สวัสดีครับทุกคนที่เข้ามาดูผม ผมอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ของการเรียน ม.ต้น
เรื่องที่ผมเจอ มันมีอยู่ว่าตอนทึ่ผมเรียนวิชาในเวลา
ตอนเที่ยงเสร็จผมจะออกจากห้องแล้วมันมีคนห้องข้างๆชั้นเดียวกันกับผมกำลังจะมาเรียนด้วยแล้วตรง 2 ฝั่ง
มันมีรังแตน ไอไม่รู้จักคนนั้นที่มันชอบแกล้งผม ได้ตีทำให้แตนมากัดผม ผมบวม 2 ข้าง ตรงมือ กับตรงหน้า ครับ
แล้วผมก็ไปที่ห้องพยาบาลแล้วขอยากินครับ
ผมก็เลยมาบอกกับครูว่ามีคนทำผม
ครูเลยให้สภานักเรียนไปตามแต่ แต่ว่าไม่เป็นผล
เมื่อผมเข้าไปแล้วไอคนนั้นที่แกล้งผมมันทำเหมือนล่อ
แล้วให้อีกคนนึงขว้างสิ่งของใส่แตน
ผมเลยวิ่งลงบันไดอย่างลวดเร็ว
แล้วพวกของไอคนนั้นมันก็บอกว่า ไม่มีคนติดตาม
ผมนี่หัวร้อนมาก แล้วก็ลงไปบอกครูเหมือนเดิม
ครั้งนี้ครูอีกคนหนึ่งขึ้นไป แต่ไม่ลงมาครับ
แล้วพวกของไอคนนั้นก็ไปสหกรณ์ตามพวกของไอคนนั้น
แล้วพวกมันมานั่งอยู่หลังอาคารผมเลยไปตามไอคนนั้นให้ มันมา แล้วมันก็มาหาครู เลยเคลียร์ เหมือนเรื่องจะไปได้ดีใช่ไหมล่ะครับแต่ไม่เลย ไอคนนั้นมันแก้ตัว แล้วครูก็ให้ผมไปตาม พยานมา แต่เพื่อนต่างห้องของไอคนนั้นนั่งอยู่หลังอาคารแล้วบอกว่า ไม่รู้ ผมก็เลยเดินเข้าห้อง
ไปเคลียร์ เหมือนเดิม แต่ไม่เป็นผล ครูก็หาว่าผมกล่าวหา
ผมก็เลยเดินไปห้องพยาบาลเพื่อพัก แล้วผมก็นอนแชท
บอกพ่อให้มารับแล้วพ่อก็โทรหาแม่ให้มารับผม
แล้วผมก็เดินหากระเป๋า ที่ ห้องพยาบาล และ
ห้อง คณิตศาสตร์ ผมเดินหาไปหามาแต่ไม่เจอแล้วเพื่อน
ผู้หญิงในห้องก็ได้ด่าทอผมว่า ไป..... นั้นแหละครับ
ผมให้ทุกคนคิดเอาเอง เลยครับ แล้วผมก็เดินไปห้อง
ประวัติ แต่หัองมันล็อคอยู่ ผมเลยท้อแท้ เพราะกลัวว่า
มันจะไม่เจอกระเป๋นอีกต่อไปผมเลย รีบหากระเป๋า
หลังอาคารแต่ก็ไม่เจอเลยรีบวิ่งไปรอขึ้นรถจักรยานยนต์
ของแม่ที่มารับเรา ครูอีกคนนึงยืนอยู่แถวป้อมยามหน้าโรงเรียน ผมเลยบอกครูว่าขอกลับบ้านครับ
โดนแตนตอดครับ เราเลยร้องไห้เลยครับที่แม่มารับผม
ผมได้บอกกับแม่ว่า ไอคนทำเรา มันไม่ยอมรับผิดครับ
แล้วแม่ก็ได้บอกเราว่า ไอคนที่ทำเราอะมันไม่ยอมรับผิด
หรอก เราก็ร้องไห้ไปด้วย ผมก็ขอโทษแม่ ผมที่ผมต้องมาให้แม่มารับเราเพื่อเสียเวลากับงาน แล้วเราก็มายืนรอฝั่งแถวหมู่บ้านเราแล้วแม่ก็วิ่ง ไปเอากุญแจเปิดประตูบ้าน
ของอีกฝั่งแล้วแม่ก็เอากุญแจมาให้เรา
เราซึ้งเราขอบคุณแม่เป็นอย่างมากแล้วเราก็รีบกลับบ้านอย่างรวดเร็ว ก็ขอบคุณที่ทุกคนติดตามเราจนมาถึง
ตอนนี้นะครับ เอาไว้มีเวลาว่างเราจะเอาเรื่องราวใรวัยเรียนมาแชร์นะครับขอบคุณครับ.
