ความตายมันน่ากลัวไหม ?
มันเจ็บปวดหรือเปล่า ?
มันจะหายจากความโดดเดี่ยวไหม ?
คนรอบข้างและครอบครัวจะรักเราบ้างหรือเปล่า ?
เป็นคำพูดของคนๆนึงที่เอ่ยถามกับคนรัก

เขาคนนี้ที่ป่วยซึมเศร้าขั้นรุนแรงมา4ปี เคยเข้าICUหลายครั้งเพราะฆ่าตัวตายเคยถูกส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลจิตเวชอยู่หลายเดือน อาการเขาเหมือนจะดีขึ้น แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าอาการเขาแย่ลงกว่าเดิม เพราะเขาคนนี้ต่อหน้าคนอื่นเขายิ้มเขามีเสียงหัวเราะเขาไม่เคยทำให้คนรอบตัวเห็นเลยว่าเขาเศร้า แต่ก็นั้นแหละเพราะแบบนี้คนรอบข้างถึงพูดกระทบจิตใจเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนวันนึงความอดทนเขาถึงขีดจำกัด
เขาเลือกที่จะไม่ทน เขาได้พิมระบายออกมาทั้งหมดที่มันค้างคาใจ เขาพิมไปก็พูดขอโทษไปด้วยขอโทษที่เขาเกิดมา เขาไม่น่าเกิด แต่คนรักของเขาก็ได้แต่ขอร้องไม่ให้เขาทำร้ายตัวเองเหมือนที่ผ่านมา เขาเลยถามกับคนรักของเขาไปว่า "พี่รู้ไหมว่าคนเราจะเห็นคนคนนึงสำคัญตอนไหน" แหละนั้นคือสัญญาณว่าเขาไม่ไหวแล้ว พวกคุณคิดว่าเขาคนนี้น่าสงสารไหมที่โดนคนรอบข้างและครอบครัวละเลยความรู้สึกของเขา พูดกระทบจิตใจเขาตลอด ไม่เคยเห็นเขาเป็นคนในครอบครัว เป็นคนที่ไม่เคยได้รับความรักจากใคร เป็นคนที่ไม่เคยมีเพื่อน และทุกครั้งที่เขาอยากได้คำปรึกษาพวกคนเหล่านี้ก็หันหลังให้เขาตลอด เขาเคยถูกทำร้ายร่างกาย เขาเคยโดนคนในครอบครัวตี กว่าเขาจะผ่านมันมาได้พวกคุณคิดว่าเขาต้องสู้กี่ครั้ง 
ร้องไห้คนเดียวมากี่ครั้ง😞
แล้วทำไมล่ะ แค่ความรักเล็กๆน้อยๆพวกคุณถึงให้เขาไม่ได้ ???