สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากปรึกษา ตอนนี้ผมทำงานอยู่ องกรค์ๆนึง ละกันครับ ค้าก็ว่าเราหน้างอผมทำงานที่นี่มาได้2-3ปีครับ ผมรู้สึกกดดัน โดนยัดงานให้ทำ ผมพยายามคุย กับหัวหน้าหลายรอบ ว่าขอตัดงาน ออกให้ผมบ้างไ

คือหนูมองไม่เห็นถึงความจำเป็นของของมึนเมาพวกนี้เลยสักนิดทั้งสร้างความวุ่นวายบนท้องถนนหรือโวกเวกโวยวายเวลาเมา คุณพ่อของหนูเวลาไม่เมาก็จะใจดีและตามใจหนูอยู่ตลอดแต่พอเมาก็จะร้องตะโกนแล้วก็ทะเลาะกับแม่แล้

หลายอาทิตย์ก่อน ผมเดินทางจากท่าพระไปสามย่านด้วยการใช้บัตรวีซ่า ขาเข้าไม่มีปัญหา แต่ขาออกแตะบัตรออกไม่ได้ แจ้งเจ้าหน้าที่ เขาให้บัตรแผ่นเล็กๆ ปั็มตรา "สถานีสามย่าน" เป็นหลักฐานว่าออกจากที่นี่

ต่อจากกระทู้ที่แล้วที่ถามว่าทำไมเรายิ้มแล้วแฟนมาทะเลาะกับเราคือเขาบอกเราว่าเขาเมาอะ เขาเมาเขาก็พูดไปเรื่อยไม่สนใจความรู้สึกฉันเลยค่ะ เดือนนี้เขาเมาไปแล้วสี่ครั้งค่ะ แล้วคำขอโทษไม่เคยมีค่ะ เพราะเขาโทษแ

สวัสดีค่ะ กระทู้นี่อาจจะยาวนิดนึงนะคะ อยากให้มาเเลกเปลี่ยน/ให้กำลังใจซึ่งกันและกันค่ะ เเนะนำตัวก่อนนะคะ เราชื่อA(นามตั้งขึ้น) เราเป็นทอมค่ะก็คือlgbtq วันนึงเราได้เจอกับBที่มหาลัย แล้ววเราก็ชอบเขาค่ะ เ

ณ ปัจจุบัน เวลาได้ยินข่าวเมาแล้วขับ เกิดอุบัติเหตุ จากที่เคยสังเวชใจ สยดสยอง กลับมีความรู้สึกด้านชา ในใจนึกแค่ว่าก็เป็นข่าวที่ให้คุยกัน 1 วัน วันต่อไปก็จะลืม มีเรื่องผัวๆเมียๆมากลบข่าว จะไปหวังให้รัฐบ

เราเป็นคนไม่กินเหล้ากินเบียร์เคยกินแต่พอเมาแล้วมันอ้วกมันทรมานเลยไม่กินเวลากินรู้สึกว่ามันไม่อร่อยไม่ชอบจิบไปนิดเดียวก็ไม่ไหวแล้ว เวลาเพื่อนชวนไปร้านเหล้าเราก็ปฏิเสธตลอดว่าไม่ไปไปกันเลยสุดท้ายก็โดนขยั

ตามหัวหัวข้อเลย ตอนนี้เรากำลังเศร้าและเหนื่อยมากๆ เราท้อไปหมดเลยค่ะ มันเป็นเรื่องครอบครัวที่เรารู้สึกโดนมาตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ ขออนุญาตระบายนะคะ ตั้งแต่เด็กๆที่จำความได้ เราก็โดนย่าด่ามาตลอดเวลาที่

เรื่องมันเริ่มจากที่เราลาออกจากงานกลับมาช่วยงานแม่ที่บ้าน บ้านเราทำเป็นร้านขายของชำทีนี้แม่เพิ่มขายพวกลูกชิ้นเรากลับมาก็เลยขายพวกน้ำหวาน ชาเขียวอะไรเพิ่ม ของบางอย่างเรายังจำราคาไม่ได้เวลาขายเราก็ถามแม