เรื่องประสบการที่ผมเรียนในวันนี้
เรื่องที่ผมเจอ มันมีอยู่ว่าตอนทึ่ผมเรียนวิชาในเวลา
ตอนเที่ยงเสร็จผมจะออกจากห้องแล้วมันมีคนห้องข้างๆชั้นเดียวกันกับผมกำลังจะมาเรียนด้วยแล้วตรง 2 ฝั่ง
มันมีรังแตน ไอไม่รู้จักคนนั้นที่มันชอบแกล้งผม ได้ตีทำให้แตนมากัดผม ผมบวม 2 ข้าง ตรงมือ กับตรงหน้า ครับ
แล้วผมก็ไปที่ห้องพยาบาลแล้วขอยากินครับ
ผมก็เลยมาบอกกับครูว่ามีคนทำผม
ครูเลยให้สภานักเรียนไปตามแต่ แต่ว่าไม่เป็นผล
เมื่อผมเข้าไปแล้วไอคนนั้นที่แกล้งผมมันทำเหมือนล่อ
แล้วให้อีกคนนึงขว้างสิ่งของใส่แตน
ผมเลยวิ่งลงบันไดอย่างลวดเร็ว
แล้วพวกของไอคนนั้นมันก็บอกว่า ไม่มีคนติดตาม
ผมนี่หัวร้อนมาก แล้วก็ลงไปบอกครูเหมือนเดิม
ครั้งนี้ครูอีกคนหนึ่งขึ้นไป แต่ไม่ลงมาครับ
แล้วพวกของไอคนนั้นก็ไปสหกรณ์ตามพวกของไอคนนั้น
แล้วพวกมันมานั่งอยู่หลังอาคารผมเลยไปตามไอคนนั้นให้ มันมา แล้วมันก็มาหาครู เลยเคลียร์ เหมือนเรื่องจะไปได้ดีใช่ไหมล่ะครับแต่ไม่เลย ไอคนนั้นมันแก้ตัว แล้วครูก็ให้ผมไปตาม พยานมา แต่เพื่อนต่างห้องของไอคนนั้นนั่งอยู่หลังอาคารแล้วบอกว่า ไม่รู้ ผมก็เลยเดินเข้าห้อง
ไปเคลียร์ เหมือนเดิม แต่ไม่เป็นผล ครูก็หาว่าผมกล่าวหา
ผมก็เลยเดินไปห้องพยาบาลเพื่อพัก แล้วผมก็นอนแชท
บอกพ่อให้มารับแล้วพ่อก็โทรหาแม่ให้มารับผม
แล้วผมก็เดินหากระเป๋า ที่ ห้องพยาบาล และ
ห้อง คณิตศาสตร์ ผมเดินหาไปหามาแต่ไม่เจอแล้วเพื่อน
ผู้หญิงในห้องก็ได้ด่าทอผมว่า ไป..... นั้นแหละครับ
ผมให้ทุกคนคิดเอาเอง เลยครับ แล้วผมก็เดินไปห้อง
ประวัติ แต่หัองมันล็อคอยู่ ผมเลยท้อแท้ เพราะกลัวว่า
มันจะไม่เจอกระเป๋นอีกต่อไปผมเลย รีบหากระเป๋า
หลังอาคารแต่ก็ไม่เจอเลยรีบวิ่งไปรอขึ้นรถจักรยานยนต์
ของแม่ที่มารับเรา ครูอีกคนนึงยืนอยู่แถวป้อมยามหน้าโรงเรียน ผมเลยบอกครูว่าขอกลับบ้านครับ
โดนแตนตอดครับ เราเลยร้องไห้เลยครับที่แม่มารับผม
ผมได้บอกกับแม่ว่า ไอคนทำเรา มันไม่ยอมรับผิดครับ
แล้วแม่ก็ได้บอกเราว่า ไอคนที่ทำเราอะมันไม่ยอมรับผิด
หรอก เราก็ร้องไห้ไปด้วย ผมก็ขอโทษแม่ ผมที่ผมต้องมาให้แม่มารับเราเพื่อเสียเวลากับงาน แล้วเราก็มายืนรอฝั่งแถวหมู่บ้านเราแล้วแม่ก็วิ่ง ไปเอากุญแจเปิดประตูบ้าน
ของอีกฝั่งแล้วแม่ก็เอากุญแจมาให้เรา
เราซึ้งเราขอบคุณแม่เป็นอย่างมากแล้วเราก็รีบกลับบ้านอย่างรวดเร็ว ก็ขอบคุณที่ทุกคนติดตามเราจนมาถึง
ตอนนี้นะครับ เอาไว้มีเวลาว่างเราจะเอาเรื่องราวใรวัยเรียนมาแชร์นะครับขอบคุณครับ.