แม้สองตาจะมองหาดาว แต่สองเท้ายังก้าวติดดิน อยู่ใกล้ไกลวันใดที่เธอได้ยิน บทเพลงนี้ส่งความหวังดีมาให้

อยากขอบคุณ ที่โลกยังหมุนอยู่ และรับรู้ ว่าเธอยังฝัน
โลก 48 มันก็เช่นนี้แล มีทุกข์มีสุข มีวันของเรา มีวันของคนอื่น
สั่งสมประสบการณ์ และค้นหาตัวตน โอกาสยังพอมี สู้ไปจนกว่าจะสุดเส้นทาง

ปีหน้าเบงเครุ่นสองก็ไปกัน(เกือบ)หมดแล้ว พวกเธอนี่แหละ ที่จะขับเคลื่อน สองวงนี้ ให้ไปต่อไป







แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่