เรื่องของเรื่องคือ วันนี้เป็นวันเกิดเพื่อนในกลุ่มตั้งแต่ประถมค่ะ แล้วเหมือนกับเราไปกันทุกปี แรกๆตอนที่เรายังไม่ฝึกงาน เราก็ไปด้วยทุกปีนะคะ แต่ตั้งแต่อยู่ปี2 จนปัจจุบันปี3 เราไม่ได้ไปกับเพื่อนเลย อย่าว่าแต่ไปกับเพื่อนเลยค่ะ กับครอบครัว ปีใหม่เรายังได้อยู่บ้านคนเดียวเลย ปีที่แล้วเราก้ไม่ได้ไปกับเพื่อนกลุ่มนี้ เพื่อนก็เข้าใจนะคะ แต่ปีนี้กลับไม่เป็นแบบนั้น คือมันจะมีในกลุ่ม4คนรวมเราด้วย มันจะมีเพือนคนนึงนามสมมุติว่า A  คือเรารู้นิสัยเพื่อนคนนี้ดี จะฟีลแบบ ชอบวีน ชอบด่า ไม่ถูกใจก็จะทำให้ถูกใจให้ได้ ส่วนอีก2คนไม่ค่อยอะไรค่ะ ตรงนี้จะไม่โฟกัส แล้วเหมือนกับว่า จากปกติที่เราฝึกงาน4วันต่ออาทิตย์ กลับกลายโดนลดเวลางานเพราะยอดขายน้อย เราไม่อะไรค่ะ แต่เราแอบเครียดเพราะเราต้องเก็บเงินไปเรียนต่อและจ่ายค่าเทอม แล้วทำงานน้อยแบบนี้จะพอใช้มั้ย แล้วเราก็ได้ไปทำงานแค่เสาร์อาทิตย์ค่ะ แล้ววันเกิดเพื่อนมันตรงกับวันเสาร์พอดี ตอนแรกเราก็ยังไม่อะไรเพราะเราลืมสนิทว่าวันนี้วันเกิดเพื่อนเพราะทุกวันนี้เราเน้นไปนั่งคิดเกี่ยวกับเรื่องงานและเงินเป็นส่วนมาก (คือฐานะเพื่อนในกลุ่มทุกคนเค้าดีกว่าเราเยอะมาก พ่อแม่ให้เงินใช้  แต่คือเราเป็นคนเดียวในกลุ่มที่ต้องขวนขวายมากที่สุด เพราะเราหาเงินใช้เอง แถมยังต้องหาให้พ่อแม่ยืมอีก ครอบครัวเราเป็นหนี้เยอะค่ะ) อีกอย่างคือ เรารู้สึกเราไม่ค่อยจะมีส่วนร่วมกับกลุ่มนี้เลย เวลาที่เพื่อนคุยกัน คือจะแท็กกันแค่3คนนั้น จะไม่มีเราเลย (เราก็ได้แค่คิดในแง่ดีว่า เพื่อนคิดว่าเราทำงานแหละ แท็กไปคงไม่มาตอบ) เราก็ไม่เคยน้อยใจหรือไปโวยวายหรือโกรธเลย แต่พอทีนี้ เมื่อวานเราเห็นเพื่อนแท็กทุกคนเลยเข้าไปอ่าน เลยรู้ว่าวันนี้วันเกิดเพื่อน เราเลยบอกพน เราทำงาน และ อาทิตย์นี้ทำแค่วันเสาร์วันเดียวที่เหลือหยุด ละเพื่อนก็บอกมาว่า ทำไมถึงได้ทำแค่วันเดียว อังคาร พุธเรียน พฤหัสกับศุกร์ลาไปไหน คือเราไม่ได้ลาและก็อธิบายให้เพื่อนฟังแล้วนะคะ ว่ายอดขายร้านน้อยเลยได้ทำแค่นี้ แล้วผจก ก้เลือกให้ทำเสาร์อาทิตย์ แต่ดูเหมือนเพื่อนจะไม่พอใจมากๆ ทั้งที่ปกติ ไม่มีเราเพื่อนก็ไม่เห็นเป็นอะไร เราก็รุ้ค่ะว่าเราผิดที่ลืม แต่เรามีเรื่องให้คิดเยอะมาก อาทิตย์นึงมี7วันเครียดไปแล้ว6วัน 🤣 จากคุยเรื่องวันเกิดเพื่อนที่เราไม่ได้ไป กลายมาพูดถึงเรื่องเงิน และ เรื่องนิสัยเราซะงั้น คือเรานั่งนึกและนั่งย้อนอ่าน คือเราไม่เข้าใจเลยว่ามันเกี่ยวอะไรกับที่เราไม่ได้หยุดวันเกิดเพื่อน เจ้าของวันเกิดเค้าเข้าใจเราด้วยซ้ำว่าฝึกงาน ต้องทำงาน แต่คือเพื่อนคนนี้เราเขาเป็นอะไรก้ไม่รู้ จากเรื่องไปเที่ยว กลายเป็นมาพูดเรื่องชีวิตส่วนตัวเรา ที่เราเคยไปเล่า ละเพื่อนก้เอามาพูดย้อนมาใหม่อีกที ถ้าเราเล่างงๆก็ขอโทษด้วยนะคะ เพราะที่เพื่อนด่าเรา เรายังงง คือมันไม่คล้องจองกันเลยที่ด่าเรามา แต่ก็ไม่ซีเรียสอะไรหรอกค่ะ คนอย่างเราไม่สมควรมีเพื่อนอยู่แล้ว มีไปก็ทำอะไรไม่ถูกใจใครเลย แล้วล่าสุดเพื่อนคนนี้ก็ลบเพื่อนทั้งในเฟสและไอจีไปแล้ว แต่อีก2คนยังอยู่และเรายังไปอวยพรให้เพื่อนเจ้าของวันเกิดนะคะ นางก็เข้าใจและยังบอกอีกว่ารอบหน้าไปด้วยกันให้ได้นะ คือเราแบบจะร้องไห้เลย เรานึกว่าเพื่อนจะทิ้งเราไปหมดแล้ว อ๋ออีกอย่างนะคะ ทั้งกลุ่มนั้น มีแค่เราคนเดียวที่ฝึกงาน ที่เหลือเรียนปกติค่ะ อาจจะเพราะแบบนี้แหละมั้งคะที่ทำให้เรามีปัญหากับเพื่อน เพราะไม่มีเวลาไปเที่ยวด้วย แต่ตอนนี้เราก็ได้แต่นั่งบอกตัวเองว่า เราคงทำบุญด้วยกันมาน้อยเลยต้องได้อยู่ด้วยกันแค่นี้ เราไม่ได้เสแสร้งนะคะ แต่เราเป็นคนคิดมาก เราเลยต้องเอาคำคมเอาคติสอนใจ คอยปลอบตัวเอง เราไม่อยากเป็นซึมเศร้าค่ะ แต่เราก้ยังหวังว่า เราจะได้กลับมาเป็นเพื่อนกันอีก❤️