เราเคยคบเพื่อนอยู่คนนึงเคยรู้จักกันตอนประถม แล้วตอนนั้นนางก็ย้ายออกไปไม่ได้เจอหลายปีมาก แล้วพอขึ้นมัธยมเรารู้ข่าวนางกอ(เราขอใช้ชื่อย่อเป็นนางกอ)จะย้ายมาเรียนม.ต้น ซึ่งอยู่ห้องเดียวกับเราแหละตอนนั้นนางย้ายมาใหม่ๆปรับตัวไม่ได้ ร้องห่มร้องไห้กลัวไม่มีใครคบ เราจำได้ขึ้นใจเลยเราเป็นคนยืนปลอบอยู่ข้างๆแล้วพูดว่า เราจะเป็นเพื่อนเธอเอง แล้วทุกอย่างดีมากเป็นเพื่อนกับนางมาจนม.ปลาย เราคอยช่วยเหลือทุกอย่าง เรื่องเงิน เรื่องงาน เรื่องความรัก คอยเป็นที่ปรึกษาให้ เราทุ่มเทให้ทุกอย่าง จนมาวันนึงช่วงม.5 นางได้รู้จักกับเพื่อนกลุ่มใหม่ๆ ต้องบอกก่อนว่าเราอยู่คนละห้องกับนางพอขึ้นม.ปลายน่ะ แล้วเข้าใจไหมว่าความแคร์เพื่อนมากๆเวลาเพื่อนมีอะไรแปลกไปหรือท่าทางแปลกไป เราก็ต้องสงสัยธรรมดาว่าเราทำอะไรให้ไม่สบายใจหรือเปล่านั่นแหละ ด้วยความน้อยใจของเราเองด้วยมั้งที่ไปโพสต์เฟซ555555สมัยนั้นอะเนอะบลาๆแต่ไม่ได้ด่านางนะ ก็คนมันน้อยใจอะ เราน้อยใจที่ว่านางไปบอกกับเพื่อนอีกกลุ่มนึงว่าอยู่กับเราแล้วไม่สบายใจไม่เป็นตัวของตัวเอง เราก็เลยงง เรารักแกขนาดนั้นรักเท่าที่เพื่อนคนนึงจะรัก เราทำให้อึดอัดตรงไหนเวลาแกยื่นมือมาขอความช่วยเหลือจากเราเราไม่เคยว่าเต็มใจทำให้ตลอด เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรพลาดตรงไหนที่ทำให้แกรู้สึกแย่ขนาดนั้น แล้วทีนี้เพื่อนกลุ่มใหม่ของนางก็มาว่าเราเป็นเด็กน้อย แค่เพื่อนไม่คุยด้วยก็เอาไปโพสต์โคตรไร้สาระ ตอนนั้นเราเสียใจมากจริงๆก็เพราะว่าแคร์มากก็แกไม่คุยกับนี่ไง ก็คิดว่าโกรธคิดว่าทำอะไรให้แกไม่พอใจ พยายามถามแล้วจริงๆก็คนมันจะไปอะเนอะ เหมือนเรารักเพื่อนคนนี้แค่ไหนก็ไม่พอ เค้าไม่เคยเห็นค่าอะไรเลย แล้วก็มีช่วงที่ทะเลาะกันหนักๆๆๆ คือกลุ่มนางกับเพื่อนในห้องนางนั่นแหละ ทะเลาะกันหนักมากจนแบ่งกลุ่มออกจนชัดเจน แล้วกลุ่มนางตอนนั้นคือไม่มีใครชอบเลยแล้วกลุ่มนางก็เริ่มแตกเพราะว่า นางกอ555555555จากกลุ่มนางมี4คนแหละ แล้วเหมือนนางกอไปยุให้ทะเลาะกัน บงการทุกอย่างจนตอนนี้ออกกลุ่มมาสองคนละ นางกอก็คบกับนางขอกันแค่สองคน ถ้าถามมีใครชอบมั้ย ไม่ เราไม่คิดว่านางจะนิสัยแย่ได้ขนาดนี้ แย่แบบแย่มากจริงๆ