ใกล้สิ้นปี 2566 แล้ว รีวิวชีวิตที่ผ่านมา ถึงกับเฮ้อ........................ยาว ๆ ๆ จนถึงสิ้นปีก็ยังเฮ้อ
ช่วงต้นปีชีวิตดี้ดี ไม่มีอะไรมากมาย พอผ่านมาตั้งแต่กลางปีแม่เหย  ชีวิตทำไมมันสับสนวุ่นวายเหมือนตายวันแรก
ทีแรกคิดว่าคนเราจะเบญจเพศช่วงอายุ 25 ปี ช่วง 25 รถคว่ำหงายไปแล้ว ก็ไม่คิดว่า 35 จะมีปัญหายิ่งกว่าจะตาย
ทั้งงาน เงิน และการเรียน วุ่นวะวุ่นวาย วุ่นวายจนไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ 
มาวันนี้ก็ยังไม่เคลียร์ แต่มองย้อนว่า เราผ่านวันเวลานี้มาได้อย่างไร โครตอึด
เคยท้อ ร้องไห้จนไม่มีน้ำตา กินยาก็ไม่ตาย มองย้อนก็ตลกเราคิดไปได้ไง
ไหว้พระทุกวี่ทุกวัน มูเตลูทุกอย่าง ก็ไม่เคยสมหวัง คงมีคนอื่นที่หนักกว่าเราที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ต้องช่วยก่อน
ไม่เป็นไร มาถึงวันนี้ก็ถือว่ามีความอดทนมากสุดแล้ว อดทนทั้งคำด่า 
อดทนทำงานแก้ไขปัญหาตลอด อดทนที่ต้องทำในสิ่งที่ตัวเองไม่เคยทำ และทำไม่เป็น
อดทนกับสิ่งทีไม่ชอบแต่ต้องทำ อดทนกับผลของสิ่งที่เราทำไปแล้วไม่ประสบความสำเร็จ
บางทีเราก็ไม่ต้องการอะไร มีใคร คน หรือ 2 คน ที่จะคอยเข้าใจ ให้การช่วยเหลือเรา ไม่ว่าจะเป็นคำพูด
การชี้แนะต่าง ๆ คอยรับฟังปัญหา ขอบคุณเพลงในยูทูปที่ช่วยเป็นที่ผ่อนคลาย ขอบคุณ The ghost ที่เป็นเพื่อนให้หลับง่าย
หวังว่าผ่านพ้นปีนี้ไป จะเป็นปีใหม่จริง ๆ ที่ไม่เหมือนปีเก่า จะอดทนให้ปัญหาทุกอย่างมันผ่านพ้น ถึงแก้ไม่หมด
จะพยายามแก้ให้ได้ วันไหนประสบความสำเร็จ จะขอพักหน่อยเหอะ ปี 2566 ที่ผ่านมาเหมือนใช้อายุไปในปีนี้ 5 ปี
ใช้ร่างกาย สมอง เปลืองมาก 
พิมพ์ระบาย ให้มันโล่ง ขอบคุณครับ