ขอเล่าเรื่องก่อนว่า เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ 2 ปีก่อน สมัยยังเรียนมหาลัย ตอนนี้เรียนจบแล้ว
เมื่อก่อนเราเป็นคนรับผิดชอบในงานและใส่ใจการเรียนมาก
จนมาตอนปี 4 เราติดทำกิจกรรมข้างนอก มีสังคมและเพื่อนนอกคณะ ทำให้หลุดเรื่องการเรียนในตอนนั้น
ซึ่งเราได้จับคู่ทำงานกับเพื่อนในสาขา แต่เราบริหารงานไม่ดี ทำงานช้า ไม่ตรงเวลา แต่ก็ทำงานจนเสร็จนะคะ
มีเหตการณ์ที่ทำพลาดจนเพื่อนที่จับคู่กับเราเขาเสียใจและไม่โอเคกับเรามากๆ ซึ่งเราก็เข้าใจเขาและได้ขอโทษไปแล้ว
รวมทั้งแก้งาน แก้รายละเอียดที่ผิดพลาดทั้งหมดก่อนส่งด้วยตัวเองคนเดียว เผื่อไถ่โทษที่ทำให้เขารู้สึกไม่ดีจนได้เกรดที่น่าพอใจ
แต่ด้วยว่าเราไม่มีเพื่อนในสาขา ห่างออกเพื่อนที่เรียนด้วยกันไปจนไปมีสังคมใหม่ ทำให้เราไม่มีเหล่ามีพวกในนั้น
เรามารู้ทีหลังว่าเพื่อนที่จับคู่งานด้วยเอาเรื่องของเราไปเล่าเสีย ๆ หาย ๆ มากกว่าเรื่องงานที่เราเคลียร์กันไปจบแล้ว
เอาเราไปเล่าและนินทากันในกลุ่มตัวเอง จนขยายไปทั้งสาขา จนมีคนมาโพสต์แซะเรารวมทั้งมีคอมเม้นต์จิกกัดสนุกสนานในเฟซบุ๊ค
ทั้งหมดนี้มันทำให้เรารู้สึกไม่กล้าใช้ชีวิตเลยค่ะ เรากลัวว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับเรา เขาจะคิดกับเราไม่ดีไหม
เราไม่กล้าแม้แต่ไปงานรับปริญญาตัวเองเพราะกลัวการที่ต้องเจอพวกเขา
เรารู้สึกผิดที่ทำตัวไม่ดีในตอนนั้น แต่ก็รู้สึกแย่ที่เพื่อนด่าเราในทางเสีย ๆ หาย ๆ เกินกว่าที่ควรจะเป็น
เราควรให้อภัยหรือแก้ไขความคิดยังไงดีคะ ?
รู้สึกผิดกับอดีตจนไม่กล้าใช้ชีวิตในปัจจุบัน
เมื่อก่อนเราเป็นคนรับผิดชอบในงานและใส่ใจการเรียนมาก
จนมาตอนปี 4 เราติดทำกิจกรรมข้างนอก มีสังคมและเพื่อนนอกคณะ ทำให้หลุดเรื่องการเรียนในตอนนั้น
ซึ่งเราได้จับคู่ทำงานกับเพื่อนในสาขา แต่เราบริหารงานไม่ดี ทำงานช้า ไม่ตรงเวลา แต่ก็ทำงานจนเสร็จนะคะ
มีเหตการณ์ที่ทำพลาดจนเพื่อนที่จับคู่กับเราเขาเสียใจและไม่โอเคกับเรามากๆ ซึ่งเราก็เข้าใจเขาและได้ขอโทษไปแล้ว
รวมทั้งแก้งาน แก้รายละเอียดที่ผิดพลาดทั้งหมดก่อนส่งด้วยตัวเองคนเดียว เผื่อไถ่โทษที่ทำให้เขารู้สึกไม่ดีจนได้เกรดที่น่าพอใจ
แต่ด้วยว่าเราไม่มีเพื่อนในสาขา ห่างออกเพื่อนที่เรียนด้วยกันไปจนไปมีสังคมใหม่ ทำให้เราไม่มีเหล่ามีพวกในนั้น
เรามารู้ทีหลังว่าเพื่อนที่จับคู่งานด้วยเอาเรื่องของเราไปเล่าเสีย ๆ หาย ๆ มากกว่าเรื่องงานที่เราเคลียร์กันไปจบแล้ว
เอาเราไปเล่าและนินทากันในกลุ่มตัวเอง จนขยายไปทั้งสาขา จนมีคนมาโพสต์แซะเรารวมทั้งมีคอมเม้นต์จิกกัดสนุกสนานในเฟซบุ๊ค
ทั้งหมดนี้มันทำให้เรารู้สึกไม่กล้าใช้ชีวิตเลยค่ะ เรากลัวว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับเรา เขาจะคิดกับเราไม่ดีไหม
เราไม่กล้าแม้แต่ไปงานรับปริญญาตัวเองเพราะกลัวการที่ต้องเจอพวกเขา
เรารู้สึกผิดที่ทำตัวไม่ดีในตอนนั้น แต่ก็รู้สึกแย่ที่เพื่อนด่าเราในทางเสีย ๆ หาย ๆ เกินกว่าที่ควรจะเป็น
เราควรให้อภัยหรือแก้ไขความคิดยังไงดีคะ ?