม่ทักหาเราเลย ไม่รู้ว่าเขาคิดถึงเราไหม เราก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง และเขาก็พูดให้เหมือนมีความหวัง ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคต บางทีเขาอาจจะชอบเรามากขึ้น หรือไม่เลยก็ได้
ก่อนจากเราได้ให้สร้อยข้อมือเขา เราขอให้เขาใส่ตลอด เขาบอกว่าถ้าวันไหนที่เขารู้สึกกับคนอื่นเขาขอถอดสร้อยนี้ออก เราก็โอเครและดีใจที่เรารับปากว่าจะใส่ตลอด จากนั้นเราก็แยกย้ายกัน โดยที่ไม่ติดต่ออะไรกันเลย เพราะเราเป็นคนบอกเขาเองว่าจะปล่อยเขาไปใช้ชีวิตก่อน แล้วค่อยมาเจอกัน
#มีเรื่องที่อยากปรึกษาค่ะเราบอกว่าสร้อยเส้นนี้เป็นตัวแทนความคิดถึงของเรา เขาเลยบอกว่างั้นสร้อยเส้นนี้มันได้ทำงานเต็มที่ละนะ แบบนี้หมายความว่าไงคะ
#อยากปรึกษาว่า เราชอบหรือรักเขามากขนาดนี้ ที่ต้องจากกันโดย no contact ตลอด8เดือน แน่นอนว่าใจเขาลืมเราแน่นอน แต่ใจเราจะเลิกรู้สึกกับเขาไหมคะ ทั้งๆที่พยายามบอกตัวเองว่าจะรอ แล้วเริ่มความสัมพันธ์ใหม่กับเขาตอนเขากลับมา ทุกคนว่ามันมีโอกาสเป็นไปได้ไหมที่เราจะรอไหว และรอแล้วเขาจะกลับมาชอบเรามากกว่าตอนแรก
ปล.ใครที่มีทริค ช่วยให้ครส.เรากับเขาไม่จางหายบ้างไหมคะ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้น เป็นประสบการณ์รักแรก เราอาจจะไม่รู้จะทำตัวยังไงคะ🥲